De week voorbij

In Nederland zouden wij in een dictatuur leven. Wat natuurlijk onzin is. Mensen die dat vinden, wil ik uitdagen een jaartje door te brengen in bijvoorbeeld Rusland, waar de baas van het land doodleuk een politieke tegenstander martelt (klik) en waar mensen die het niet met hem eens zijn spontaan 'zelfmoord (klik)' plegen. Ook Iran is niet echt een democratie te noemen want in plaats van een vrij opererende, democratische regering, heeft daar een kleine groep religieuze fanatici de macht. Waardoor vrouwen steeds minder rechten hebben en mensen die tegen het afnemen van rechten protesteren ter dood (klik) worden gebracht. Het grote voorbeeld van Nederlandse rechtspopulisten, Hongarije dan: Onderdrukking van homoseksuelen, vreemdelingenhaat en een alleenheerser die EU-susbidies doodleuk aan vrienden geeft in ruil voor hun trouw, in plaats van aan de projecten waar die subsidies voor bedoeld zijn. In Israël is momenteel een wet (klik) in de maak die macht weghaalt bij het Hooggerechtshof en in handen plaatst van een klein aantal getrouwen van de premier.

Zijn Rusland, Hongarije en bijvoorbeeld Israël landen waar u graag zou wonen of woont u liever in Nederland? Als u écht vindt dat Nederland een dictatuur is, waarom emigreert u dan niet naar bijvoorbeeld Noord-Korea (klik), Rusland, Iran of Israël? En als u toevallig homoseksueel en/of vrouw zou zijn?

=================================================

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/TerrebelAuthortainer

Meer lezen? Mijn verhalenbundels

=============================================

Maandag sliep ik tot de deurbel ging: een buurvrouw kwam koffie drinken. Waarbij wij wat afstand hielden van elkaar want het virus dat mij ziek maakte zat nog steeds in mijn lijf en ik hoestte nog veel. Dus ramen een stukkie open en zo want virusdeeltjes houden niet zo van bewegende lucht. Net zo min als diverse andere kleine deeltjes houden van bewegend water. Daarom is een pomp in een aquarium zo belangrijk. Tenzij je geen levende wezens in je aquarium houdt maar alleen maar kunststof plantjes en dito rotsjes.

Nadat ik een paar dingen had gedaan die ik per se gedaan wilde hebben, vulde ik de rest van de dag met klusjes die normaliter vallen onder de noemer 'ach, dat kan eigenlijk morgen ook best wel.' Dus ik verwijderde wat oud spinrag (verse spinnewebben laat ik - allergisch als ik ben voor muggengif - heel graag zitten. Al is het maar uit respect voor de spin die het prachtige web spon), maakte deurkrukken en de wastafel schoon en verwijderde wat plukken stof uit mijn 'oplaadplek':

E-reader, tondeuze, reserve-mobiel (als een bekende in nood zit, kan ik het ding uitlenen), blue tooth luidspreker en reservebatterij...allemaal in hetzelfde hoekje om te worden opgeladen. Dat scheelt zoeken. Misschien vinden anderen het fijn om een half uur door het huis te lopen om te zoeken waar zij dat ene apparaat ook alweer in de oplader hadden gestoken maar ik ben graag lui.

En blij met deze USB-hub (een woord dat ik uitspreek als 'usphup', waarbij ik vaak - door mijn Franse lessen? - de letter 'h' inslik. Vind ik leuk) waardoor niet voortdurend elk apparaat van (extra) stroom wordt voorzien. 

'Vind je dat geen lelijk gezicht, die hele dradenbedoening?' Ach, daar heb ik indertijd een oplossing voor bedacht. Die noem ik 'gordijntje'. 

Meteen een aardige manier om iets te doen met de fraaie batik doeken die mijn moeder bij haar overgang naar gene zijde achterliet.

Mijn werk als Secretaris in de Loge die avond droeg ik over in de vertrouwde handen van mijn voorganger die de werkzaamheden gelukkig makkelijk kon overnemen na een kort telefonisch overleg. 

Erg jammer van de plannen die ik had maar mijn gezondheid prevaleert. Wat ik in elk geval deed was mijn zoon feliciteren met het in ontvangst nemen van de sleutels van zijn nieuwe woning. Hij is nu - met 27 jaar - een heuse grote meneer!

Dinsdag werd ik om half acht wakker gemaakt door gebulder aan mijn slaapkamerraam: werklieden hadden wat machines opgestart om hun werk aan de straat af te maken. 

