Terrebel

Tibet



Gisteren hield Ferdinand een boekbespreking. Hij kreeg daarvoor de aantekening "goed". Bijna was dat feit langs mij heengegaan maar gelukkig kreeg ik ooit het "klasseschema boekbesprekingen" in handen. Je moet wel scherp blijven als ouder want kinderen vertellen lang niet altijd dingen uit zichzelf.


Vanmorgen haalden wij zijn zusje op maar niet nadat de Ferman en zijn zusjes verstoppertje hadden gespeeld. Altijd leuk. Nu is Eva dus voor een weekendje bij papa thuis. We zijn naar de bibliotheek geweest en we keken wat TV. We aten koekjes en knuffelden wat. Helaas kan ik dat soort vreugdevolle momenten niet delen met een levenspartner. Die is er niet. Samen kindjes maken betekent ook samen verantwoordelijk zijn voor dat kind. Dat houdt niet in doen en laten waar je zin in hebt en je partner laten opdraaien voor de consequenties. Mij is dat nu een paar keer gebeurt met als resultaat dat ik nooit nog iemand zomaar zal vertrouwen. Ik zal altijd rekening houden met de slechte intenties van de ander. Daarom maar geen ander meer voor mij.
Dat zou niet eerlijk zijn.


Het staat natuurlijk in geen verhouding tot wat het volk van Tibet wordt aangedaan maar toch. Voor Tibet zijn er wereldwijd personen en instanties die zich inzetten om de situatie te verbeteren. Zoals bijvoorbeeld het ICT dat, volkomen terecht overigens, de Geuzenpenning kreeg. Richard Gere, de voorzitter van ICT, ontving de Geuzenpenning uit handen van burgemeester Deetman. Maar wie, behalve de Fathers-4-Justice, steunt de strijd van mannen die door hun vrouwelijke partner worden onderdrukt en gemanipuleerd, ook jaren na de scheiding? Dat zou ik wel'ns willen weten.



Er gebeuren ook dingen om niet verbitterd over te raken. Neem nu deze uitspraak van Eva van vanmorgen:"Alles wat nep is is niet echt." Het avondeten bestond voor het grootste deel uit "krulletjespasta in groen, geel en oranje." Oftewel: Fusilli Tricolore. Lekker smikkelen was dat.



Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Dave Allen