Nijntje

Nijntje



Ook nog gisteren: Ferdinand ontving uit handen van buurvrouw Debbie een tas vol jeugdboeken:
de volledige serie "De Vijf" van Enid Blyton, aangevuld met een paar delen van "De Discus".
Prachtig leesvoer! Ook nog: Eva belde om mij een "fijne papadag" te wensen en te vertellen dat zij een kadootje voor mij heeft. Maar ik mag nog niet weten wat het is "want het is een verrassing, hoor!" Zo lief.. Vandaag belde zij mij weer "omdat zij mij even wilde spreken". Zo schattig! De rest van de avond van gisteren werd gevuld met visite: Bas, Elsa, Vincent en Jessica kwamen gezellig theeleuten en ook buurvrouw Angélique liet zich nog even zien.




Vandaag speciaal m'n Nijntje-sokken uit de la gevist. Uiteraard vanwege de 50ste verjaardag van 's lands meest geliefde konijn. Zelfs in Engeland komt er een tentoonstelling over het fenomeen (want zo mag je het wel noemen als een getekend konijn tot ambassadeur van New York wordt benoemd) Miffy, zoals haar naam luidt in het buitenlands. Ook tijdens de viering van de zomerwende (waar ik zojuist van terugkeerde) had ik ze aan. Altijd weer een bijzonder moment. Bovendien altijd weer leuk om bekende gezichten tegen te komen. Dit keer had ik onverwacht een piepklein rolletje in het ceremonieel ronde de viering, wat het voor mij extra bijzonder maakte.
Voel me alleen wel een beetje schuldig dat ik m'n zoon weer aan de zorgen van oma heb toevertrouwd.