Een kenmerk van wappies (zij hebben er meer; zal eerdaags een blog wijden aan een selectie) is dat zij niet erg standvastig zijn. "Ik weiger ergens naar binnen te gaan als ik daarvoor een QR code moet laten scannen!" Behalve als ze anders de toegang wordt geweigerd tot een feesttent waar een volkszanger gaat zingen. In een dorp dat twee keer per jaar het landelijk nieuws haalt: "Volkszanger bekogelt met bierflesjes" en "Weer dodelijke steekpartij op jaarlijkse kermis".
"Mij zul je nooit met een mondkapje zien want volgens Willem is het heel slecht om je neus en mond te bedekken met een stuk stof!" Maar bij [anti-authoriteit] anti-corona demonstraties met bivakmutsen en zakdoeken om stoeptegels werpen naar de politie.
Waarom zijn domrechtse wappies - een pleonasme want wappies die 'links' zijn bestaan niet - altijd zo vreselijk inconsequent?
=================
Over links gesproken: ja, dat ben ik maar voor verdieping staat er ook een aantal in mijn stukjes. Heb daar wat moeite voor genomen dus stel het op prijs als u de moeite neemt er op te klikken om de betreffende artikelen, onderzoeken en filmpjes te bekijken.
Heeft u na het lezen van dit blogstuk iets geleerd, wat gelachen of heeft het u aan het denken gezet, overweegt u dan een donatie voor de tijd en moeite die ik er in steek.
Meer lezen? Mijn verhalenbundels
Heeft u na het lezen van dit blogstuk iets geleerd, wat gelachen of heeft het u aan het denken gezet, overweegt u dan een donatie voor de tijd en moeite die ik er in steek.
Meer lezen? Mijn verhalenbundels
=====================
Maandag nog even bijkomen van een tof bedrijfsfeest.
Kop koffie dus en lekker lachen om de nieuwste idioterie van de wappie-ondersoort 'zweefwappie': de blonde dames van middelbare leeftijd met dreads die chai thee drinken in de sauna.
Of thuis ladderzat van de goedkope rode wijn vanaf een yogamatje YouTube volplempen met bezopen (...) video's over dat engelen hen verteld hebben dat water drinken slecht is:
Deze wappieangst vind ik óók erg grappig: "Waaaaah! We worden massaal vergiftigd door de geheime wereldregering!"
Als we dan allemaal dood zijn, wat gaat 'de Elite' doen? Gaan Donald Trump, Elon Musk en lid van 'de grachtengordelelite', Thierry Baudet, dan scrabble spelen tot in de eeuwigheid?
Tussen de twee voorstellingen van deze dag in zaten twee uren. Die besteedde ik ondermeer aan het bezoeken van een heuse Fish & Chips shop:
Prima wandelingetje. En echte, supervette frieten! Prima tegenwicht voor de alcohol van de avond ervoor en wandelen is een goede remedie tegen de kleine (spier)pijntjes hier en daar.
Er kwam een pijntje bij toen ik die avond onderuit ging op het toneel: bij het beklimmen van een trap, gleed een voet weg en ging ik op mijn snufferd. Ik reageerde op het voorval vanuit mijn karakter en maakte er een slapstick scène van. Tot groot vermaak van de geluidsman van het theater (die later vertelde fan te zijn van Buster Keaton en mij het compliment gaf dat mijn stunt hem deed denken aan voornoemde grootheid) en van het publiek.
En helaas ook tot dat van collega's die hun lachen niet konden inhouden en daarom hun teksten niet konden zeggen zonder het uit te proesten van het lachen. Soit. Die dingen gebeuren.
Schaafwond desinfecteren, drankje op de goede afloop en door. Met een fijne groep mensen:
en dood te schieten. Superdapper! En fijn dat een deel van ons belastinggeld is besteed aan een tijdmachine voor dat dappere IOF!
Persoonlijk vond ik een collega en mijzelf erg dapper. Na een gezamenlijk ontbijt
maar ook op video.
Vooral omdat ik het een fijn moment vind: het 'wij-gevoel'.
