Moeder Natuur

"Wow!" riep de jongeman van het DWI toen hij m'n CV onder ogen kwam:"Dat is veel!" Best vreemd om een intake-gesprek op het arbeidsbureau te voeren met iemand die nog op de basisschool zat toen jij jijzelf al lang en breed verdienstig maakte op de Nederlandsche arbeidsmarkt. Van de bijzonder aardige en competente semi-ambtenaar kreeg ik uitstel van sollicitatieplicht tot 5 juni nadat ik hem had verteld dat ik voorlopig door brand dakloos ben. Aardig, niet?

Aardig was ook de KPN-helpdeskmedewerker die mij uitlegde hoe ik m'n moeders vaste telefoonaansluiting kon herstellen om te voorkomen dat ik haar mobiel moest leren bellen.

De schade aan m'n woning zal eerder hersteld zijn dan de emotionele schade die wij erbij hebben opgelopen. Maar ook die schade valt in het niet bij de materiële schade die veel inwoners van China en Birma hebben opgelopen. Schade veroorzaakt door natuurrampen, terroristische aanslagen en vuurwerk zou eigenlijk verboden moeten worden. Dat verbieden heeft allemaal ongeveer net zo veel zin als het ophangen van een condoom-automaat in de privé-verblijven van Paus Benedictus XVI...;-)

De inwoners van de getroffen rampgebieden krijgen natuurlijk hulp. Al is dat lang niet overal voldoende. M'n zoon en ik krijgen in elk geval ontzettend veel hulp en steun van alle kanten aangeboden. Zo hoefde ik vandaag in de tram niet te stempelen, werden m'n moeder en zoon eergisteren opgevangen door buren Petra, Hetty, Vincent en Dudo. Buurvrouw Bep was de eerste die de brandweer belde nadat buurvrouw Rinie buurman Dudo had ingeseind om mij te bellen. Ook buurvrouw Linda belde de brandweer waarna zij buurvrouw Angélique belde die op haar beurt mij weer belde; buurvrouw Winonah kwam mij vandaag steunen en oud-oppas Suus kwam ons gisteren hoogst persoonlijk moreel steunen; buurvrouw Angela stuurde nog een paar elektronische steunbetuigingen evenals een heleboel andere vrienden, bekenden en zelfs vaag-bekenden. Een heus "Ach, wat schattig!"-gevoel kreeg ik toen het buurjongetje van 8 op z'n tenen ging staan, een hand op m'n schouder legde en de (nu al voor mij legendarische) woorden sprak:"Sterkte met alles, he buurman!" Errug tof.

Dat was ook de afhandeling door de diverse betrokken instanties. Zo kwam vandaag de schade-expert van de woningbouw een kijkje nemen om even later te verklaren dat waarschijnlijk den gehele woning gerenoveerd zal gaan worden. Grappig was nog dat voordat hij er was ik even wilde plassen op het toilet in m'n oude huis. De electriciteit is natuurlijk na de brand afgesloten waardoor ook het licht in het toilet niet werkte. Gelukkig ken ik m'n partner lang genoeg om ook in het donker te kunnen beatwoorden aan de roep van Moeder Natuur.

Brand is erger

Vrijdag was de tweede en laatste dag dat ik mijn opvolgster mocht inwerken. M'n contract is officieel per vandaag beëindigd dus als iemand een baantje voor mij weet...? Niet dat ik daar veel haast mee heb want voorlopig heb ik genoeg te doen. Ik mag mij bijvoorbeeld morgen melden bij het centrum voor werkloosheid. U weet wel: het CWI/DWI/UWV-gebeuren. Ook leuke dingen maak ik mee als werkloze. Vandaag bijvoorbeeld had Superfer een karatetoernooi waarop hij als derde eindigde in zijn categorie en ook en trotse oma zijn verrichtingen volgde.

Verder was ik gisteren in Wageningen om samen met wat andere leden van de Rocky Horror Fanclub Nederland te ervaren wat toneelgroep Sempre Sereno op de planken had gezet. Het werd een bijzonder geslaagde dag met slegs één klein minpuntje: ik werd door diverse mensen gebeld en ge-sms't met de mededeling dat m'n huis in de fik stond...:-(

Gelukkig was er niemand thuis en zelfs de goudvissen leven nog. Wel zijn we ietwat geschrokken en redelijk wat spullen kwijt en wat niet in rook is opgegaan is wel door rook en roet aangetast. Morgen bellen met verzekering, woningbouw, glaszetter en schilder om een en ander weer op de rails te krijgen.

Ach, je moet maar denken: brand is erger.