Heuse onderzoeken tonen inmiddels aan dat de groep jongeren die zich wel eens eenzaam voelt groter is dan de groep eenzame ouderen. Wat de overheid in het spotje niet laat weten is: eenzaam zijn is niet synoniem aan alleen zijn. Er zijn mensen die soms wekenlang geen ander mens tegenkomen en bijzonder tevreden zijn. Anderzijds zijn er mensen die vrijwel elke dag in een drukke uitgaansgelegenheid zitten maar zich diep ongelukkig voelen van de eenzaamheid. Dus.
Voelt u zich wel eens eenzaam?
Maandag regende het. Ook op de bushalte waar ik op mijn overstap wachtte.
Op kantoor bleek mijn nieuwe collega ziek maar ik wist mij niet alleen, noch eenzaam. Wist zelfs door hernieuwde concentratie een boekhoudkundige uitdaging te verslaan waarvan zelfs een accountant eerder zei: 'Geen idee of en hoe dat valt op te lossen.' Schouderklopje voor mijzelf dus.
Onderweg naar huis gezellig via de mobiel zitten 'chatten' met diverse positief ingestelde mensen. Ook daar krijg ik energie van.
Net als van thee drinken met een buurvrouw, die avond. Beetje kletsen, beetje lachen, beetje kaas knabbelen en tevreden de nacht in.
Dinsdagochtend kwam een buurvrouw op visite en bracht eten mee: van zichzelf én een paar pannenkoeken die een buurman per ongeluk te veel had gebakken. Dat werd een heerlijke brunch! Verder in huis dus met zwabberen, kleine reparaties en bijvoorbeeld de boekenkasten uitruimen. Tussendoor speelde ik online 'De Simste Mens' en 'Quizplanet'. Vind ik leuk: mijzelf op het gebied van algemene kennis meten met vrienden. Leuke manier om te leren ook!
Eind van de middag kwam Billy de Kat mij een cadeautje brengen. Misschien omdat hij vindt dat ik wat meer moet eten. Hij keek mij verwachtingsvol aan nadat hij een dode muis netjes voor mijn voeten had gelegd.
'Goed zo, Billy!', zei ik. 'Omdat je het zo goed hebt gedaan mag jij deze helemaal zelf opknabbelen.' Hij keek nog even op om te zien of ik het meende, ik knikte hem bemoedigend toe en hij deed toen wat ook zijn grote soortgenoten in het wild doen: hij verscheurde en verslond de ex-muis.
Na het gade slaan van dit tafereel deed ik boodschappen. Met iets minder eetlust dan voorheen. In de supermarkt sprak ik even met een buurman en na een half uurtje voor mijzelf (beetje lezen, beetje gitaarspelen) ging ik koken voor mijzelf en een vriend.
Het werd weer erg gezellig en om een uur 's nachts stond ik uiteindelijk aan de afwas. Vind ik fijn om die gedaan te hebben voor het slapengaan.
Woensdag bracht ik een restant van het avondeten naar een paar buren die in de binnentuin zaten te kletsen en ik kletste gezellig mee. Ook bij de kapper was het even fijn bijkletsen terwijl ik de kapper had gevraagd mijn wilde haren de ruimte te geven door mijn meer gematigde haren te kortwieken.
's Middags kwam er een buurvrouw op de thee en at het laatste restje van mijn avondmaal van de dag ervoor. Zelf at ik bij een vriend die avond.
In het nieuws vandaag: de VVD stelt dat werken nauwelijks loont want 'iemand met een uitkering houdt maar weinig minder geld over aan het einde van de maand dan een werkende die het minimumloon ontvangt (klik).' Dit is interessant want de VVD vindt dus dat óf het minimumloon omhoog moet óf uit hier forse kritiek op het overheidsbeleid. En welke partij heeft de meeste invloed op het overheidsbeleid? Juist, de VVD. Kortom: de VVD vindt dat de VVD het slecht doet als regeringspartij.
Donderdag op kantoor stortte ik mij op de boekhouding. Wat met een stuk meer concentratie gepaard gaat wanneer je je nieuwe (zieke) collega niet hoeft in te werken. Slechts twee collega's waagden het mij even te storen: eentje voor hulp bij het maken van een kopietje (ja, sommigen hebben daar hulp bij nodig, al hebben zij de handeling honderden malen verricht. Blijkbaar.) en de ander met een klein uitzoekklusje en later met de vraag waar een andere collega zich bevond. Sorry, maar ik ben niet van plan van elke collega bij te houden waar hij of zij is.