'Produceerden die machines dat bulderend geluid?' Neen, dat waren de werklieden. Het monotone motorgeluid van een dieselgenerator kan ik prima hebben maar bouwvakkers krijgen - althans, die indruk heb ik - hun diploma niet als zij niet boven het geluid van een hakselaar kunnen uitroepen 'Da sei me frouw ook fannacht, har har har!' Al dan niet in het Nederlands.

Dacht dat ik het warm had uit ergernis. Maar nee, het was koorts. Ernstig onleuk. Dacht het ergste inmiddels wel gehad te hebben. Niet dus. Maar ik had er geen zin in om de hele dag in bed te blijven liggen. Bovendien had ik wat vullis te verwerken en was het mooi weer. Dus ik kleedde mij aan, liep een metertje of zestig naar een beter bereikbare vuilcontainer, zette een vuilniszak vol overtollige kleding (open) neer bij een weggeefkastje en ademde even wat heerlijk frisse lucht in. Daardoor voelde ik mij eventjes wat minder ziek. Fijn!

Ook fijn: had persoonlijk contact met een paar Bekende Nederlanders (een nogal ruim begrip, vind ik. Waar vaak ook veel teveel waarde aan wordt gehecht) die ik zeer waard- en respecteer (klein taalgrapje. Met mijn excuses aan puristen): de filosofe/schrijfster Désanne van Brederode en DJ Joost van Bellen.

Van Désanne ben ik fan sinds het lezen van Avé verum corpus/Gegroet, waarlijk lichaam. Van Joost omdat hij een centraal figuur was (en is!) in het hoofdstedelijk nachtleven toen ik daar als jongeling mijn eerste stappen in zette.

Een paar jaar nadat ik begon met uitgaan, had ik mijn eerste klusje als figurant. Voor een bioscoopfilm, een reclamefilm of een tv-serie? Geen idee meer. Hoe dan ook: deze dinsdag haalde ik entertainmentopdracht nummer geen idee binnen: hofnar tijdens een zogeheten 'moorddiner'. Duimt u dat ik tijdig hersteld ben van het hardnekkig virus dat mijn leven al ruim een week beheerst?

Voor ik weer onder de wol kroop (bij wijze van spreken dan. Maar 'ik kroop onder het katoen en acryl' klinkt minder gezellig) hing ik nog even de was te drogen die vers uit de wasmachine kwam. 

Woensdag werd ik wakker. Van de wekker. Die ik had gezet. Met opzet. Om mij - vooral mentaal - te kunnen voorbereiden op een aangekondigd gesprek. Terwijl ik met een kop koffie in de hand uit het keukenraam staarde ('nadenken' kun je dat noemen), zag ik een vrouwtjesduif die het blijkbaar koud had. Althans, een mannetjesduif bood aan om bovenop haar te gaan zitten om haar op te warmen. Dat leek hen beiden een goed idee. 

Tot een buurtkat zich er mee bemoeide en de tortelduifjes liet opvliegen. Draaide mij glimlachend om  naar mijn werkkamer (feitelijk het onder mijn hoogslaper ingebouwde bureau maar 'werkkamer' klinkt interessanter, vind ik) toen de telefoon ging. Het was - als afgesproken - mijn klantcoach van het UWV.

Het is niet voor niets dat uitvoerende instanties aan de bel (klik) trekken bij de overheid; de medewerkers begrijpen zelf vaak de regels niet meer die zij moeten naleven. Vooral administratief een hoop gedoe, is ook de WW-regeling. Zo mag een ontvanger bijvoorbeeld bijverdienen: wanneer de inkomsten uit loondienst zijn mag de cliënt een gedeelte van die inkomsten houden. Wanneer die bijvoorbeeld als zaterdaghulp werkt bij een filiaal van een landelijke drogisterijketen en daarmee €100 verdient, mag daarvan €30 gehouden worden en hoeft de klant slechts €70 op de werkloosheidsuitkering in te leveren. Groot is de goedheid van de overheid! Bijna net zo groot als de spilzucht; het uitbetalen van een uitkering van €1000 kost de belastingbetaler €3000. Ongeveer. Niet erg kosteneffectief.

Wanneer een cliënt inkomsten heeft uit zelfstandige arbeid mag-ie een gedeelte van die inkomsten houden. Namelijk dát gedeelte dat hoger uitvalt dan de WW-uitkering over hetzelfde aantal uren dat gewerkt is. Volgt u het nog? Knap! De uitvoerende organisatie zelf namelijk niet. Het is althans niet mogelijk om als zelfstandige je aan de regels te houden via de online formulieren. Logisch. De website van het UWV kost de belastingbetaler maar enkele tonnen per jaar. Voor dat miezerige bedragje kun je niet verwachten dat men een module inbouwt om een gewerkt aantal uren op te geven. 

