Terrebel

U kent ze wel: die TV-programma's die ervoor zorgen dat verreweg de meeste mensen aan de buis gekluisterd zitten zodat ze niet gaan nadenken over echte problemen. Laat staan dat ze de neiging krijgen er wat aan te veranderen. Neen, liever verlustigt men zich (U natuurlijk uitgezonderd) aan de ellende van vreemden die al na een paar afleveringen geen vreemden meer zijn. Want dat is leuk. Waarom is er wel "112-weekend"
en niet "vlieg mee met de Flying Doctors"? Waarom is er wel "Expeditie Robinson" en niet "Een kijkje in de keuken van een bijstandsouder?" In dat laatste geval krijgen de kijkers échte ontberingen voorgeschoteld en geen gekunstelde. Of is het minder leuk als het echt is? Waarschijnlijk is het dezelfde reden die ervoor zorgt dat formule 1-races beduidend meer kijkers trekken dan het WK kunstrijden op den schaats: ongelukken en misère gaan helaas vaak boven schoonheid en tevredenheid.




Met buurvrouw Angélique gisteravond kraanvogels zitten vouwen. Weer een nieuwe hobby ontdekt. Is best ontspannend trouwens, kraanvogels vouwen. Probeert U't ook'ns, dat kraanvogels vouwen. Best leuk ook nog, dat kraanvogels vouwen. Een paar andere Origami vouwvoorbeelden vindt U hier.




Op school nog uitgebreid staan kletsen met buurvrouw Ingrid (de moeder dus en niet de buurvrouw Ingrid die geen moeder is). Een vriend van haar wil mij graag fotograferen. Heb haar maar m'n kaartje gegeven. Was na een bezoekje aan de supermarkt net op tijd thuis om buurvrouw Angélique de deur uit te zien gaan.




In het nieuws van vandaag: terwijl Bush zijn achterkamertjespolitiek gaat bespreken
met Tony Blair keurt een rechtbank in de VS het homohuwelijk goed.