Onde Onde

Onde Onde

Oma was vanmorgen keurig op tijd om haar kleinzoon te brengen. Na een gezamenlijk bakje koffie gingen wij ieder ons weegs: oma naar de markt en Fer en ik naar zijn zussies. Op de tramhalte nog even staan kletsen met buurvrouw Hetty die op weg was op vrijwilligerswerk te verrichten voor het lokale daklozencentrum.

In de stad wat blanko kaarten en enveloppen gehaald en toen ik moest plassen realiseerde ik mij dat het werk vlakbij was en ik daar gratis van het toilet gebruik kon maken. Het kwam goed uit dat ik daar was want er kon meteen een misverstand uit de weg worden geruimd. Heerlijk gevoel toch, wanneer je zo vlak voor de kerst een probleem naar het verlden kan verwijzen...

Thuis togen de kinders en ik aan het werk: zelf kerstkaarten maken. Gezellig. Het moet gezegd dat Eva en Ferdinand errug hun best hebben gedaan om er iets fraais van te maken. Na gedane arbeid was het tijd voor een spelletje en terwijl hun vader met de etensbereiding aan de gang ging vermaakten de kinderen zich met het uitklappen en versieren van de kerstboom.

Na het eten even de buurt in voor het rondsturen van de eerste resultaten van de noeste knutsel-arbeid van eerder deze dag en diverse buren verrast met een portie onde onde, een lekker Indonesisch hapje gemaakt door oma als bedankje aan de buren die haar zoon zo vaak bijstaan.

Nadat Ferdinand zijn zusje had voorgelezen uit een verhaal van de Kameleon waarin zij beiden figureerden als Hielke en Sietze dankzij Personalgifts.nl, kon ik nog even een portie strijken en met een gerust en tevreden gevoel de avond in.