Vanmorgen ging een afspraak niet door en dus kon ik klusjes doen die al maanden waren blijven liggen: aantekeningen verzamelen, een tas oude kleding uitzoeken, foto's sorteren, aangifte omzetbelasting doen en een keukenkastje uitruimen. Daarna mocht ik op visite bij een KNO-arts. Die gaf mij heftige neusdruppels mee en binnenkort zou ik van mijn reeds drie maanden verstopte neus af moeten zijn.
In een tijdsbestek van 24 uur ontving ik twee weken terug een paar minder leuke berichten: Oom Max lag zomaar opeens op sterven, de vader van een buurman overleed onverwacht met kerst en mijn webmaster bleek gediagnosticeerd met kanker. En ja, ik kreeg daardoor wat last van negatieve gedachten. Meestal houd ik die voor mij dus als ik ze dan uit, dan schrikken mensen. Alsof iedereen altijd alleen maar positief ingesteld moet zijn! Maar geen yin zonder yang, geen licht zonder duisternis en geen positiviteit zonder negativiteit. Of kan dat wel? Wat denkt u?
In een tijdsbestek van 24 uur ontving ik twee weken terug een paar minder leuke berichten: Oom Max lag zomaar opeens op sterven, de vader van een buurman overleed onverwacht met kerst en mijn webmaster bleek gediagnosticeerd met kanker. En ja, ik kreeg daardoor wat last van negatieve gedachten. Meestal houd ik die voor mij dus als ik ze dan uit, dan schrikken mensen. Alsof iedereen altijd alleen maar positief ingesteld moet zijn! Maar geen yin zonder yang, geen licht zonder duisternis en geen positiviteit zonder negativiteit. Of kan dat wel? Wat denkt u?
Moeten wij maar positief blijven wanneer jongeren doelbewust een brug blokkeren zodat mensen niet kunnen oversteken? En wat als ouderen die brug blokkeren? Moeten wij dat maar laten gaan omdat zij zo zielig en oud zijn en mogen doen waar zij zin in hebben omdat zij elk moment kunnen overlijden?
Hier ziet u het: als heuse 'Benidorm Bastards' blokkeren zij een brug met hun scootmobiel!
Natuurlijk wens je het niemand toe om langzaam af te takelen maar moeten wij mensen die dat overkomt anders behandelen dan anderen? Mag je niet boos worden als iemand met Alzheimer in de kroeg je biertje uit je handen stoot?
Eén van mijn favoriete schrijvers, Terry Pratchett, is al in 2007 getroffen door Alzheimer. Fans reageerden met 'Het zal Alzheimer nog spijten dat het Terry Pratchett heeft uitgekozen!'
Daar hou ik van: met humor omgaan met een naderend einde (dat hopelijk nog vele jaren op zich zal laten wachten!)
Daar hou ik van: met humor omgaan met een naderend einde (dat hopelijk nog vele jaren op zich zal laten wachten!)
Posts
Niemand is altijd positief. Veel mensen verbergen alleen hun negatieve gevoelens. In Nederland tenminste, waar negatief als 'slecht' wordt gezien.
BeantwoordenVerwijderenVeel beterschap!
Zieke mensen vinden het niet leuk om als ziek benaderd te worden. De juiste balans vinden is best pittig.
BeantwoordenVerwijderenJa, ik word niet goed van dat altijd maar over gepositiveerde gedrag van mensen. Alsof je niet eens tegen een muur aan kan lopen. Kom op zeg.
BeantwoordenVerwijderenEn zieke mensen en mensen zonder baan zijn het uitschot van onze maatschappij. Versterkt door het kabinet gaan steeds meer 'gezonde' Nederlanders dit zo zien.
Nou nee hoor, ik heb me gruwelijk geërgerd aan mensen die meenden te moeten opmerken dat "we positief moesten denken"in de tijd dat Henk kanker had.
BeantwoordenVerwijderenDat wil niet zeggen dat we altijd zaten te somberen maar positief dénken is toch niet iets dat zeker genezing zal brengen.
Negatief denkende mensen hebben trouwens een veel leuker leven dan positief denkende mensen , die hebben n.l nóóit eens een meevaller, wie negatief denkt heeft dat soms wél.
Rietepietz verwoordde het knap:
BeantwoordenVerwijderenNegatief denkende mensen hebben trouwens een veel leuker leven dan positief denkende mensen, die hebben n.l nóóit eens een meevaller, wie negatief denkt heeft dat soms wél.
En je mag gerust boos worden op iemand met bijvoorbeeld Alzheimer, ik weet waarover ik spreek met een schoonmoeder die er uiteindelijk aan is gestorven...