Slapen

Slapen

Terwijl ik in het donker wat kleding bij elkaar zoek veert Ferdinand plotseling rechtop uit z'n bed omhoog:"Papa, als ik wakker word maak ik eerst m'n droom af en dan pas sta ik op." om vervolgens achteruit weer in diepe rust te ploffen. M'n zoon is geweldig. Gisteravond had hij met de oppas (buren Hetty en Vincent) afgesproken in een restaurant. Aangezien de oppas was verlaat (zij bleken in de file te staan) bestelde hij alvast een appelsapje. Niet heel veel later bestelde hij een pizza om na afloop de restaurantmeneer op te zadelen met een fooi van maar liefst 30 cent. Daarna ging hij kalmpjes aan naar huis waar hij oma inlichtte en samen met haar naar karateles ging.

Gistermorgen had ik zo lang met schoolmoeder Riesje staan kletsen dat ik bijna te laat op het werk kwam. Daar was het ondanks enige tegenslag toch wel een gezellige bedoening. Zo kon er een stel Tsjechische toeristen worden vermaakt door een acteur die een paar woorden in hun taal sprak...

De avond was voor een filosofische discussie met als motto "De Dood". Altijd een onderwerp dat stof geeft tot nadenken. Nadenken moesten de medewerkers van stemdistrict 477 vanmorgen ook bij het opstarten van het NewVote systeem waarmee Amsterdam eindelijk ook elektronisch stemt. Als het landelijke verkiezingen waren geweest zou de SP nu met maar liefst 17 zetels in de Tweede Kamer vertegenwoordigt zijn. Alleen al in de Amsterdamse Gemeenteraad steeg vandaag het aantal zetels met 50 procent! Niet alleen voor de kiezers was het trouwens wennen, deze nieuwe manier van stemmen zonder rood potlood en stembiljetten.

In Amerika gaan inmiddels stemmen op om de doodstraf te kunnen opleggen aan mensen die eventueel ooit iets van plan zouden zijn geweest danwel anderen bewust niet van die plannen hebben gepoogd te weerhouden. Het gaat hier om de 37-jarige Zacarias Moussaoui. Deze Fransman beweerst dat hij betrokken was bij het beramen van een aanslag, gepland vlak na 11 september 2001. Mensen die "1984" van George Orwell hebben gelezen weten vast wel hoe het komt dat ik dan denk aan het woordje "Thoughtpolice".

In het kader van de toevallige ontmoetingen kan ik melden dat vandaag Sam zich aan het stembureau kwam melden. Deze jongedame was er indertijd getuige van dat ik voor het eerst van mijn leven een paaldansact uitvoerde! Op weg naar huis raakte ik nog even in gesprek met mede-pencak cursist Jan.

De tijd voor mij is gekomen dat ik ga slapen..

Grenzen

Grenzen

Onder de bezielende klanken van carnavalskrakers uit Ut Kielegat, samengesteld door Wolkewietje, produceren Eva en Ferdinand tekeningen. Niet zomaar tekeningen maar voettekeningen, oftewel: tekeningen gemaakt met de voet alsook tekeningen van de voet. Voor Eva een handige oefening in verband met het leren schrijven en voor haar broer een handige oefening ter verbetering van zijn handschrift. Daarvoor keken zij samen De Fabeltjeskrant waarbij het papa -die tegelijktertijd met Eva's haar aan het frutten was- opviel dat Willem Wever een tram in elkaar aan het zetten was die hij Tramlijn Begeerte had gedoopt...(informatie voor iets oudere (ex-)Amsterdammers. Red.)

Eerder op de morgen had zus al de woon- zowel als de slaapkamer gestofzuigd en broer de keukenvloer gezwabberd. Dit tot groot vermaak van oma die zich verbaasde over de zorgvuldigheid waarmee haar kleinkinderen te werk gingen en zich zeer bereidwillig toonden bij het helpen van hun ietwat luie vader.

Die had wel een aardige reden om lui te zijn. Eva was gistermorgen opgehaald, waarbij haar zusje Dayna liet merken errug blij te zijn met haar ietwat verlate verjaarscadeau (een uit Tsjechië afkomstig kristal met daarin haar sterrenbeeld gegraveerd). De volgende halte was de bibliotheek onderweg waarheen wij diverse verkiezingsstands tegenkwamen. Zo kwam het dat wij ons even later met een VVD-ballon in de hand meldden bij de stand van de SP. Onderweg naar het foto's ophalen van de Tsjechië-reis nog even staan bijkletsen met ex-buurvrouw Petra terwijl ik eventjes stilstond bij de gedachte aan de nog te verspreiden campagnefolders.

Nu maar hopen dat ik daar vanavond nog de puf voor heb want gisteravond was ik als castlid present bij een uitvoering van The Rocky Horror Picture Show. Nadat ik op m'n hoge hakken en in m'n vakkundig met ducttape gerepareerde corset (nog bedankt voor het slopen, Annelies!;-)) m'n dansje had gedaan was er na het omkleden nog even gelegenheid om collega René te bedanken voor zijn komst naar het COC-theater. Een andere bezoeker werd nog even bedankt omdat hij helemaal speciaal voor de Show even vanuit Berlijn was overgekomen. Na deze "plichtplegingen" (een biertje, ditmaal ontvangen van ex-mede-nachtburgemeester Puck) hoorde er bij) in de taxi gesprongen. Deze bracht mij naar de Ocean Diva, een schip waarop het feest "Willy VONKa's Chocolate Boat" werd gehouden. Raad eens wie daar Umpa Lumpa mocht spelen? Of was het nu toch "Oompa Loompa"? Nog gezellig met collega-entertainers staan sjoelen (op een heuse voor de gelegenheid meegebrachte Longfield SJ 4000!) op het dek van de veerpont op de weg naar huis, tot groot vermaak van de kapitein van het vervoermiddel.

De vogeltjes vloten al toen ik thuiskwam en niet veel later was er het geluid van spelende kinderen. Op zich geen onprettig geluid om bij te ontwaken maar toch...Zo direkt even lunchen en vervolgens Ferdinand bij zijn goede vriend Maurits langsbrengen. Daarna gezellig een paar uurtjes alleen met Eva doorbrengen. De kaartclub voor vanavond is maar even afgezegd want ook een Terrebel heeft z'n grenzen...