Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
'Ik vind dat helemaal niets, dat fastfood. Waardeloos, zo'n hamburger!'
-'Vind je?'
'Ja. Waardeloze troep zo'n hamburger. Doe mij maar een broodje, een beetje sla, een stukje tomaat, wat slasaus en een heerlijk stukje rundvlees!'
-'Je beschreef zojuist een hamburger.'
'Eh...'
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
Maandag was ik nog ietwat vermoeid van de belevenissen van voorgaande week (klik) maar toch vermaakte ik mij uitstekend op kantoor. Half zeven thuis, snel een hapje eten en naar een vergadering voorafgaand aan een avond met het thema 'Het pentagram in verschillende tijden en culturen.' Erg interessant! Ook kwam de vraag voorbij: 'Is het niet raar om te zeggen dat je vindt dat groepen mensen niet over één kam geschoren kunnen worden maar dat alle vrouwen/Jan Smit fans/homo's/Belgen/moslims/voetbalfans...'? Op de weg terug naar huis kwam ik langs een avondwinkel waar men het bier verkoopt van de kleine brouwerij waar ik nu werk
en even later kwam ik een bevriende filmproducent tegen en kletste even met hem op zijn woonboot. Gezellig! Al met al sliep ik al tegen een uurtje of één 's nachts.
Dinsdag bracht ik een potentiële investeerder in contact met mijn baas, verrichtte ik wat vrijwilligerswerk voor mijn maandagavond club, plaatste berichten op Facebook (klik. Overigens betreft dit mijn 'professionele' pagina en niet mijn persoonlijke. Die reserveer ik voor vrienden.) en Twitter (klik) (dat doe ik dagelijks maar gek genoeg maakte ik daar hier zelden melding van), liet een mondhygiëniste mij een nieuw poetstrucje aanleren, haalde een kledingstuk op bij mijn kleermaker en voorzag hem van een nieuwe opdracht, regelde een en ander via mijn agent, probeerde te ontdekken waarom een factuur nog niet betaald was, had een buurvrouw op de thee en had na de vergadering die avond nog even langs kunnen gaan bij een jarige vriend maar ook voor mij blijken er grenzen aan wat ik kan doen op
één dag.
Ik vergaderde met de Bewonerscommissie en een afvaardiging van de woningbouwcorporatie. Eén van de agendapunten was dit akkefietje (klik) waarbij Ymere bewoners doodleuk meedeelde: 'Ofwel gaat u vrijwillig akkoord met ons voorstel, dan wel dwingen wij uw medewerking af via een advocaat.' De woningcorporatie noemt dat 'de bewoners informeren'. Ik noem het 'bedreigen'. Lollig toeval: de nieuwe gebiedsbeheerder kwam kennis maken met de Bewonerscommissie en blijkt een oud-collega van mijn huidige baas! Op het einde van de bijeenkomst mochten wij een drankje doen:
Tijdens het eten keek ik met mijn zoon een nieuwe aflevering van The Walking Dead omdat wij daar beiden maandag niet aan toe kwamen.
en beleefde ik een vruchtvolle dag op het werk. Bovendien was het gezellig. Als je na afloop van de werkdag nog even met de baas een biertje doet
en wat keuvelt over studietijd en wat dies meer zij, mag je dat best als positief ervaren, vind ik. Minder positief was de hoofdpijn die mijn plan om te gaan sporten die avond dwarsboomde. Wel ging ik even bij een buurvrouw langs om haar wat eten te brengen. Ik regelde een en ander via telefoon en per e-mail en ging vroeg naar bed.
Donderdag was ik op de koffie bij mijn schoonvader en diens gade. Gezellig met een kopje koffie en een saucijzenbroodje! Omdat ik toch in Bussum was meteen maar even mijn nieuwe contaclenzen opgehaald.
Verder hield ik mij bezig met het takenlijstje van deze dag:
Natuurlijk staat daar niet alles op (stofzuigen, scheren, spinnenwebben verwijderen, half uurtje gitaarspelen, kookplaat schoonmaken ...) en één puntje van de lijst heb ik door tijdgebrek niet kunnen doen (ik besloot mijn tijd anders te spenderen maar dat is privé...;-)) maar al met al was ik weer bijzonder tevreden over de dag. Misschien is het al eens opgevallen maar ik probeer altijd het maximale te halen uit elke dag. Want stel je voor dat het je laatste was?
Onderweg van de tramhalte naar de woning van de zangjuf (die mij liet kennismaken met de lax vox methode (klik)) handelde ik een viertal telefoongesprekken af. Niet slecht voor een wandeling van acht minuten, dacht ik zo! Daarna snel door naar een etentje (terwijl ik onderweg dit zag:
Zwerm spreeuwen langs de Rooseveltlaan
met mijn vriendin bij een vriendin die thuis deze lamp heeft staan:
(onderweg er naar toe en er vandaan schoot ik deze foto's met mijn trouwe mobieltje:
De Amstel
Café-restaurant en toeristen informatie
met daarachter Amsterdam Centraal Station
)en daarna lekker slapen tussen verse lakens.
