Stil (Een verhaaltje)

M'n tweede verzamelbundel is nu al verkrijgbaar. Ook als e-book. Zie de schaamteloze reclame-uiting hierboven. Over een paar weken ook rechtstreeks via mij te bestellen voor wie een gesigneerd exemplaar wil. En later zelfs via Amazon. Een recensie van de vorige bundel vindt u hier.

Morgen ga ik naar Duitsland om te werken op een festival. Volgende week vrijdag dus waarschijnlijk geen verhaaltje...maar nu wél! Voor wie nog gaat: fijne vakantie en hoe dan ook allen een fijn weekend gewenst.

================

Het was gewoon gezellig. De muziek was wel aardig, de wijn een beetje te zuur en het bier een beetje aangelengd. Maar zij was er. Voor hem reden genoeg er ook te zijn. De plaatjes werden gedraaid door haar ex maar de situatie was vredig en er heerste zelfs harmonie. Totdat de DJ (met opzet?) "hun" liedje draaide. Beiden stonden met een ander te kletsen maar bij de eerste tonen van het nummer draaiden zij de hoofden naar elkaar, gaven hun glazen af aan wie toevallig zijn of haar hand uitstak om te voorkomen dat het glas zou vallen en keken elkaar diep in de ogen. Totaal gefixeerd liepen zij op elkaar af en kwamen midden op de dansvloer bij elkaar. Als vanzelf hadden de andere dansers ruimte gemaakt voor dit stel en het leek wel alsof één enkel spotje dit deel van de wereld verlichtte en de rest van het universum in duister gehuld hield. Met hier en daar een eenzame kaarsvlam. Hij greep haar bij de heup. Iets te laag. Zij greep zijn vrije hand. Iets te stevig. Zij begonnen te dansen. Vergaten dat zij niet thuis waren. Het publiek was ademloos en de tijd stond stil.

Politie

"After Dark" van Haruki Murakami is boek nummer 7 van dit jaar en hoewel ik 'm een paar jaar geleden ook al had gelezen blijft-ie fascineren.

Vandaag had mijn zoon zijn laatste repetitie in het kader van de repetitieweek, een week lang vrijwel elke dag twee zware proefwerken. Ik geef het u te doen! Volgende week heeft hij nog een paar dingetjes op school te doen en dan reist hij mij achterna naar Duitsland. Ik werk dan een paar avonden op een parade-achtig festival in Dresden (http://schaubudensommer.de/) en de repetities zijn in Leipzig) en de rest van de tijd vieren wij lekker vakantie. In feite is het dus zo'n beetje een betaalde vakantie. Brilant, toch?

Bijna net zo briljant was het plan van de VVD indertijd om mensen die veel zorg nodig hebben een "rugzakje" met geld te geven dat zij vrij kunnen besteden, al naar gelang hun behoefte.

Het Christen Democratisch Appèl (CDA) vindt dat er teveel wordt uitgegeven aan het Persoonsgebonden Budget. Diverse entrepeneurs roken een kans om rijk te worden over de ruggen van gehandicapten en andere zorgbehoevenden. Salarissen van managers van zorginstellingen stegen exorbitant en ook een aantal zelfstandige zorgverleners zag er wel wat in om tegen een aardig bedragje hun zieke buurvrouw te helpen. En ja, ook een aantal mensen dat gebruik maakt van een PGB doet dat ten onrechte.

Volgens een recent onderzoek fraudeert meer liefst één hele procent van het aantal PGB'ers! Ik vraag mij af: zijn daar de frauderende managers van zorginstellingen en bemiddelingsbureaus in meegeteld?

Er zijn ook mensen die vinden dat een dagje pretpark niet mag worden betaald van het PGB van een gehandicapt kind. Helemaal gelijk hoor, mensen! Gehandicapte kinderen horen zielig thuis uit het raam naar spelende leeftijdgenootjes te kijken en te wachten tot papa of mama thuiskomt van het werk om hun luier te wisselen.

Ik zei het al eens eerder, geloof ik: het huidig kabinet heeft veel weg van die rotjongens op het schoolplein; rugzakjes afpakken van zwakke kinderen maar te schijterig om de grote jongens lastig te vallen.

Met het (deels) wegvallen van het PGB dreigt voor velen straks opname in een verzorgingshuis. En daar begint de ellende. Zo zijn er die - tegen de wettelijke regels in - aan bewoners extra geld rekenen voor fruit, toiletpaper of het organiseren van een bingo-avond. Ook blijkt opname in een verpleeghuis gemiddeld drie maal zo duur dan iemand in eigen huis te laten zitten met een budget voor hulpmiddelen en thuiszorg.

Het extreem bezuinigen op het PGB is dus typisch weer zo'n geval van: daar is over nagedacht. Maar niet goed.

Over bezuinigen gesproken: hier ziet u hoeveel in Nederland eigenlijk écht wordt uitgegeven aan kunst en hoe die uitgaven staan in verhouding tot bijvoorbeeld de JSF en de Betuwelijn.

En hier is een mooi stuk van Karin Spaink over de miljoenen verslindende pogingen van de overheid om meer te automatiseren bij ondermeer brandweer en politie.