Koud (een verhaaltje)

Bij thuiskomst trof hij haar op haar favoriete plek.
Zij leek pijn te hebben en was wat rillerig.
Hij pakte haar dus vast en begon haar te strelen.

Zij keek hem recht in de ogen, begon wat te zeggen
maar slaakte alleen maar een diepe zucht.
Langzaam werd het lichaam
van zijn parkietje koud.

==============

Meer lezen? Mijn auteurspagina

Leren van geschiedenis

'Mensen die hun land alleen maar verlaten op zoek naar een beter leven zou gewoon de toegang tot een ander land ontzegd moeten worden!'

Geen verschil

'Wat is volgens jou het verschil tussen mensen die hun eigen land verlaten en om economische redenen naar een ander land emigreren en mensen die hun eigen land verlaten en om economische redenen naar een ander land emigreren? Anders gezegd: waarom zijn al die Nederlanders die in de jaren'60 naar Australië, Canada en Amerika vertrokken géén 'gelukszoekers' en zijn al die mensen die naar Nederland komen vanwege de betere economische vooruitzichten dat wél?'

-'Die vraag héb je al eens gesteld!'

'Klopt. En jij hebt nog steeds geen antwoord gegeven.'

-'Ja maar die twee kun je niet met elkaar vergelijken.'

'Dat kan prima. Intussen wacht ik op jouw antwoord.'

-'Maar dat héb ik je al gegeven!'

'Wanneer dan? En kun je dat nog even herhalen alsjeblieft?'

-'Nee, daar heb ik geen zin in.'

Mensen vinden het vaak heel erg vervelend om in een hoek gedreven te worden. Maar ja, door hun domme antwoorden zijn ze er zelf in gaan staan. Natuurlijk ook een beetje gemeen van mij om de zaak op de spits te drijven en een antwoord is ook heel moeilijk te geven. Of mensen moeten toegeven dat Nederlanders geen 'gelukszoekers' mogen worden genoemd alleen maar omdat zij een blanke huid hebben en 'christendom' als religie aanhangen.

Syrië

Deze foto kent u vast wel:

Een vrouw is zó blij dat zij de verschrikkingen van een bloedige oorlog en de daaropvolgende vlucht naar een tolerant land heeft overleefd dat zij het moment wenst vast te leggen voor het nageslacht. Veel media maakten ervan: 'Ja ja, geen geld voor eten maar wél voor een mobieltje. Schande! Wég met die zogenaamde vluchtelingen!' En veel burgers namen die media hype over. Ook wel zo makkelijk natuurlijk want dan hoef je zelf niet na te denken. Overigens: mensen die in een oorlogssituatie leven hebben niet per definitie weinig geld. Dat is een onjuiste aanname. Maar dat terzijde.

Ook deze foto is inmiddels redelijk bekend:

Kent u mensen die deze man in de ogen durven te kijken en de boot waarin hij zat durven terug te duwen het water in om terug te keren naar een land waar hij en zijn kinderen vrijwel zeker vermoord zullen worden? Of zullen wij eindelijk eens onze reputatie van 'tolerant land' waarmaken? Ik vind het vreemd dat zelfs mensen die zichzelf 'christen' noemen glashard eisen dat deze mensen teruggestuurd worden naar de ellende waar zij vandaan komen. En laat ons eens kijken naar de oorzaken van hun narigheid en niet naar de gevolgen: 'O jee, straks is één op de 12.000 mensen in onze gemeente een asielzoeker! Wij kunnen die druk niet aan! Help ons!'

Waarom zouden mensen deze vrouw die haar best doet haar baby boven water te houden niet willen helpen? Wilt u haar écht niet helpen maar zou u liever zien dat zij probeert terug te zwemmen naar de ellende en oorlog waar zij vandaan kwam?

En inderdaad: oorlog is niet leuk. Onschuldige mensen komen om. Mensen die een beter lot verdienen. Kinderen bijvoorbeeld. 'Laat ze lekker in de eigen regio worden opgevangen!' 'Wij hebben geen plek voor 22 vluchtelingen per gemeente in Nederland!' 'Ik heb niets met die oorlog te maken dus laat het ze maar uitzoeken!'

En ja, ik ben u nu aan het manipuleren...

Manipulatie

Media manipuleert mensen. Logisch ook want er moeten bladen en internet-abonnementen worden verkocht om adverteerders (en daarmee geld) te trekken. Geld verdienen is belangrijker geworden dan objectief nieuws te brengen. De Correspondent is een fraaie uitzondering: geen reclames en voor een billijk bedrag kan men bij deze dienst interessante en goed doordachte (en op feiten beruste!) artikelen lezen. Vooral via televisie laten omroepen ons vooral zien wat zij denken dat wij willen zien. Spelletjes zijn vaak (deels) doorgestoken kaart en 'spontane' beelden worden geproduceerd door acteurs. En ook via internet worden wij besodemieterd: 'Kijk, geen enkele positieve reactie op dit nieuwsbericht!' Kunst, want de webredactie heeft van hogerhand opdracht gekregen uitsluitend negatieve reacties van lezers te publiceren 'want dat is beter voor de beeldvorming'. Zelf logisch nadenken gebaseerd op wat ons verteld wordt is steeds lastiger. Helaas zijn teksten in geschiedenisboeken geen uitzondering.

Geschiedenis

Op de middelbare school miste ik eens een proefwerk voor het vak Geschiedenis. Ik vond het namelijk van groot belang mijn stem te laten horen in een protest tegen het Engelse 'Clause 28'; Een wet die het werkgevers mogelijk maakte een werknemer te ontslaan, uitsluitend op basis van zijn of haar seksuele geaardheid. Huurbazen mochten voortaan homoseksuele huurders zonder pardon op straat zetten, puur om het feit dat die als man mannen leuk vinden of als vrouw vrouwen. En nee, dat was niet ergens in de Middeleeuwen maar in de jaren'80 van de vorige eeuw. De wet werd herroepen in 2003. Nog niet zo heel lang geleden dus. Alsof het 12 jaar geleden nog normaal was om mensen te betichten van hekserij en alleen daarom maar uit voorzorg alle oude dametjes met een zwarte kat op de brandstapel vast te binden.

Gemiste kans

Erg jammer dat de docent deze uitgelezen kans niet aangreep om met de hele klas bij de demonstratie aanwezig te zijn en zo getuige te zijn van een stukje geschiedenis-in-de-maak. En er mogelijk zelfs deel van uit te maken! Want zeg nu zelf: wat blijft een tiener beter bij: In een boek lezen over de verschrikkingen van vervolging of de verhalen horen van mensen die vervolgd worden? Wat maakt meer indruk: lezen over Srebrenica waar 8000 mensen stierven door blunders van Nederlandse ambtenaren en (inmiddels uitgelekte) geheime politieke deals tussen Frankrijk, Engeland en de Verenigde Staten)? Of rondlopen in Ieper, wetend dat jongens van dezelfde leeftijd als jij het in hun broek deden van angst, letterlijk om hun mammie schreeuwend terwijl zij de uiteengereten darmen van hun beste kameraad uit de ogen wreven om tenminste nog te kunnen zien waar de kogel vandaan kwam die een einde maakte aan hun ellende?

(Maakt u alstublieft tijd om te klikken op mijn links om de bijbehorende artikelen te lezen. Meer dan een paar minuten kost u dat niet. Minder dan een reclameblok tijdens een speelfilm op een commerciële televisiezender. Dank u.)