Slapen

Gisteren waren wij andermaal voor de laatste keer in m'n moeder's oude huis. Ditmaal omdat mensen van de ene kringloopwinkel weigeren hun mensen trappen te laten lopen en mensen van een andere kringloopwinkel wel kwamen maar weigerden "die ouwe troep" mee te nemen. Nou, die stereo was anders behoorlijk hip, zo'n 28 jaar geleden en hij doet't nog prima! Hetzelfde kan worden gezegd van de gaskachel. Om het wandmeubel te vervoeren moesten er een paar schroeven worden losgedraaid. Bovendien is het ding niet gemaakt van dat samengeperste spul maar van massief hout. Teveel moeite voor de jongelui die hun loon toch wel kregen, of zij sjouwen of niet. Is er dan geen dankbaarheid meer te vinden in de wereld?


Jawel: bijvoorbeeld in de ogen van kinderen die zich vermaken in Tivoli:
















Dit reuzenrad vonden de heren nog wel gaan maar de zweefmolen leek hen niet zo leuk. Die ging hen ietsjes te hoog:



















Ook de hippie waar ik een jointje mee rookte in Christiania had nog heuse pretlichtjes. Evenals de Finse Gothic-meisjes waarmee ik een biertje dronk, overigens.














Ook Monica Knudsen had prachtige pretlichtjes in de ogen...*Zucht* Bijna net zo fraai was de Deense lucht:














Hoop morgen een paar geheimen van Vista te hebben ontsluierd zodat ik ook vanaf de nieuwe PC makkelijk foto's kan posten én dankzij een pas aangeschafte TV-kaart ook televisie kan kijken via de monitor. Dat scheelt ook weer ruimte in huis: éém beeldscherm in plaats van twee. Zou nog wel meer willen bloggen maar heb vandaag hard gewerkt in huis en bovendien een paar uren gitaargespeeld met buurvrouw Winonah en ga dus maar lekker slapen.

Hotel Legoland

Denemarken is een mooi land. De laatste keer dat ik er was was ik een jaartje of acht en gingen we met de auto. M'n moeder, m'n broer, z'n meissie en ik. In een Fiat 500. Een machtig avontuur was dat! Had er een vage herinnering aan Tivoli aan overgehouden en een beeld van wuivende graanvelden met hier en daar een rood stipje dat bij nadere beschouwing een huis bleek te zijn. Ook nog in gedachten waren de kersenstruiken van de vader van m'n broer en het feit dat de ouwe heer een eigen pijl en boog had. Mooie herinneringen.

Nieuwe herinneringen zijn geschapen met en door vriendin Marjan en haar zoon (en mijn peetzoon) Matthijs, m'n zoon Ferdinand en ik. Hierbij een fotoverslagje:

Huizen langs het water in Kopenhagen. De prachtige lucht blijft verbazen...

















Tijdens een wandeling door de stad begon het te regenen en opeens brak de zon door met dit als resultaat: een dubbele regenboog verfraait de stad!














Als heuse toeristen maakten wij een uitstapje om het symbool van Denemarken te bekijken: De Kleine Zeemeermin, naar het beroemde sprookje van Hans Christan Andersen.














Vanuit de bus richting Legoland hadden wij een magnifiek uitzicht:














In Legoland maakten wij een ritje in één van de vele achtbanen:














Morgen zal ik hier meer foto's plaatsen (met dank aan m'n Nokia N93) maar niet van Darth Vader...Ik zal Denemarken niet zo snel vergeten. Niet in het minst de fraaie Deense Deerne Monica Knudsen, dienstmeisje in Hotel Legoland.