Verstandhouding

Verstandhouding

Ik wandel graag. Zo, dat is er uit. Dan bedoel ik niet wandelen zoals uren lang van de boslucht en vrije natuur genieten maar wandelen zoals ik vanavond deed: Naar huis. Het was een vruchtvolle fractie-vergadering en tijdens het wandelen kon ik rustig nadenken over de gewetensvraag: Wanneer je principieel tegen een bepaald plan bent heb je dan recht van spreken inzake onderdelen ervan? Hoe staat U hierin?

Voor ik de deur uitging had ik nog tijd voor het oefenen van mijn gitaarspel, een potje darten met m'n zoon en hem motiveren op het gebied van een schooltoets, morgen: De topografie van Groot-Brittanië.

De toets van vandaag ging over De Grote Ontdekkingsreizigers. Een machtig onderwerp.

Ook De Koude Oorlog was zo'n machtig onderwerp. Wellicht dat die in alle hevigheid terugkeert nu Amerika raketten plaatst in Polen (en een afweersysteem in Tsjechië) en "aartsrivaal" Rusland die aktie ziet als een bedreiging van de goede verstandhouding.


Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Kurt Vonnegut

Surprise-ei

Surprise-ei

Het houdt niet op met die Willem Holleeder. Nadat eerst zijn hartklep lekte en zijn nier het begaf zijn het opeens beide nieren die het niet meer doen en heeft-ie plots een falende lever erbij gekregen. Zomaar gratis ende voor niets. Uiteraard denkt het paranoïde onderwereldfiguur nu dat hij is vergiftigd. Althans, zo laat hij bij monde van zijn familie en zijn advocaat weten. Leuk, die Holleeder-soap. Nog eventjes en wij krijgen te horen dat het eigenlijk z'n eigen gemene tweelingbroer is die al die stoute dingen heeft gedaan. Het arme ziekelijke broertje heeft overal de schuld van gekregen.... Het is crapuul en dat is tevens het laatste wat ik meld over de kwestie.

Over minister Bos (het is nog even wennen aan de nieuwe term...) heb ik nog wel wat te melden. Ik word namelijk een beetje tureluurs van zijn gedraai. Als leider van een oppositiepartij was hij voor het nemen van maatregelen tegen topinkomens, als leider van een coalitiepartij was hij opeens tegen het aanpakken van de diverse exorbitante bonusregelingen en als minister blijkt hij opeens een moreel beroep te willen doen op de vakbonden en aandeelhouders om de ontstane graaicultuur een halt toe te roepen. Ik weet't effe niet meer met die jongen...

Wat ik wel weet is dat een andere jongen lekker in z'n vel zit. Uiteraard (en vaste lezers hadden dat ongetwijfeld al geraden) gaat het over mijn zoon. Na zijn schooluren hebben wij gezellig samen geluncht en een aflevering van Star Trek: Voyager gekeken alvorens wij naar het buurthuis gingen. Ik mocht mee als assistent-coach. Helaas moest deze vader iets eerder weg vanwege gitaarles. "Gitaarles?" zegt U. Jawel, gitaarles. Nu ik wat tijd omhanden heb is zomaar de mogelijkheid ontstaan om een jeugddroom na te streven. Nu hoef ik geen wereldberoemd gitarist te worden maar een beetje "Kumbaya" kunnen spelen voor de kinderen op het aanstaande zomerkamp zou al heel leuk zijn. Toch? Bovendien ben je nooit te oud om te leren en te genieten van al het leven biedt. Weer neem ik m'n zoon als voorbeeld; Al is hij met z'n 11,5 al "oud" hij is nog niet te oud om (zoals vanavond na atletiek-les) dankbaarheid te tonen bij het aannemen van een surprise-ei.