Terrebel

Childright


Googlewhack:

identificatieplicht paspoort geheel kopieeren



Gisteravond kwamen een paar aardige dames mij verlossen van een paar

tassen vol rommelmarktspullen. 15 Euro rijker ben ik nu. En 15 kilo

lichter aan dingetjes en dangetjes. De avond verder doorgekomen met het

kijken naar een onderhoudend filmpje: Deep Blue see. Komisch!

'k Zal'm nog wel een keertje huren want m'n kijkplezier werd bijzonder

vaak onderbroken door plezier van een geheel andere aard. Behalve door

een kort bezoekje van buurvrouw Pieternella werd mijn kijkbuisavondje

gevuld met zoveel vriendelijke telefoongesprekken dat ik mij op een

gegeven moment afvroeg of het niet raadzaam zou zijn een geheim nummer

aan te schaffen. Ongelofelijk hoeveel mensen mij telefonisch weten te

bereiken! Heb ik echt zoveel mensen ooit m'n nummer gegeven?
(In de praktijk viel't wel mee hoor: als ik de telling een beetje heb

bijgehouden werd ik gebeld door twaalf verschillende mensen.)
Vanmorgen werd mijn dag opgevrolijkt door maar liefst drie mensen:
Eerst was het de beurt aan de onvolprezen Juudje die mij samen met haar

zoon en een bloemetje met een bezoek kwam vereren. De laatste keer dat

zij en ik elkaar zagen bleek bij enig nadenken zo'n negentien jaar

geleden te zijn. Sommigen uit m'n vriendenkring waren toen nog niet

eens geboren! Haar zoon Thijs bleek een bijzonder welopgevoede jongeman

van drie turven hoog en bijna evenzovele jaren jong. Ook buurvrouw

Angélique kwam mij verblijden met haar aanwezigheid. Altijd fijn, een

goedmorgen-knuffel. Al met al was ik bijna te laat op het werk.


Na een werkdag waarop wij de kinderen trakteerden op een

spinazie-ovenschotel mocht ik vroeg naar huis omdat het laatste kind
al om tien voor zes werd opgehaald. Dat is wel'ns anders geweest!
Terwijl ik op de tram stond te wachten viel mijn oog op een typisch

Amsterdamsch signaleringsbord bij het Museumplein:"Niet betreden om

verdere schade aan het gras te verkomen." Humor.




br>
Na Dag der Dagen is het de beurt aan een ander "opbeurend" boekwerk dat

mijn aandacht mag delen met de studieboeken: Bloemen op Zolder
(Flowers in the Attic) van Virginia Andrews.
Daadwerkelijk opbeurend
(al is het triest dat het nodig is) is het

werk van de organisatie Childright. Ooit van gehoord?
Opgezet door Jan Tinbergen en gesteund door andere Nobelprijswinnaars

waaronder Nelson Mandela, de Dalai Lama en Mikhail Gorbatschov

bestrijdt men via http://www.childright.nl wereldwijd onrecht jegens kinderen.