Vrijdag was ik 's ochtends een paar uurtjes bij een Broeder om de baromzetlijsten van januari door te nemen en eventuele discrepanties op te lossen. Een bijzittende Broeder had broodjes meegenomen en de aanwezige echtgenote zette een heerlijk bakje koffie! Ik was daarna een beetje te laat bij mijn afspraak met mijn klantmanager (maar zag onderweg dit:
)
van de gemeente en sprak met haar over zelfontplooiïng, het ouderschap en de Tsjechische taal. Ik kon thuis een kwartiertje genieten van wat zelfopgeroepen rust voordat het tijd was bij de Voedselbank mijn wekelijkse portie eten op te halen en een bezoek te brengen aan mijn moeder. 's Avonds hield ik mij bezig met een beetje televisie kijken (De Wereld Draait Door en The Big Bang Theory), het maken van een test ten bate van mijn werk als stembureaulid, 6 april aanstaande, en schrijven. Zo schreef ik weer een 'verhaaltje op vrijdag' (klik).
Zaterdagmiddag was ik bij een verjaardag
waarna ik een kledingstuk ophaalde bij mijn kleermaker en 's avonds zou ik op een heus Rock and Rollfeest verschijnen maar mijn voorgenomen partner kon helaas niet. In je eentje rock'n rollen is niet erg vermakelijk. Een beetje als het vieren van de verjaardag van je dochter zonder haar. Een paar weken geleden was mijn jongste jarig. Veertien lentes telt zij inmiddels en het is nu ruim een jaar geleden dat ik haar voor het laatst heb gezien. En dat doet pijn. Vandaar waarschijnlijk dat ik niet eerder aan haar verjaren refereerde. Gelukkig staan er altijd wel wat zaken open op mijn takenlijstje zodat ik mij nimmer hoef te vervelen...;-) Zo kon ik een was draaien, een handwas verrichten en eindelijk mijn foto's van januari in een online album (klik) stoppen.
Zondag was ik te gast bij een 'Sermoen van Jeroen', een comedy routine van Jeroen van Merwijk (klik) rond een thema. Dit maal: 'Vrijmetselarij'.
Nabespreking van het 'Sermoen van Jeroen'
met de spreker (voor de kijker) links aan tafel.
Hij verwoordde de gedachten van mensen die zich nooit hebben verdiept in wat vrijmetselarij nu eigenlijk is en vroeg zich af of er online niet ergens te vinden is wat er zoal wordt besproken in die mysterieuze gebouwen met dat symbool van de 'passer en winkelhaak' op de voorgevel. Welnu, dat bestaat en wel hier: De Gebroken Kolom (klik). Daar worden voordrachten verzameld die men zelf de moeite vindt om te delen met mensen die geen vrijmetselaar zijn. Er staat zelfs een 'Bouwstuk' (zo noemen vrijmetselaren een voordracht) van mij tussen! Let wel: vrijmetselaren zijn individuen. Het is dus onmogelijk om te zeggen: 'De vrijmetselarij vindt dat...' Net zo min als je kunt zeggen: 'Alle homo's/trambestuurders/cabaretiers/christenen/... vinden dat...' Het betreft dus een verzameling opgeschreven gedachten van zeer diverse mensen met zeer diverse achtergronden. In dit geval uitsluitend mannen. Waar Le Droit Humain ('gemengde' vrijmetselarij) en de Orde der Weefsters (uitsluitend vrouwelijke leden) hun gedachten online delen weet ik niet.
Een en ander geschiedde in Deventer.
Op uitnodiging van een vriend.
Het is bijna grappig maar er zijn nog steeds mensen die én mijn wekelijkse verslag lezen én denken dat ik mij te pletter verveel 'want je werkt toch maar twee dagen in de week?' Alsof alleen mensen die betaalde arbeid (of 'werkervaring met behoud van uitkering') verrichten wat te doen hebben en de uren dat zij niet werken verveeld op de bank hangen in de hoop dat iemand hen een opdracht geeft. Raar vind ik dat. En u: verveelt u zich al die uren dat u niet (al dan niet betaalde) arbeid verricht of voedt u kinderen op, voert u een huishouden, doet u vrijwilligerswerk, volgt u cursussen, gaat u wel eens naar de tandarts, doet u leuke dingen met uw partner en.of huisdieren, heeft u hobby's of misschien slaapt u zelfs wel eens? Een paar mensen die ik ken zijn er al jaren van overtuigd dat alleen mensen met betaald werk (en zijzelf uiteraard) nuttig zijn en alle anderen luie parasieten. Ik ben benieuwd naar uw commentaren!
Het lied van deze week is 'Following a Bird' van Ezio Bosso:
(Als u denkt: 'Wat zit-ie raar?': Hij lijdt aan een spierziekte waardoor hij fysiek helaas steeds minder kan. Behalve piano spelen.)
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.
Posts
