Dictee en dictator

Dictee en dictator

De meneer die ik erop aansprak dat fietsen over de stoep vlak langs een rij huizen niet alleen verboden is maar ook nog eens bijzonder dom was behalve dom blijkbaar ook doof want hij negeerde mijn bestaan volkomen. Volgende keer toch maar een stok tussen de spaken om de aandacht te trekken...De moeder van een vriend van mijn zoon was klaarblijkelijk ook al te pakken genomen door een virus dat acute doofheid veroorzaakt want toen wij haar en haar zoon even verderop op de stoep zagen fietsen en hen wezen op de gevaren daarvan leek ook zij mij niet te horen. Frapant.

Minder frapant is het dat een Vlaming het Groot Dictee heeft gewonnen. Dit jaar viel de eer te beurt aan Elsie Ribbens die op slegs vier fouten kon worden betrapt! Hoe gaat dat worden na invoering van de nieuwe spelling per 1 augustus volgend jaar?

En staan landen als Irak, Iran, Afghanistan en Korea dan nog wel op de kaart? Niet als het aan George Junior ligt. Die vindt dat in zijn heilige strijd (in een andere taal noemt men dat "Jihad") tegen "het terrorisme" alles is geoorloofd, inclusief het schenden van internationale verdragen. Zoals ik onlangs opmerkte via m'n Engelstalige blog: in de oude dagen werd zo iemand een paranoïde dictator genoemd; tegenwoordig zeggen we "President van Amerika".

Na een prettige werkdag netjes op tijd thuis om te koken, te eten en Ferdinand naar het buurthuis te brengen voor zijn karateles. Daar eventjes kunnen bijkomen en een paar telefoontjes gepleegd. Bij thuiskomst even snel langs de videotheek om het gisteren gehuurde kijkschijfje terug te bezorgen. Bij de videotheek kwam ik buurvrouw Natasha tegen die later op de avond een pot thee met mij zou delen. Gezellig.

Gelukkig

Gelukkig

Suske de goudvis heeft weer een schone leefomgeving; zelfgemaakte croissants bleken ook vandaag errug lekker; er is weer een pakje foto's ingescand; de remake van Sjakie en de Chocoladefabriek was toch leuker dan ik had verwacht en vandaag heb ik alleen maar gewerkt voor een paar bevriende mensen, voor mezelf en m'n kinderen. Kortom: ik ben een gelukkig mens.

Zou koningin Beatrix dat ook zijn na 25 jaar van staatshoofd zijn? Kan iemand sowieso gelukkig zijn bij het uitoefenen van hetzelfde vak jaren en jaren achtereen of is het toeval dat zowel Ariel Sharon alsook staatshoofd Fidel Castro momenteel moet vertrouwen op de goede zorgen van hun artsen? Vermoedelijk speelt ook leeftijd een rol en niet alleen stress en sleur.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van een naamloze kangoeroe uit Appelscha en dat van een 46-jarige Amsterdammer die "waarschijnlijk tijdens een gerichte aktie" is doodgeschoten terwijl hij achter het stuur zat van een auto waarvan de motor nog draaide.