Wegkwijnen

Wegkwijnen

Grappig eigenlijk dat mensen vinden dat democratische beginselen uitsluitend gelden voor zaken waar zij voorstander van zijn. Neem nu de hetze tegen de PNVD, U weet wel: die partij opgericht door mensen die zich sexueel voelen aangetrokken tot hééél jonge mensen. Iedereen in dit land heeft het recht zich te verenigen en een politieke partij op te richten, zelfs wanneer de meeste mensen het niet met de doelstelling eens zijn. Dat recht is een groot goed en dient te worden verdedigd. Bij deze. Overigens: de democratische manier om in een zaak als deze je proteststem te laten horen is simpelweg niet op de partij in kwestie te stemmen tijdens de verkiezingen en eventueel anderen op te roepen dezelfde lijn te volgen. Daarom heb ik nooit CD86 gestemd. Daarom heb ik nooit SGP gestemd. Daarom heb ik nooit VVD gestemd. Daarom heb ik nooit LPF gestemd...

Eigenlijk lees ik zelden oudere stukjes terug maar in dit geval kon ik het niet laten: Bij toeval kwam ik bij een oud weblogstukje van mezelf terecht (mei 2003!) en het blijkt dat er dit jaar reacties bij het stukje zijn toegevoegd van een stel Amerikaanse dames. Leest en verbaast U:
http://terrebel.blogspot.com/2003_05_01_terrebel_archive.html#95126625

Intussen verbaas ik mij erover dat ik mij zo thuis voel op m'n zoon's school. Fijn om na die zes weken al die vaders en moeders weer te zien en te spreken. Zo mocht ik pas een babietje vashouden terwijl diens moeder
aanklooide met de pas aangeschafte babydrager. Wat een heerlijk gevoel om weer een baby in de armen te hebben! Nu wil ik ook weer...;-)

Een beetje rust zou ik ook wel weer willen. Zo was ik koud thuis van het Fer naar school brengen toen er een heerschap langskwam om mij te interviewen voor het lokale blad "De Staatskrant". Daarnaast nam hij een aantal foto's om bij het betreffende artikel te plaatsen. Ben benieuwd.

Nadat de journalist weg was nog even een beetje gestofzuigd en gezwabberd voordat ik naar het werk ging en ondermeer een fraaie opsteker in de vorm van een algemene brief van de baas mogen ontvangen. Altijd fijn. Bovendie had vriend en collega Georges iets leuks (Voor m'n zoon en mij) én iets lekkers (voor mij en bezoekers die van wodka houden...) meegenomen uit Verwegland. Tof niet? Sowieso fijn dat hij weer terug is. M'n zoon kwam mij ophalen en samen met hem en collega Kristel wat gaan eten voordat wij bij de ingang van de bioscoop buurvrouw Debbie tegenkwamen.

Wij waren laat thuis van het bioscoop-bezoek maar ja, het AH-vrijkaartje kan niet ongebruikt wegkwijnen...

Turen

Turen

Ik vraag mij af of het leger daadwerkelijk zo weinig om haar mensen geeft dat het premies terugvraagt aan gewonde soldaten of is het alleen maar zo dat het Amerikaanse leger zo veel geld tekortkomt dat het niet anders kan dan de gevechtspremie terugvragen van een soldaat die bij een bomexplosie een been verloor terwijl een ander door zijn verwondingen na "slegs" twee van de drie contractjaren teruggezonden werd naar huis en dus zijn al ontvangen premie teruggevordert zag "omdat hij zijn contract niet heeft uitgezeten? Dat gaat vast bij elk leger zo. Toch? En zal dat ooit volmondig worden toegegeven?

Eindelijk geeft George Junior het bestaan van de geheime CIA-gevangenissen toe. Terreurverdachten worden daar vastgehouden zonder enige vorm van proces en zonder dat rekening wordt gehouden met de afspraken die in 1949 in Genève zijn gemaakt. Maar nog steeds wordt niet officieel zijn aftreden geëist. Onbegrijpelijk. Volgens zijn zeggen ging het om 14 personen die inmiddels zijn overgedragen aan de erkende authoriteiten. Ik weet niet hoe het met U zit maar ik vertrouw geen woord meer van wat die man zegt.

Ondermeer EU-parlementsleden Camiel Eurlings (CDA) en Hans Blokland (ChristenUnie) geloofden George Junior indertijd toen die verklaarde dat de CIA geen geheime vluchten uitvoerde over Europees grondgebied waarbij de gevangen werden vervoerd. Zij hebben ongelijk gekregen. Zo ook minister Ben Bot die nog in oktober 2005 verklaarde dat er geen bewijs was voor het bestaan van de detentiekampen.

De regeringen van ondermeer Polen en Roemenië staan onder druk nu bekend is geworden dat zij al die tijd met de Amerikanen meewerkten aan het illegaal gevangen houden van verdachten terwijl zij dit nog in november vorig jaar met kracht ontkenden.

Tijd om met kracht een proteststem te laten horen.

Tijdens zijn middag bij de NSO hoorde m'n zoon vreemde geluiden. Maar dat was waarschijnlijk omdat zij in de bioscoop zaten en keken naar Monsterhouse.

Terwijl ik gistermorgen vergaderde met het oudercollectief om vervolgens de hele dag te werken had ik vandaag een relatief rustige dag. Die werd beëindigd met het nuttigen van het avondmaal bij m'n moeder thuis, praatjes met buren Dudo, Debbie & Billy en Hetty & Vincent. Daarna een potje gedart met m'n zoon om daarna met hem samen gezellig naar de beeldbuis te turen.