Gedragen

De loodgieter was simpelweg vergeten een leertje aan te brengen. De man die vanmorgen de bedrading in de badkamer in orde moest maken was een wezenlijk onderdeel vergeten mee te nemen omdat hij pas toen hij bij mij aankwam op zijn PDA keek wat nu eigenlijk zijn orders waren. Op de stoep word ik bijna aangereden door een dame die het nuttig vindt om te zitten SMS'en terwijl zij op de stoep fietst. Een fietser heeft de fiets dusdanig in het fietsenrek geplaatst dat er verder geen fietsen meer bij kunnen. De baliemedewerker van het DWI maakt eerst zijn spelletje op de pc af vooraleer hij mij te woord staat. In een taal die ik -als Hollander- niet machtig ben. Gelukkig kan zijn collega vertalen.

Waarom vindt een loodgieter het niet nodig zijn (ik ken geen vrouwelijke loodgieters. U misschien wel?) werk goed te doen? Waarom check je je werkzaamheden niet voordat je de deur uit gaat? Welke levensbedreigende situatie ontstaat er wanneer je dat SMS-bericht een paar minuten later verstuurt? Hoe moeilijk is het om je in te leven in mede-fietsenrek-gebruikers? Hoe moeilijk is het om je sociaal op te stellen wanneer je werkt voor de Sociale Dienst?

Kortom: waarom vinden velen het zo ontzettend lastig om zich sociaal te gedragen?

Toren C

Het lijkt erop dat de druk op Nederlandse burgers en bedrijven wat afneemt voor zover het buraucratische rompslomp betreft. Zo behoort eindelijk de eerste dag-aangifte tot het verleden. Vooral voor uitzendbureaus ging het om volslagen nutteloos lopende band werk. De bedoeling was om het aantal illegalen in het Nederlands bedrijfsleven terug te dringen. Maar wat nu als een bedrijf een illegaal in dienst neemt en daar simpelweg geen aangifte van doet? Bovendien -zo bleek- gaat in de praktijk minder dan één procent van de bedrijven op dit gebied over de schreef. De personeels-administateurs...pardon...Human Resource Managers hebben nu dus nóg meer tijd om grafiekjes in te kleuren, spreadsheet-kolommen vol aardige maar compleet nutteloze gegevens aan te passen aan de nieuwste grillen van het hoger management en zo verder. Hoezo, verborgen werkloosheid.?

Ook Geert Wilders heeft last van de vervelings-ziekte getuige zijn nieuwst "ballonnetje": Niet alleen zogeheten veelplegers moeten het land uit maar ook hun ouders. Probleempje; welk land wil onze dronken agressieve Friezen en hun ouders in hun midden opnemen?

Misschien moeten al die mensen die zich zo erg vervelen dat zij zich genoodzaakt zien anderen bewust lastig te vallen maar eens een voorbeeld nemen aan "onze" paralympische sporters. Neem nu bijvoorbeeld Esther Vergeer. Door haar nimmer aflatende strijdlust en trainingsarbeid is deze toptennisster al bijna 350 wedstrijden achtereen ongeslagen! Wie doet haar dat na?

Ik in elk geval niet: een dagje naar Walibiworld met drie kinderen is voor deze jongen al een uitputtingsslag. Geen Chiptwister die daar tegen helpt...

Vanuit het reuzerad heb je een prachtig uitzicht over het park


















Voordat wij de wildwaterbaan op gingen nog even de poncho's aangetrokken die ik had overgehouden aan de tijd dat ik werkte bij The Amsterdam Dungeon


















Drie kinderen poseren in de jaren'50. De oudste zou zich twee dagen later uitstekend vermaken bij vriend Michiel terwijl hun vader uitgebreid en genoeglijk praatte met diens ouders














Trofee van de dag: een cola-beker


















Uitzicht vanuit de trein op de weg terug














Vandaag genoot ik samen met de schilder (Thanks, Billy!) van het eerste kopje koffie in onze gerenoveerde woning. M'n zoon geniet niet alleen van z'n zusjes of bezoeken aan vrienden maar ook van flauwe humor zoals die van de Lama's, Koefnoen, Monty Python of die van het nieuwe hilarische programma op de vrijdagavond Toren C.


Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Jos ten Brinke