Bevoorrecht

Als tiener onderweg naar school zag ik wel eens zo'n mannetje op een bank zitten. Naast zich een boodschappentas. In zijn hand een sigaret. Op zijn gelaat een uitstraling van intense tevredenheid. Hij had alles al gehoord. Hij had alles al meegemaakt. Niets kon hem nog van zijn stuk brengen. Soms was ik dan een beetje jaloers. Vandaag was ik zelf zo'n mannetje.

Vandaag fietsten de tieners over het fietspad waaraan het bankje lag waarop ik zat. Naast mij een boodschappentas. In mijn hand een sigaret. Op mijn gelaat een uitdrukking van intense tevredenheid. Ik heb alles al gehoord. Ik heb alles al meegemaakt. Niets kan mij nog van mijn stuk brengen. Soms ben ik dan een beetje jaloers. Ooit was ik zelf zo'n tiener.

Het zijn tieners die hun leven geven voor vrede en democratie. De moeder van één van hen strijd tegen de zinloze oorlogen die jonge mensen het leven kosten. Haar eigen zoon is omgekomen in zo'n schijnbaar nutteloze strijd. Het is Cindy Sheehan, de moeder van een in Irak omgekomen soldaat. Cindy Sheehan vroeg haar president waarom haar zoon zijn leven moest geven. Het antwoord is hij haar nog immer schuldig. Cindy Sheehan heeft met haar akties bereikt dat miljoenen anderen overtuigd zijn geraakt van het feit dat een conflict niet met geweld moet worden opgelost. Wat velen nog klaarblijkelijk moeten leren is dat geweld alleen maar leidt tot meer geweld. Altijd.

Vandaag verliep voor ons meer dan vreedzaam. Terwijl buurman Vincent de laatste hand legde aan onze woonkamervloer zorgden vriend Hans en zijn auto ervoor dat mijn zoon nu een garderobekast en een bed van een groot Zweeds woonwarenhuis in elkaar aan het zetten is. Langzamerhand wordt ons huis weer echt bewoonbaar. Al heb ik nog wat spierpijn in m'n vingers van de laatstgeleerde gitaaroefeningen en zie ik een beetje op tegen m'n eerste zangles morgen, ik voel mij als mens zeer bevoorrecht.

De link van vandaag is die naar een Youtube-filmpje van een beroemde sketch van Abbott & Costello: Who's on first. Diverse variaties zijn uitgekomen waarvan één der bekendse er eentje is met een hoofdrol voor George Junior.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Maurits van Nierop

Digital TV

De laatste tijd zijn er weer meer mensen die hun onvrede over de maatschappij uiten door anderen overhoop te schieten. Volgens mij is dat niet de juiste oplossing. Veelal gaat het om mensen bij wie een kortsluiting is ontstaan nadat zij zich maatschappelijk onbegrepen voelden of zich belazerd voelden door de (lokale) overheid.

Wij worden van alle kanten als consument en burger belazerd ende in de maling genomen. Mensen die betalen voor "Groene Stroom" bijvoorbeeld. Die denken dat zij betalen voor stroom die op een milieuvriendelijke manier is opgewekt. Of tenminste dan toch om investeringen daartoe mogelijk te maken. Blijkt niets van waar te zijn. Of misschien ook wel. Gedeeltelijk althans (lekker duidelijk is Minister Jacqueline Cramer allerminst). Veel levensmiddelen stijgen in prijs. Die produkten die niet in prijs stijgen staan in de schappen in kleinere verpakkingen dan voorheen. Stiekem dus ook een prijsstijging. Zo zijn er vast wel meer voorbeelden maar daar wil ik de lezer (en mezelf!) nu even niet mee bemoeien; ik heb't druk zat.

Zo probeer ik een toeslag los te peuteren bij het UWV aangezien m'n WW-uitkering onder het uitkeringsniveau van de Sociale Dienst ligt. Ook probeer ik hier en daar nog wat geld los te peuteren bij instanties die mij dat schuldig zijn. Zoals bijvoorbeeld het UWV (...) maar ook de verzekeringsmaatschappij bij wie ik mijn inboedel-verzekering heb lopen. De meneer van de technische dienst van de woningbouw vindt dat ik best zelf een drempel kan schilderen maar ik ben van mening dat hij dat moet doen omdat hij dat na de renovatie vergeten was te doen. Zijn bazin (is dat een politiek correcte term voor "baas van het vrouwelijk geslacht?) is het met mij eens. Natuurlijk is het in huis ook druk maar gelukkig hebben wij aardig wat hulp bij het herinrichten en verbouwen.

Daarnaast onderneem ik verschillende stappen (niet tegelijkertijd!) om zelfstandig ondernemer te worden, heb ik binnenkort een auditie waarvoor een liedje en een monoloog ingestudeerd dienen te worden en mag ik eerdaags verschijnen in een spelprogramma op de nationale televisie. Natuurlijk doe ik ook m'n best voor m'n zoon een zo rustig en stabiel mogelijke omgeving te scheppen. Wat niet altijd meevalt.

Al met al nog even geen tijd gehad om te genieten van de tientallen TV-zenders die wij opeens kunnen bekijken dankzij UPC Digital TV.

De link van vandaag is naar de column van Times-werkneemster Maureen Dowd die schrijft over de ontmoeting van Barack Obama met de (fictieve) president Jeb Bartlett. Geestig. Hier een reaktie op dat stuk.