De - overigens bijzonder vriendelijke - dame die zich mijn coach mag noemen bood mij een [dagbesteding] workshop aan: 'Dan kun je gezellig samen met andere ouderen klagen dat je vanwege je leeftijd niet meer aan de bak komt en je krijgt tips om beter te solliciteren!' Au! Ze zei nog meer maar na dat 'gezellig samen met andere ouderen' ging het gebezigde een beetje langs mij heen.

Hoe dan ook: ik heb mij maar opgegeven voor de dagbestedi...pardon...voor de workshop want gratis koffie is nooit weg: acht weken lang, een ochtend per week twee bakken gratis koffie. Toch maar weer mooi geregeld! Met dank aan de belastingbetaler.

Misschien moest ik maar gaan solliciteren bij de helpdesk. Al zal ik daarvoor worden afgewezen wegens een te hoge leeftijd, teveel aan werkervaring of 'omdat het voor u vast niet prettig is om onder uw niveau te werken'. Begrijpelijk want het niveau is onmogelijk te halen voor de wereldkampioen Limbodansen. 'Klopt het dat u vraagt hoe u uw inkomsten als zelfstandige moet opgeven?' 'Dat klopt, Frankjesca.' 'Mooi. Dan is uw vraag beantwoord en beëindig ik de chat.' 

Haar collega Amber had in elk geval door dat als iemand een vraag stelt, dat dan het herhalen van die vraag niet geldt als antwoord en deelde met mij dit stappenplan:

Ben bekend met dit stappenplan maar het probleem dat ik er mee heb, is dat het niet werkt. Als het namelijk wél zou werken, zou ik niet hoeven vragen hoe ik als zelfstandige mijn gewerkte uren kan opgeven als het online systeem niet werkt. 😶En nu ga ik even heel diep zuchten en andere leuke dingen doen.

Een vriend kwam gelukkig afleiding brengen en bovendien mag ik zijn administratie inkloppen in Excel om het vervolgens aan te leveren aan zijn acountant.Wij hadden mooie gesprekken. Over YouTube-verslaving, het mysterie van het verdwijnen van Vlucht MH370 (Klik. Niet te verwarren met het neerhalen van MH317). Ook spraken wij over gediagnosticeerd zijn met ADD/ADHD. Zo blijkt dat 'normale' mensen graag stapsgewijs communiceren terwijl mensen met ADD/ADHD voortdurend associëren volgens vaak - voor anderen - onlogische patronen.

Hij was er nog toen een buurvrouw kwam om samen met mij ons wekelijks voedselpakket te halen. Maar zij zag (en...ha...ha...hatsj...oorde) mijn staat van zijn en gaf mij opdracht niet de koude te trotseren om het eten te halen. En ze had ook nog een flink stuk zelfgemaakte quiche voor mij. Lief!

Én een appelflap!

Donderdag werd ik wakker na slecht geslapen te hebben. Beetje jammer. Niet zo heel veel gedaan in huis dus, behalve wat verder uitzieken. Hoorde van diverse kanten dat er sneeuw was gevallen dus keek even of dat bij mij ook het geval was. En warempel! Al is 'sneeuw' een groot woord voor de snel zacht geworden hagelstenen die mijn tuin van een wit dekentje hadden voorzien.

Prima weer om binnen te blijven en een potje schaak te spelen. Een paar dagen eerder speelde ik mijn eerste potje sinds lange tijd maar langzamerhand krijg ik het spelletje weer een beetje door. Leuk!

Schaken kan niet alleen rustgevend zijn maar ook retespannend! Kijk maar eens naar deze partij snelschaak. Wie het toch wat saai vindt (vanwege onbekend zijn met de basisregels van het spel, bijvoorbeeld), verplaatse het kijkschuifje gerust door naar de laatste 20 seconden van de pot:

Opvallend nieuws vond ik dat een paar leden van Extinction Rebellion, zogeheten 'klimaatactivisten', zijn veroordeeld tot een taakstraf (klik) omdat zij mogelijk van plan waren een snelweg te blokkeren. Op zich begrijpelijk want dat kan gevaarlijke situaties opleveren. Maar gek genoeg zijn er geen boeren gearresteerd die daadwerkelijk (klik) snelwegen blokkeerden. De politie greep toen niet in maar 'beraadde zich op eventueel te nemen stappen'. Waarom mogen boeren ongestraft een snelweg blokkeren maar worden mensen die zich - terecht - zorgen maken om de planeet - gearresteerd voor het mogelijk plannen van een blokkade? Dus de wet overtreden mag niet. Tenzij je op een trekker zit wanneer je dat doet.

