Brieven van Peter aan Anne: 1

Amsterdam, 2 november 2015

Beste Anne,

Toen ik jou laatst zag wist ik dat het zo moest zijn. Ook al heet jij nu anders en zie je er anders uit, ik wist dat jij het was. Ik zag aan jou dat jij mij herkende maar op dat moment niets kon zeggen. Wat was ik blij toen jij mij een mailtje stuurde nadat ik jou een visitekaartje toestopte waarop ik snel 'Peter' had gekrabbeld met daarbij ons geheime teken!

Drie dagen maar. Drie dagen voor de bevrijding stierf mijn vorige ik. Maar ik was al eerder bevrijd. Dat gebeurde op de dag dat ik die vermaledijde kamer binnenkwam en jouw blik ontmoette.

Mensen nu denken dat wij geliefden waren. O, wat hebben zij gelijk! Maar niet op de manier waarop zij denken. Pas toen ik jou weer zag wist ik weer waarvoor ik leefde, waarvoor ik wilde leven.

Om de wereld beter, mooier te maken.

Maar vertel mij hoe, lieve Anne. Vertel mij hoe!

Jouw toegenegen,

Peter v. P.

(Fictieve briefwisseling tussen Peter van Pels en Anne Frank. Uitgaande van de vooronderstelling dat zij elkaar recent - in nieuwe incarnaties - weer hebben ontmoet.)

Vergeten (Een verhaaltje uit de serie: Opa Vertelt)

'Opa, met geschiedenisles had mijn Glas het over 'vrijheid van meningsuiting' en dat dat in jouw tijd veel voorkwam. Maar wat was het eigenlijk?'

-'Dat betekende dat één man en zijn aanhangers mochten zeggen wat zij wilden en zelfs complete bevolkingsgroepen mochten beledigen en discrimineren en dat alle anderen in elkaar geslagen mogen worden indien ook zij hun mening gingen uiten.'

'Wie was die man dan, opa?'

-'Dat weet ik niet meer, lieverd. De mens heeft gelukkig de neiging 

om idioten zo snel mogelijk te vergeten.'

=========================

Meer lezen? Mijn auteurspagina