Oom Arthur vertelde mij dat hij indertijd was ingevroren en pas recent
was ontdooid. Als één van zijn nazaten mocht ik hem leren
hoe de voor hem nieuwe wereld werkte.
Hij zag er voortdurend erg moe uit en liep de eerste tijd nog met een loopkruk.
Hij stond erop gekleed te gaan in kleding die hij 'pyjama' noemde.
Vreemd. Gelukkig vonden wij een setje in het oudheidkundig museum.
Later ging het beter met hem en hij begon zich steeds meer thuis te voelen
in onze tijd. Van zijn arts hoorde ik dat hij niet was ontwaakt uit cryo-slaap
maar - door een speling van de natuur? - écht ruim 400 jaar oud was!
Stel je eens voor om geboren te zijn in 1973!
Nu begreep ik ook waarom hij altijd zo droevig uit zijn ogen keek;
hij heeft al zijn vrienden, zijn vrouwen, kinderen, kleinkinderen
en zelfs achterkleinkinderen zien sterven van ouderdom.
Zelfs de gebouwen die in zijn jeugd zo vertrouwd waren bestonden niet meer.
Maar nu was hij gelukkig. Nu had hij mensen om zich heen
die hij familie mocht noemen.
Zoals bij ons gebruikelijk mocht hij vier vrouwen zwanger maken
en hij verheugde zich op een spannend avontuurtje
toen hij de vier jonge vrouwen ontmoette
die wij voor hem hadden uitgezocht.
Gek, want wat is er nu zo spannend aan een buisje sperma afgeven
aan een arts die daarmee vier vrouwen insemineert?
Zijn kennis van oude apparaten maakte hem nuttig
maar toen hij een pomp maakte en daarmee een stroperige vloeistof
uit de grond haalde die hij 'olie' noemde lachten wij hem natuurlijk uit.
Wat heb je dáár nu aan!?
Wij waren hem dankbaar dat hij een vervoermiddel uitvond
dat hij 'automobiel' noemde want nu konden wij verder van huis werken.
Erg handig! Thuis even een nachtje aan de oplader en hopla:
de volgende dag kon je twintig kilometer heen en twintig kilometer terug rijden
met een snelheid van maar liefst 35 kilometer per uur!
Dat haalde zelfs onze snelste loper niet!
Hoewel ik had uitgezocht dat dat zelfs in zijn tijd niet gebruikelijk was,
bleef hij vasthouden aan het dragen van een hoge hoed.
==================
Meer lezen? http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel
*✧ ✿(⋆‿⋆)✿*✧
20 minuten geleden
Misschien tóch maar vastleggen dat er een crematie aan te pas moet komen, moet er ff niet aan denken dat hele circus nog een keer opnieúw mee te moeten maken;-)
BeantwoordenVerwijderenHij was zijn tijd dus ver vooruit...
BeantwoordenVerwijderenEn in mijn geval kan ik nog zeggen. 1973, dat is piepjong ;-)
BeantwoordenVerwijderenLove As always
Di Mario
ja, wie in de toekomst kan kijken moet toch altijd bij blijven stellen, en dat is gelukkig ook maar!
BeantwoordenVerwijderenZolang hij die draagt en er geen konijnen uit tovert is het voor mij al goed *wink, big smile*
BeantwoordenVerwijderenWeerom een knap verhaal lieve Terrebel en maak er een fijn weekend van hé!
Zomaar een kledingstuk uit het museum halen om iemand te kleden zou nu niet doorgaan. Ze zijn daar een stuk toleranter.
BeantwoordenVerwijderenAls dát toch eens zou kunnen....
BeantwoordenVerwijderenDuidelijk, waarom je nu al 2 jaar schrijft over een boek.
BeantwoordenVerwijderenU hebt veel fantasie Terrence , heerlijk toch ???
BeantwoordenVerwijderenik ben nu al een raar geval, laat staan binnen enkele honderden jaren.
BeantwoordenVerwijderen