Zijn arm was net te kort om het boek neer te leggen op de vloer
naast zijn iets te hoge toiletpot.
Op goed geluk liet hij het dan maar vallen vanaf twee centimeter hoogte.
Tot zijn opluchting
- hij wilde haar die sliep in de aangrenzende kamer niet wakker maken -
produceerde de botsing van boek en tegels slechts een korte droge plof.
Nagenoeg zonder echo.
Weer besefte hij niet dat zij er niet meer was.
================
Meer lezen? http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel
Kans maken op de handgeschreven versie van dit verhaaltje? Deel de link en laat het mij weten!
Vind blogstukjes van mij op onderwerp:
Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Posts
Populaire berichten
-
Click to enlarge. More pictures? Check my Flickr page My regular English blog is here . Every SWF-picture published here is shot with my t... -
In Engeland spreken de meesten geen Nederlands. Hoewel mijn Frans na wat lessen iets beter is dan op 2 HAVO niveau, ben ik ongeveer net zo v... -
Samen met Ioseb Besarionis dze Dzjoegasjvili en een Belgische koning , was Hitler één van de grootste monsters die de wereld ooit heeft gek... -
"Wachten op de Prins op het Witte Paard? Lieve schat, als je wilt kun jij...""...de Prins zijn?" "Het Paard zijn. ...
Hopelijk komt hij er dan snel achter.
BeantwoordenVerwijderenLove As always
Di Mario
hoe zal hij reageren wanneer hij dit beseft ?
BeantwoordenVerwijderenHet is alweer zo'n indringend verhaaltje met een al even indringend einde lieve Terrebel, heel toepasselijk in deze tijd van het jaar...
BeantwoordenVerwijderenFijn weekend jongen, hopelijk zonder al te veel verdriet maar met heel veel plezier!
Ja, steeds maar weer dat besef, en gewoon wordt het nooit.
BeantwoordenVerwijderenLaten we hopen dat het slechts een tijdelijke afwezigheid is!
BeantwoordenVerwijderen