In De Toekomst (Een verhaaltje)

De koekjes bij de koffie waren van de wij-zijn-erg-lekker-en-zoet-dus-laat-afvallen-maar-uit-je-hoofd soort

Een beetje teveel gegeten had hij wel. Stiekem had hij het bovenste knoopje van zijn gulp losgemaakt. Dat zat toch lekkerder. Hij hoopte bij elke verkeersdrempel dat het heerlijke eten van die avond nog even in zijn maag zou blijven.

Nu was hij bijna thuis. Met de vrouw met wie hij de rest van zijn leven zou delen. Bij het ingaan van de tunnel onderging hij de sensatie van het plaatsnemen in een tijdmachine.

Niet geheel onterecht want bij het verlaten van de tunnel bevonden zij zich een volle minuut verder in de toekomst.

================
Meer lezen? http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel

Schuld

Gisteren was ik wat persoonlijk in mijn weblog en vandaag hou ik het iets algemener:

Vanavond mocht ik aanwezig zijn bij een bewonersavond die vooral in het teken stond van democratie. Ofwel: 'Wat hebben burgers eigenlijk te vertellen, nu en in de toekomst?' Ook de stadsdeelvoorzitster was er bij en het leukste moment was toen een bewoner zich hardop afvroeg of hij misschien bij de Europese Commissie moest aankloppen, nu de gemeente heel veel subsidies niet meer verstrekt. De moderator riep toen: 'Ja, maar Brussel is ver weg hier vandaan!' Waarop een andere buurtbewoner riep: 'Nee hoor, twee uurtjes met de trein!'

Gisteren maakte ik mijn opwachting bij de kapper en hoorde hoe hij over de hedendaagse politiek denkt. Een kwaliteit die eigen is aan kappers en barkeepers: veelal ongevraagd komt de klant te weten wat er anders moet in dit land. Later die dag waren wij in Scheveningen: lekker uitwaaien en een fijn hapje eten in een etablissement dat zó lijkt weg te komen uit het Amsterdam van de jaren '80: het hoogtepunt van de kraakbeweging. Ook in Scheveningen en in de jaren '80 werd gesproken over politiek...

De VVD strijdt voor de belangen van huizenbezitters. Van banken dus want vrijwel niemand die een huis 'koopt' in Nederland 'bezit' dat ook: een bank koopt het huis in kwestie en de trotse 'huiseigenaar' betaalt een afgesproken bedrag maandelijks aan die bank, in de illusie vanaf dat moment een huis te 'bezitten'. Veel mensen betalen aan de bank niet meer dan de rente over de schuld die is aangegaan. Ongeveer de helft van de huizenkopers heeft door middel van maandelijkse aflossingen daadwerkelijk het huis in eigen handen. Na een jaar of dertig.

Natuurlijk stemt u VVD want u heeft een hypotheek en een leasauto. Bovendien vindt u de eigen portemonnee verreweg het belangrijkste wat er is want alleen aan de hoeveelheid geld die iemand bezit valt af te meten hoe nuttig hij of zij voor de maatschappij is. U heeft zo veel geld omdat u er hard voor werkt of hard gewerkt hebt. Daarom heeft u ook wel een mazzeltje verdient. Een mazzeltje in de vorm van Hypotheekrente aftrek, kortweg HRA.

Een groot deel van de rente die u over uw hypotheeklasten (Nee hoor, een hypotheek is geen schuld. Blijf dat maar lekker denken!) betaalt krijgt u gewoon terug van de belastingdienst. Van andere burgers dus want ook dat geld moet ergens vandaan komen. Net als het reddingsgeld voor de bank waar u uw hypotheek heeft lopen. Kortom: andere mensen betalen grof geld zodat u uw luxe leventje kunt leiden en zo nodig iets moest kopen wat u zich eigenlijk niet kunt veroorloven.

Gelukkig heeft u geen gewetenswroeging want u heeft toch hard gewerkt? Toch geeft u elk jaar een tientje aan Artsen Zonder Grenzen want die arme negertjes keken zo zielig in dat reclamespotje. Tsja, eigen schuld: moeten zij maar niet wonen in een land waar droogte heerst naast een dictatoriaal regime! Dat is in ieder geval niet uw schuld.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Tiny Muskens en Storm Thorgerson