Ondanks dat watten in mijn hoofd nadenken moeilijk maakten, werkte ik een paar uurtjes: een beetje administratie, bestellingen doen (waaronder kaartjes voor een voorstelling), berichten beantwoorden van diverse personen over diverse onderwerpen en nog zo wat. De dag sloot ik af met het kijken van een aflevering van Travelers, de spannende Canadese tijdreis-serie.

Vrijdag was ik vroeg (half acht) op en had zomaar opeens veel energie. Die gebruikte ik om mijn koelkast schoon te maken en een dichtgevroren vrieslade te ontdooien. Misschien aangestoken door de lage temperaturen buiten die (natte) sneeuwval veroorzaakte?

Ook ging ik flink aan de slag met het uitruimen van mijn verkleedkist en verzamelde ik een tas vol diverse attributen en kledingstukken om weg te geven:

Zo deed ik onder meer deze geweldige paashaas muts weg. Mooi cadeau om weg te geven aan iemand voor Chinees Nieuwjaar (Het Jaar van het Konijn is begonnen!), niet?

Terwijl ik daarmee bezig was, was een onderhoudsmonteur bezig met het jaarlijks onderhoud aan mijn cv-ketel.

Een buurvrouw die op de koffie - en later op de dag op de thee - kwam, was zo lief om samen met een eigen zak vuilnis ook eentje van mij in de lokale vuilcontainer te deponeren. Bovendien gaf zij mij dit überschattige sleutelhangertje. Dat ik voor het effect op mijn uitklapspiegeltje annex haarborstel zette voor de foto:

Wij werden later in het gezellig babbelen bijgestaan door haar vriend. Die ik langer ken dan dat ik de betreffende buurvrouw ken. Sterker nog: ik heb hen indertijd aan elkaar geïntroduceerd. Ouwe koppelaar die ik ben. 

Via het Twitterverse werd ik gewezen op de protestacties in het Duitse Lützerath. De [biljonairs in de fossiele industrie] overheid wilde dat dorp ontruimen ten faveure van bruinkoolwinning. Een handvol actievoerders gebruikte geweld tegen de duizenden opgetrommelde eenheden van de militaire politie. 'Kijk, ze gebruiken geweld, die gemene actievoerders!' Klopt. En het is heel erg dat een paar agenten licht gewond raakten. Maar dat geweld valt in het niet bij de schadelijke effecten van bruinkoolwinning (klik. Let op: heftig.). Op zowel mens alsook op natuur. Bovendien zal de bruinkoolmijn in Lützerath niet significant bijdragen aan de Duitse energiebehoefte.

Gek genoeg waren het niet de dienstdoende poltici, noch hun opdrachtgevers in de steenkoolindustrie die tegenover de actievoerders in Lützerath stonden. Neen, zij stuurden duizenden agenten naar het gebied om een dorp met 1500 inwoners te ontruimen. Maar niet iedereen liet dat zomaar over zijn kant gaan:

Natuurlijk publiceerde ik een vers verhaaltje (klik).

Zaterdag deed ik het heel rustig aan want ik voelde mij nog steeds niet lekker maar wilde toch graag werken die avond.

Dus ik wandelde wat rond op sociale media. Waar ik zag dat een bepaalde groep mensen die zeggen dat zij nergens bang voor zijn nu doodsbang zijn voor (het eten van) insecten:

'Boehoehoe! Wahaaa!!Zie je wel, ze willen ons allemaal dood maken! Kijk, we moeten straks verplicht spinkhanen eten en die zijn supergiftig en daar ga je dood van! Eng!!! Pas op voor Agenda 2030!!!' Kortom, 'andersdenkenden' proberen elkaar weer eens ontzettend bang te maken zonder ook maar enige onderbouweing. Ja, er zit chitine in gemalen sprinkhanen. Hetzelfde spul dat ook in (de schalen van) garnalen en kreeften zit. En ja, sommigen zijn daar allergisch voor. Daar zitten vast ook mensen die stomtoevallig hetzelfde idee op hetzelfde moment in exact dezelfde bewoordingen noteerden op sociale media:

Een van de eerste bronnen is een New Age groep op Facebook. Het zijn dezelfde mensen die onlangs nog berichten verspreidden als: 'De natuur en thee zijn goed voor je immuunsysteem dus als je veel dennenaaldenthee drinkt, krijg je nooit griep of kanker want dat is logisch.'

