Hypnotherapie

Unseen Acadamicals van Terry Pratchett is boek nummer vijf van dit jaar, telt ruim 500 bladzijden en is hoogst vermakelijk! Wederom een mooi voorbeeld van een fantasiewereld die ons vertelt over wat er zoal mis is in de 'echte' wereld. Ja, sprookjes zijn niet alleen voor kinderen.

Net als veel kinderen kreeg ik ooit zwemles. Mijn zwemleraar wilde mij niet in het diepe bad laten zwemmen want vanwege mijn geringe gestalte (toen 1.20m, nu 1.40m) zou ik wel eens kunnen verdrinken. Er moest een brief van mijn huisarts aan te pas komen om de badmeester duidelijk te maken dat in een bad van 3.50m diep een kind van 1.20m evenveel kans heeft om te verdrinken als een kind van 1.50m. Wat een sukkel, niet, die badmeester?

En zo ging het eigenlijk mijn hele jeugd. Tot op de dag van vandaag eigenlijk. 'O, maar jij bent zo klein dus dat kun jij vast niet. Laat mij het maar doen.' Of dat nu gaat om koken, een gloeilamp wisselen of een klant bellen..steeds zijn er weer mensen die mij - vast met de beste bedoelingen - mij die taak uit handen nemen.

Mensen die in een rolstoel zitten zijn bekend met het verschijnsel. Kom je bijvoorbeeld in een winkel dan vraagt de winkeljuffrouw aan degene die de rolstoel duwt wat jij wilt. Als men al met je praat is dat op luide toon en goed articulerend 'want wie in een rolstoel zit zal ook wel doof zijn en een beetje debiel dus je moet geen al te moeilijke woorden gebruiken.'

Als de ziekenhuisarts die mij vertelde dat hij slechte bacterieën had gevonden: 'Dat zijn van die hele kleine beestjes die je met het blote oog niet kunt zien en daarom gebruiken wij een apparaat dat wij 'microscoop' noemen.'

Welnu: ik ben door de jaren heen vanzelf gaan geloven dat ik heel veel niet kan maar daar komt nu een einde aan: onlangs was ik bij een pscholoog om erover te praten en om van de notie dat ik vrijwel niets kan af te komen word ik eerdaags geholpen met het relatief nieuwe EMDR. Altans, dat was de bedoeling maar vanwege de lange wachtlijst en omdat een andere methode wellicht evengoed zoniet beter werkt, begint men eerdaags mij te behandelen met hypnotherapie.

Onvoorspelbaar

Ik moest vanmorgen even bijkomen van de mededeling van staatssecretaris Weekers, staatssecretaris van Financiën, die vertelde dat belastingontduiking door burgers natuurlijk verboden is maar belastingontwijking door leden van het koningshuis gewoon mag 'want dat valt binnen de regels.' Even later zei hij nog: '...en anders passen wij gewoon de regels even aan.'

Gisteren kon ik op kantoor gelukkig even bijkomen van het weekend. Ondermeer van het werken op een fetish-feestje. Een collega had nog nooit mensen gezien die zich graag uitdossen in lak, leer, latex en/of niets en moest een paar keer met haar ogen knipperen. Erg vermakelijk!

Als men u 15 jaar geleden verteld had dat in 2013 mensen zonder met de ogen te knipperen 12 gulden zouden betalen voor een broodje kaas...had u hen dan geloofd? Waarschijnlijk niet maar toch wenden mensen zich massaal tot broodjeszaak Subway voor een ontzettend duur belegd broodje. De beste econoom had niet kunnen voorspellen dat mensen ooit een uurloon zouden uitgeven aan een broodje dat zij thuis voor hooguit een paar dubbeltjes in elkaar kunnen zetten. Laat staan dat er mensen zouden zijn die klagen over een kredietcrisis maar desalnietemin zonder blikken of blozen vijf dagen per week twee euro voor een flesje water neertellen op het treinstation. Water dat niet beter of slechter van kwaliteit is dan het water uit de kraan thuis of op kantoor.

Soms lijken economen wel visionairs. Maar dan wel van het soort dat op donderdag voorspelt wat de woensdag daarvoor is gebeurd. Zij kunnen daar niets aan doen want economie is meer dan verbanden tussen cijfertjes. Economie is ook hoe mensen op cijfertjes reageren. En juist dát gedrag is onvoorspelbaar.