Tikkeltje beschonken (Newspeak voor 'strontlazarus') om een uurtje of drie in bed.
Wij vonden een alleraardigste horecagelegenheid:
Whitby is een feeërieke, oude havenstad. Bestraat met kinderkopjes en gelardeerd met tientallen kleine, zelfstandige winkeltjes. Bovendien de plek waar Bram Stoker, geïnspireerd door de Whitby Abbey, zijn beroemde 'Dracula' tot leven bracht.
Ook heel fijn was het dat kleine ergernissen werden uitgesproken en er flink werd geknuffeld. Misschien mede omdat het einde naderde, een paar dagen voor de laatste voorstelling van de run van zo'n 45 voorstellingen. Je ziet dat vaker: vlak voor het einde worden veel mensen opeens vergevingsgezind en vredelievend.
Na slechts één voorstelling deze dag, maakten wij ons op voor een feestje. Letterlijk dus:
Met live muziek tot een DJ de honeurs waarnam:
Altijd fijn om mensen om wie je geeft te zien genieten:
Altijd leuk, lekker dansen, knuffelen om middernacht. In een fijne club. En door naar een privéfeestje. Waar het óók gezellig was:
Na slechts één voorstelling deze dag, maakten wij ons op voor een feestje. Letterlijk dus:
Voorpret is een deel van de pret. Hierboven kwamen wij net aan; hieronder hielp de poes ons met de voorbereidingen:
Het begon allemaal in een lokale club:
Woensdag wakker geworden met mascara vlekken in de lakens
en 'een houten kop'. Het lekker uitwaaien in Whitby met een collega was dus een goed idee.
Hoewel...hoe liep de confrontatie met de man in de mantel achter haar af?
Het bleek (...) niemand anders dan de enige echte Vlad Dracul III.
De goede man had er aardigheid in mij vast te leggen op digitaal celluloid toen ik even een dutje deed op de aanwezige grafstenen bij Whitby Abbey:
En genoten van het uitzicht:
Het was fijn om een dagje weg te zijn uit Middlesbrough. Even weg van werk en wereldellende. De dag afsluitend met een aflevering van Black Dove kijkend hij een collega thuis.
Ik hoorde dus pas later over de brute moord op 15 mensen in het befaamde Bourbon Street in New Orleans tijdens de oudjaarviering. Gepleegd met een gehuurde auto door een legerveteraan.
'Zie je wel, wéér zo'n moslim, die Shamsud-Din Jabbar!', riepen wappies blij. 'Want hij reed met een ISIS vlag!'
Alsof religie of afkomst iets te maken heeft met iemands criminele intenties.
Oké, Shamsud-Din Jabbar was een lichtgetinte moslim, geboren en getogen in Texas. Een 'buitenlander'. Zoals Willem Holleeder een actieve Christen (katholiek) is. En voor het overgrote deel van de wereldbevolking een 'buitenlander'.
Kunt u zeggen dat iemand slecht is omdat die persoon een bepaalde kleur huid heeft, een bepaald geboorteland van de ouders of een bepaalde religie aanhangt?
Voor ik ging slapen nog even heerlijk gelachen om de leden van 'Het Volk' die naar aanleiding van een aantal vuurwerkongelukken riepen:
"Er vielen maar liefst twee doden dit jaar door illegaal vuurwerk dus dat moet verboden worden!"
Net als voorgaande jaren was ook deze jaarwisseling alcohol de grote boosdoener bij alle verwondingen.
Waarom wil vrijwel niemand alcohol, de grootste boosdoener bij vuurwerkongelukken, verbieden?
Lekker slapen is gelukkig niet verboden en - dankzij een collega die zo lief was een pijnlijke spierknoop weg te masseren - ging dat uitstekend.
Donderdag las ik dat het archief van namen van 'foute Nederlanders' inmiddels is in te zien. Op locatie, dus (nog) niet online. De Wilders Coalitie houdt openbare publicatie van de namen van NSB'ers bewust tegen.
Interessant weetje: Op bijna 9 miljoen inwoners, telde Nederland zo'n 45.000 verzetsmensen. En ruim 300.000 collaborateurs.
