'Misschien mocht je vroeger niet verdrietig zijn of boos op de grote mensen worden en was je dus altijd vrolijk en beleefd, met als gevolg dat je die emoties nu nog steeds blokkeert omdat je ze niet mag voelen.
Tijdens aangrijpende periodes in ons leven is het vaak nodig onze pijnlijke emoties opzij te schuiven zodat we kunnen overleven. Als die periodes lang duren en als het ons goed uitkomt de pijn niet te voelen, ontwikkelen we allerlei trucs om onze emoties uit ons bewustzijn te houden. Uiteindelijk raken we zo aan die trucs gewend dat we ze blijven toepassen, ook al zijn ze niet meer nodig.'
Bovenstaande alinea's komen uit boek nummer 10 van dit jaar: 'Ik voel me fantastisch, jij ook?' van Katerina Karanika. Het betreft een zelfhulpboek over het controleren van emoties. Voor mij erg praktisch. Zie de alinea's hier boven.
Vrienden, partners, mijn kinderen maar vooral ook ikzelf hadden vaak geen idee hoe ik mij nu echt voelde. Als kind was het niet gepast om boos of verdrietig te zijn en op iets latere leeftijd werd van mij verwacht - misschien wel omdat ik zo klein ben maar dat is speculeren - dat ik 'leuk en schattig' was en altijd vrolijk. Dus dat was ik dan ook maar.
'Ik laat mij niet klein krijgen want dat ben ik al!' was een standaard grapje na tegenslag. 'Och, die Terrence kun je rustig benadelen/voorliegen/oplichten/emotioneel pijn doen/beledigen, want hij voelt tòch niets. Anders zou hij wel emoties tonen.'
Mijn meest recente partner spoorde mij aan mijn emoties te (laten) onderzoeken en daar ben ik haar intens dankbaar voor. Zelfs al doet het soms verschrikkelijk veel pijn en weet ik soms niet eens waarom.
====================================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Brilliant Street Pictures Murals
35 minuten geleden