Autobranche

Op de 17e van deze maand waren wij niet alleen in Scheveningen maar waren mijn aanstaande echtgenote en ik 16 maanden en 16 dagen samen...

Vanmorgen was ik (iets minder romantisch) bij de allergoloog om later een paar uurtjes op kantoor te zitten voordat wij een gesprek hebben over de voortgang van mijn zoon op zijn school.

Gistermiddag was ik met mijn moeder in het ziekenhuis waar zij in een MRI-scanner mocht liggen. De uitslag verwachten wij met een paar dagen. De chauffeur van het busje op de terugweg zong luidkeels de grootste Bollywood-hits van 12 jaar geleden!

Gisteravond een uitvoerige discussie gevoerd met als centrale vraag: 'Kun je 'doen' en 'zijn' tegelijk?' Vanavond zal een heel andere discussie worden gevoerd wanneer mijn buren bij mij thuis langskomen om gezamenlijk onze grieven op papier te zetten. Zowel die naar elkaar toe als naar de woningcorporatie die het pand beheert. Dit alles in het kader van: 'Het is beter MET elkaar dan OVER elkaar te praten.'

Ongetwijfeld zal vanavond ook het recente nieuws voorbijkomen. Over hoe goed het eigenlijk gaat met Nederland als iets volslagen futiels als het Koningslied de nieuwsoverzichten overheerst. Maar er was nóg leuker nieuws: de abdicatie van 's lands bekendste advocaat, Max Moszkowicz, bijvoorbeeld. Persoonlijk ben ik toch even trots op ons rechtssysteem dat maar mooi even laat zien dat ook 'The Rich and Powerful' zich niet boven de wet mogen verheffen. Meester Max kan wel vinden dat hij contant ontvangen geld van ontvoerders niet hoeft op te geven aan de belastingen en dat hij geen boekhouding hoeft te voeren maar zo kan hij moeilijk bewijzen dat hij 'naar eer en geweten' handelt.

De Orde der Advocaten heeft geoordeeld dat hun beroemde ambtgenoot zich niet aan de regels van fatsoen heeft gehouden en zelfs nadat hij zes maanden de tijd kreeg een en ander op orde te brengen geen moment berouw toonde. Het kan nu dus zomaar gebeuren dat er een briefje op zijn voormalige kantoor komt te hangen: 'Integere advocaat gezocht'. Kijk, dát lijkt mij nog eens een advertentie!

Als u een advertentie ziet staan met de tekst: 'Gezocht: zwaar onderbetaalde kantinedame om te werken bij de vuilstort.' krijgt u dan de neiging om te solliciteren? Waarschijnlijk niet. Maar wanneer de gemeente Amsterdam zoekt naar 'Een stagiare voor een werkervaringsplek als assistent van de facilitaire afdeling van het grootste afvalverwerkingsbedrijf van Europa' krijgt men honderden aanmeldingen.

Terwijl de roep om meer banen steeds groter wordt nu meer dan 8% van de beroepsbevolking werkloos is, geeft de gemmente Amsterdam het slechte voorbeeld door vacatures te laten opvullen door stagiaires. Intussen roept onze immer optimistische premier Rutte ('Blijf maar glimlachen, dan komt alles vanzelf goed!') dat wij vooral meer moeten uitgeven. 'Koopt u toch allemaal een extra auto!' roept hij vrolijk. Zonder erbij te zeggen waar mensen die extra auto van moeten betalen, waar die extra auto geparkeerd moet worden of in welke van de vele files in ons land die extra auto achter moet aansluiten. Toch liet de premièr zich gisteren van een andere kant zien toen hij een vrouw die op straat was aangereden bijstond in haar laatste minuten. Wat hij zei waren ongetwijfeld mooie woorden ook al zal de iets later overleden mevrouw niet blij zijn geweest.

De enige die écht blij wordt van de recente uitspraken van de minister-president is de autobranche.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Richie Havens

Manipuleren

Sinds kort is er weer een stukje van mijn hand te vinden op de Amsterdamse opiniesite Amsterdam Centraal.

Vrijdag mochten wij weer lekker aquajoggen en ik begin te merken dat mijn nieuwe heup dat erg prettig vindt! Zoon's biologische moeder vond het erg prettig dat wij haar zaterdag even bezochten en zei uit te kijken naar haar verhuizing naar een minder strenge instelling. Wie denkt dat gevangenissen er een streng regime op na houden zou eens moeten kijken bij psychiatrische instituten. Daarna vertrokken wij naar Breda voor de verjaardag van een goede vriend en zag ik daar bovendien een vriendin die ik twee jaar niet gezien had. Maar het leken maar een paar maanden. Tijd was ook een terugkerend (...) thema in de film 'Oblivion' (met ondermeer Tom Cruise en Morgan Freeman) die wij gisteravond zagen.

De tijd stond even stil voor de deelnemers aan de marathon van Boston en vanavond mag ik even praten over het onderwerp 'Tijd'.

Na de aanslagen in Boston die aan drie mensen het leven kostten durven mensen niet meer naar die stad te reizen. Maar bang voor voedseltekort zijn wij westerlingen niet. En dat terwijl er 35.000 mensen per dag sterven van de honger. Toch een begrijpelijk sentiment want terrorisme is eng en mensen worden zó gegrepen door die angst dat ook reizen naar andere steden massaal worden geannuleerd; meteen durven veel minder mensen in een vliegtuig te stappen!

Twee dagen later was er een explosie in een mestfabriek in de buurt van Waco, Texas waarbij 12 doden vielen te betreuren. Maar denkt u dat vluchten naar Texas worden geannuleerd uit angst voor meer ontploffingen? Niet dus. En dat terwijl ongeplande ontploffingen vele malen vaker voorkomen dan explosies die bedoeld zijn om mensen te doden. Bovendien: 90 FBI-agenten hielden een klopjacht op de daders van de aanslagen in Boston maar hoeveel agenten doen er onderzoek naar nalatigheid bij die fabrieks-ontploffing? Welgeteld nul.

Natuurlijk was het weer feest voor de complotdenkers die vermoeden dat de Amerikaanse overheid zelf achter de aanslagen zit. Of anders is het wel de Bilderberg-groep. Of waren het toch aliens? Hoe dan ook: voor de slachtoffers maakt het niet uit. Maar voor de nabestaanden en getuigen blijkbaar wél want angst voor terrorisme is vele malen hardnekkiger dan angst voor de dood.

Het echte gevaar van terrorisme is niet gelegen in het aantal doden bij aanslagen maar in het aanjagen van angst. Want angst maakt mensen onredelijk en onredelijke mensen zijn zeer eenvoudig te manipuleren.