Verder is de blik in mijn ogen blijkbaar voldoende om collega's te laten merken dat ik soms beter even niet gestoord kan worden. Als men uitleg vraagt zeg ik: 'Vertel je Epke Zonderland tijdens zijn routine aan de ringen op een Olympisch evenement of hij 'even' jou advies wil geven over de juiste methode om sokken te wassen?' -'Ja maar ik stoorde maar heel even!' helpt weinig als excuus wanneer zijn coach met de handen gericht op jouw strot op je af komt stormen. Dat. Dus.
Om even de ogen rust te geven en mijn denkhoofd te 'resetten' ga ik tussendoor graag af en toe een paar minuten naar buiten. En zag dat de molen van de buren er weer fraai bij stond.
's Avonds thuis trof ik voorbereidingen voor een komende entertainment klus, verrichtte wat huishoudelijke taken en zocht tijdig de rust van de nacht op.
Vrijdag onderweg naar kantoor kwam ik langs het appartementencomlex dat bekend staat als - hoewel gemodelleerd naar de kerstboom in het kantoor van de architect - 'de piramides'
, genoot ik van het heerlijke weer en in combinatie met een goede nachtrust had ik weer voldoende energie om mijn tanden in de boekhouding van een lokale brouwerij te zetten. Fijn gewerkt én ik mocht een mogelijk nieuw biertje proeven!
Onderweg van de bushalte naar huis sprak ik even een buurvrouw en even later - afzonderlijk van elkaar - twee buurmannen. In het trapportaal mocht ik even een andere buurvrouw en haar vriend begroeten terwijl ik kort daarna gezellig app-contact had met een andere buurvrouw. Was net thuis toen een dame mij kwam ontlasten van een stapel Donald Duck pockets. Even een hapje eten en een kort dutje voor ik mij ging opfrissen en omkleden: tijd voor een entertainment opdracht op een geweldige locatie: de A'dam Toren.
Die nacht werkte ik er op de verjaardag van een BN'er. Het thema was Studio54, naar de legendarische New Yorkse discotheek. Beetje gedanst, beetje geflirt, beetje gedronken, beetje gelachen.
Lag uiteindelijk tegen vijf uur's ochtends in bed.
Zaterdag na een paar uurtjes slapen de deur uit voor de volgende entertainment-opdracht. In Eindhoven werd ik opgepikt om zo'n twee uren een bus vol gasten van een vrijgezellenfeest te vermaken.
Met de ene heb je een 'leuk' gesprek over dwergwerpen en met een ander bespreek je de voor- en nadelen van een eventuele verhoging van het minimumloon. Waar het om gaat is dat je naar mensen luistert en ervoor zorgt dat zij zich vermaken. Dat entertainen ('onderhouden') is niet altijd zo makkelijk als het soms lijkt. Maar ik haal er voldoening uit. En een beetje geld. Soms ook best handig. Bovendien zie je zo nog eens wat. Van Gulpen bijvoorbeeld.
Door werkzaamheden aan het spoor was ik pas negen uur 's avonds thuis (via Roermond, Venlo, Eindhoven en Utrecht uiteindelijk naar Amsterdam) maar dat mocht de pret niet drukken. Douchen en naar bed want een hele dag werken, vervolgens een hele nacht en aansluitend weer een dag gaat je niet in de koude kleren zitten.
Zondag heerlijk uitgeslapen en mij gewijd aan klusjes in huis: kostuums wassen, papieren sorteren, aquarium schoonmaken, plantjes water geven, et cetera. Omdat het mij (nog) niet lukt een hele dag in mijn eentje thuis te zitten maakte ik even een wandeling en deed boodschappen.
Verder werkte ik aan mijn administratie, aan mijzelf en aan mijn woning. Via Whatsapp had ik fijn contact met diverse vrienden. Mijn dag werd heerlijk ouderwets afgerond door een potje thee en stukjes kaas te delen met een buurvrouw.
Het Engelstalig stuk van deze week: https://terrebelius.blogspot.com/2019/08/go-back.html
Het pleonasme van deze week is: jaloers zijn op een ander.
Eels met 'That's not her way' is de muziek van deze week:
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Christina der Nederlanden en Peter Fonda
Meer lezen? Mijn verhalenbundels
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Posts
