Terrebel

Heet van de naald


Ontving zojuist een reaktie van mevrouw Peijs op mijn e-mail bericht van 19 mei jl.:


Geachte hr., ja, ik vind dat ministers het goede voorbeeld moeten geven. Nee, ik heb mij geen financiele middelen toegeeigend. Afgezien van het feit dat ik 2,5 jaar lang en vergoeding voor een nevenfunctie in de Stichting stortte, mijn geld dus, was er nooit sprake van dat de 11000 euro, waarover u spreekt niet terugbetaald zouden worden aan het E. Parlement. Maar wel bij afrekening na de laatste rekening van het UWV, die ongeveer samenviel met de persberichten. IK heb een verklaring uitgegeven hoe het wél zat.



De auto, die was geenszins gratis. De auto werd als commissarisvergoeding ter beschikking gesteld. Alle nevenfuncties worden afgetrokken van de te ontvangen schadevergoeding (salaris). Zo doende had ik de minimum schadevergoeding (de helft van de normale) + bijtelling (24%) van de waarde van de auto voor de belasting. Als de commissarisvergoeding in geld was geweest had niemand gevonden dat ik daarvan mijn reizen (ook per vliegtuig etc.) moest betalen. Het woord diefstal is dus geenszins van toepassing en wijs ik absoluut van de hand!


Een keurig antwoord, vindt U niet?


Gisteravond met Ferdinand gezongen voor het slapengaan:
Cowboy Billy Boem, Een Tante in Marokko, Clouds Across the Moon
en Scarborough Fair. Dat was gezellig! Zo ook een gezellige middag doorgebracht met gezelschap van ondermeer Buurvrouw Miriam, Buurvrouw Janine, Thura en haar zoon Noah. Eva kwam nog even langs voor een welterusten-knuffel en zo werd weer een produktieve dag afgesloten terwijl de avond nog moest beginnen...

De Ferman verzorgde zijn eigen ontbijt zodat zijn vader een half uurtje langer kon blijven liggen. Buurvrouw Johanna kwam later aanzetten met een paar croissantjes en kon mooi Max in bedwang houden terwijl Ferdinand het hok schoonmaakte en ik toezicht hield...;-)Tante Mary haalde hem op voor een logeerpartijtje bij haar thuis wat mij de ruimte gaf 'ns flink de bezem door onze woning te halen. En zo geschiedde. In ieder geval totdat buurvrouw Angélique bij mij kwam naaien waardoor het tempo van mijn verrichtingen wat zakte en Daniëlle mij hobbelend door het huis aantrof. Met haar samen gegeten en naar de [verzekeringsmaatschappij] kennisquiz aan het kijken in afwachting van de komst van de Kolonisten van vanavond en het oppakken van
de daders van de eerste bomaanslag in de geregistreerde geschiedenis van het vorstendom Monaco.