Amsterdam, 2 november 2015
Beste Anne,
Toen ik jou laatst zag wist ik dat het zo moest zijn. Ook al heet jij nu anders en zie je er anders uit, ik wist dat jij het was. Ik zag aan jou dat jij mij herkende maar op dat moment niets kon zeggen. Wat was ik blij toen jij mij een mailtje stuurde nadat ik jou een visitekaartje toestopte waarop ik snel 'Peter' had gekrabbeld met daarbij ons geheime teken!
Drie dagen maar. Drie dagen voor de bevrijding stierf mijn vorige ik. Maar ik was al eerder bevrijd. Dat gebeurde op de dag dat ik die vermaledijde kamer binnenkwam en jouw blik ontmoette.
Mensen nu denken dat wij geliefden waren. O, wat hebben zij gelijk! Maar niet op de manier waarop zij denken. Pas toen ik jou weer zag wist ik weer waarvoor ik leefde, waarvoor ik wilde leven.
Om de wereld beter, mooier te maken.
Maar vertel mij hoe, lieve Anne. Vertel mij hoe!
Jouw toegenegen,
Peter v. P.
(Fictieve briefwisseling tussen Peter van Pels en Anne Frank. Uitgaande van de vooronderstelling dat zij elkaar recent - in nieuwe incarnaties - weer hebben ontmoet.)
Posts
Dag 4768 – Morphine – Buena
42 minuten geleden
Hoe kom je op het idee, maar het zou interessant zijn als het waar kon zijn.
BeantwoordenVerwijderenJa mailtjes waren er toen nog niet toch?
BeantwoordenVerwijderenVeel joden geloven dat het kan... maar nog niet nu.
BeantwoordenVerwijderenLove As Always
Di Mario
Ja, ik vind dat toch wel privé allemaal.
BeantwoordenVerwijderen*zucht*
BeantwoordenVerwijderenWat moet ik daar nu op antwoorden? Nou ja, ik weet het eigenlijk wel: door jouw knappe pen is hier iets ontstaan dat beslist tot nadenken aanzet lieve Terrebel!
Weet je dat ik dit al had toen ik het Achterhuis al direct had gelezen toen ik nog heel jong was? In mijn hoofd maakte ik er een mooier einde aan, nooit aan gedacht om zoiets zelf te schrijven, het is alleen in mijn hoofd.
BeantwoordenVerwijderenX