De koekjes bij de koffie waren van de wij-zijn-erg-lekker-en-zoet-dus-laat-afvallen-maar-uit-je-hoofd soort
Een beetje teveel gegeten had hij wel. Stiekem had hij het bovenste knoopje van zijn gulp losgemaakt. Dat zat toch lekkerder. Hij hoopte bij elke verkeersdrempel dat het heerlijke eten van die avond nog even in zijn maag zou blijven.
Nu was hij bijna thuis. Met de vrouw met wie hij de rest van zijn leven zou delen. Bij het ingaan van de tunnel onderging hij de sensatie van het plaatsnemen in een tijdmachine.
Niet geheel onterecht want bij het verlaten van de tunnel bevonden zij zich een volle minuut verder in de toekomst.
================
Meer lezen?
http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel
Wat houdt tegenwoordig voor een hoop relaties nog de rest van je leven in.
BeantwoordenVerwijderenLove As Always
Di Mario
En daarom zie ik een tunnel ook vaak zo. Of als een ander fantasie instrument om er anders uit te komen. Heerlijk verhaaltje.
BeantwoordenVerwijderenja, maar dat zal heus weer bijdraaien, want tijd bestaat niet echt.
BeantwoordenVerwijderenMaar zijn broek zat nog goed....
BeantwoordenVerwijderenIn de toekomst weet je nooit of je het koekje nog kan verwerken tot iets anders.
BeantwoordenVerwijderenondertussen behoort dit ook al weer tot het verleden.
BeantwoordenVerwijderenZolang het geen "koekje van eigen deeg" is zal het wel goed komen in zijn toekomst;-)
BeantwoordenVerwijderen