De terugkeer van hoop

Tussen half elf half één vanmorgen/vanmiddag werd ik doorgelicht over mijn leef- en voedingspatroon. Op eigen verzoek want ik wil graag gezonder gaan leven. Daarom was ik daarna nog naar een psychologe. Ik wil namelijk graag afrekenen met oude trauma's die mij belemmeren in het hier en nu om zo wat prettiger en vooral ook (mentaal) gezonder de toekomst tegemoet te treden. Omdat dan een gezonder fysiek ook praktisch is was ik nog even een uurtje gaan trainen. Daarna even bij mijn moeder op visite (nadat ik gisteren samen met mijn zoon bij haar at) om daarna met een collega te overleggen over een mogelijke komende weekend-lange werkopdracht.

Thuis gezellig samen met mijn zoon een aflevering Dr. Who gekeken waar een oud-collega van mij in bleek mee te spelen. Intussen samen gegeten en nu staat de strijkplank klaar om door mij te worden gebruikt.

Vanmorgen rond 9 uur stond ik een paar minuten met mijn handen op de
leuning van de brug. Gewoon, om van het uitzicht te genieten.

Een paar minuten later vertelde een Amsterdammer (zo eentje die een oorbel in het oor liet plaatsen in de tijd dat dat mensen deed denken aan piraten en niet aan homo's) mij dat hij de hoop in de stad ziet terugkeren: steeds vaker worden portemonnees niet alleen gevonden en vervolgens ingeleverd bij Gevonden Voorwerpen maar ook steeds vaker zitten alle pasjes, foto's en zelfs bankbiljetten er nog in!

Ik was er omdat ik maandag mijn sporttas in de tram had laten staan;
de rode Puma sporttas van toen ik als kind op voetbal zat. Maar liefst
drie hele weken! De inhoud bestond uit sportkleding (doh!) en nog een
paar spulletjes. Zoals het waterflesje met pinguïn dop dat ik van mijn
vriendin kreeg voor mijn verjaardag. En twee bamboe borden die mijn
moeder bij mij vriendin had besteld. De meneer van Gevonden Voorwerpen
vond ze erg mooi en komt ze eerdaags op de Sundaymarket kopen. Leuk,
niet?

Minder leuk was dat ik bijna van mijn sokken was gereden door een auto
die met betrekkelijk hoge snelheid de bocht om kwam gereden terwijl ik
op het zebrapad liep, door het groene voetgangerslicht. Ik legde de
persoon uit dat ik voorrang had omdat rechtdoor gaand verkeer nu
eenmaal voorrang heeft waarop zij foeterde: 'Ja maar, het licht stond
voor mij op groen en u bent maar een voetganger!'

Ja, sorry hoor, maar als je als automobilist niet weet dat ook voetgangers
verkeersdeelnemers zijn mag je van mij je rijbewijs inleveren. Wat sprak voor de oudere blanke christelijke dame zonder bontkraagje was dat zij - ondanks haar domheid - mij consequent met 'u' aansprak.

Gelukkig maar want ik heb een hekel aan mensen die vinden dat respect
maar één kant op werkt. Zoals mensen die roepen: 'Jij moet mij respecteren want ik heb meer geld dan jij.' Het hele concept van iemand een minderwaardig mens vinden omdat die persoon een lager inkomen heeft dan een ander kan ik maar niet bevatten.

Na aftrek van vaste lasten heb ik - samen met mijn zoon - €90 per
maand te makken. €90 per maand voor boodschappen, kleding, vervoer, uitgaan, cadeaus en hobby's. Met z'n tweeën. Ik geef het u te doen hoor! Natuurlijk doe ik van alles om uit deze situatie te komen. Zo schrijf ik gemiddeld vijf sollicitatie brieven per dag, doe ik mee met netwerk bijeenkomsten en volg ik gratis workshops.

Als 'beloning' voor mijn inspanningen mag ik van uitkeringsinstantie DWI een deel van het geld dat ik de afgelopen 2,5 jaren zelf verdiende naast een minimale uitkering teruggeven. Het heeft geen haast zolang ik de 5.500 euro maar binnen zes weken volledig terugbetaal. Daarom bij deze een oproep aan mijn lezers: van wie kan ik 5.500 euro lenen? Ik kan het afbetalen met 5 euro per maand!

Aanbiedingen voor betaald werk neem ik ook graag aan. Als allround administrateur breng ik graag orde in chaos. Binnen de grenzen van Amsterdam en goed fatsoen. Voor de volledigheid is hier nogmaals mijn CV: https://www.linkedin.com/in/terrebel

Vraagje: als ik weer iemand hoor zeggen: 'Nou, dat lijkt mij wel wat, hoor, die Bijstand: lekker geld krijgen voor niets doen!' mag ik hem of haar dan slaan?

Nog even een lollig liedje als cadeautje aan u, mijn waarde lezer. Omdat u mij weer heeft 'aangehoord'.