Overigens eten wij al sinds mensenheugenis insecten, al dan niet zonder dat te weten; in veel landen staan ze - bijvoorbeeld op stokjes geprikt en geroosterd - gewoon op het dagelijks menu maar ook kieskeurige mensen als u en ik eten zonder problemen insecten die zijn meegebakken in het brood dat wij eten. Insecten zitten natuurlijk ook in groente en in chocola. 'In chocola?' Ja, in chocola (klik). 

De wappies...pardon...'andersdenkenden' die nu opeens (weer. Want complottheorieën zijn als jojo's: soms zie je ze een tijdje niet maar als een populair jongetje er eentje noemt, zie je ze opeens weer overal

) doodsbang zijn voor insecten doen mij denken aan het jonge hummel op de naschoolse opvang waar ik werkte. Terwijl zij zat te smikkelen van een broodje ham vertelde zij dat zij vegetariër is 'want ik eet geen dieren want dat is zo zielig'. Kreeg te maken met een bijzonder boze moeder toen ik het meisje vertelde dat ham niet in een fabriek wordt gemaakt maar door het slachten (met veel bloed en gegil en zo) van van die lieve, schattige varkentjes. 'Zoals in de film Babe'. Wetende dat dat haar favoriete film was over haar favoriete varken. Ik ben niet altijd aardig.

Na het doen van wat weinig energie kostende klusjes in huis, maakte ik gebruik van het openbaar vervoer (één bus ging gewoon niet want ook op het ov wordt keihard bezuinigd waardoor er te weinig onderhoudsmonteurs zijn voor de bussen en trams, maar er ook een tekort is aan bestuurders. Diverse treinen reden niet vanwege bevroren wissels en andere excuses) om mij - keurig op tijd - te melden op mijn werklocatie van die avond: Slot Zeist. Geen heel nare plek om te werken:

Een collega bood aan om een voor hem relatief kleine omweg te maken met de auto en zette mij af in het door mij zo geliefde Amsterdam. Zo was ik al iets voor middernacht weer thuis en tussen de bedrijven door schreef en publiceerde ik een vers (Engelstalig) gedicht (klik).

Zondag werd ik wakker met de gedachte dat werken toch niet zo verstandig is als je nog niet volledig hersteld bent van een griepachtige aandoening. Dus ik belde een etenje voor die avond af en draaide mij nog 'even' om. Waarna ik in de middag wakker werd, mij iets beter voelde en mijzelf trakteerde op iets waar ik als kind van zeven op vakantie bij familie in de VS dol op was: Froot Loops!

De avond daarvoor was ik even langs de avondwinkel gegaan om brood te kopen (ze hebben een eigen bakkerij!) en werd vrolijk aangekeken door deze fysieke jeugdherinnering: 'Koop mij! Koop mij!' Tja, hoe kon ik daar weerstand aan bieden? Er zitten lang niet zoveel kleur- en smaakstoffen in als in mijn jeugd en een heel stuk minder suiker maar het smaakte nog precies zoals ik mij herinnerde. Mjammie!

Werkte wat aan de boekhouding van een vriend en het lukte mij om in de hoogste divisie te blijven in DuoLingo. Hoera voor ik!

De makers van de taalleerapplicatie bedenken steeds nieuwe dingen om de gebruikers geïnteresseerd (en de adverteerders tevreden) te houden; sinds kort zijn er niet alleen nieuwe tekstballonnetje verschenen bij de diverse speelse karakters, maar bewegen zelfs hun monden mee als zij wat zeggen. Ze verzinnen wat, niet? Het lijken wel wappies! O, sorry. Dat wappies gewoon ontzettend domme mensen zijn die ofwel dingen gewoon verzinnen of - en dat is een onrustbarend groot deel - alleen maar herhalen wat andere wappies hebben verzonnen, met spelfouten en al - is nog geen reden om hen domme wappies te noemen. Schande over mij!

Goed. Rustig dagje dus. Beetje kostuums wassen en zo. Mij verheugend op de dag dat ik weer voldoende mentale en fysieke energie heb om klussen aan te pakken die wat meer kracht vereisen: douchekop vervangen door een waterzuiniger exemplaar, plankjes ophangen, meubels verplaatsen. Eerst maar even goed beter worden.

Amber levert met Dead of the Night de muziek van deze week:

Deze week staan wij stil bij het overlijden van David Crosby