De was gedaan en opgehangen om te drogen en even het laatste wereldnieuws tot mij genomen.
Welke zijn uw favoriete nieuwsbronnen? Nu doe ik voor de hapklare brokken en 'koppen'. Ground News vind ik een hele fijne nieuwsaggregator omdat de site per artikel aangeeft in hoeverre dat als 'links', 'rechts' of 'neutraal' kan worden gekwalificeerd.
Die avond hadden wij ons officiële afscheidsfeestje in een leuke tent. Met nog maar vier voorstellingen te gaan, was het fijn dat de cocktailbar voor ons was afgehuurd. Het werd een bijzonder genoeglijke avond. Met karaoke óók nog!
Het nieuws dat mij het hardst deed lachen deze dag was: Per 1 januari kan dankzij lokale, Republikeinse, 'weg met overheidscontrôle' politici p0rno kijken in de zuidelijke staten van Amerika niet meer anoniem.
Het inspireerde mij tot het creëren van deze lolcat:
Waar ik blij van werd was deze fijne conversatie met Graaf Vlad Dracul III nadat ik hem eerder beloofde foto's had gestuurd en bedankt voor onze fijne conversatie:
Vrijdag ging de wekker om zeven uur. Voor een wandeling met een deel van mijn collega's.
Het gezamenlijk ontbijt - inmiddels was het elf uur - voelde zeer verdiend voor mijn arme, oude botten:
Gelukkig begon de werkdag met een zogeheten 'Relaxt performance': een voorstelling, speciaal voor mensen die snel overprikkeld raken. Dus met de zaal niet volledig donker, minder (harde) geluidseffecten...Het publiek kon de geste zeer waarderen.
Er zaten enkele uren tussen de twee voorstellingen dus met een
collega ging ik naar een winkelcentrum en uit eten:
O ja, ook publiceerde ik mijn wekelijkse Skywatch Friday and some prose stukje.
Met een vrij grote afvaardiging deden wij nog een drankje in het theatercafé:
Zie ook mijn (Engelstalige) stuk over 'elke beschuldiging is een bekentenis'.
Vindt u dat de overheid onbewezen theorieën als feiten aan kinderen mag opleggen?
Een laatste keer inzingen:
Zelf een aantal castleden had niet door dat er een technicus lag verscholen onder het doodsbed van Sneeuwwitje!
Natuurlijk stroomden er tranen toen voor de laatste keer het doek viel en werd zelfs het laatste keer uitchecken sommigen te machtig 
inclusief deelname aan de wekelijkse pubquiz,
waarna wij besloten met een inmiddels kleinere groep samen uit eten te gaan:
Dankzij de percussionist van ons orkest-van-twee-personen, was ik iets na middernacht thuis.
"Ja, maar zonder testen op dieren kunnen wij ons werk niet doen!" roept Big Pharma graag. Gelukkig is dat sinds kort onzin want dankzij de ontwikkeling van 'human-on-a-chip' zijn diertesten niet meer nodig.
Dus een nieuwe vriendin vond het geen fijn idee om er een hele nacht door te brengen door het gebrek aan vliegende vluchten en tjoektjoekende treinen. Sorry, maar 'rijdende treinen' is geen alliteratie.
In navolging van de grote filosoof Bassie: "Altijd blijven lachen".
Zij - in het blauw - en een vriendin van haar en ik spraken over poëzie, burlesque, LARP, legendes, pebbling, de jaren tachtig en nog zo wat.
De dames gaven mij een lift naar huis óók nog. Heel fijn, want het regende en ik zag op tegen twintig minuten wandelen.
Supergirl van Raymond is de muziek van deze week:
Ik moest bekennen erg moe te zijn dus voor middernacht lag ik te snurken.
Zaterdag las ik het hoopvolle bericht dat de bewoners van Syrië, met name die van het door Russische bommen verwoeste Aleppo, een enorme veerkracht tonen. Kort na de bevrijding van dictator Assad, zijn de burgers massaal kleine boompjes gaan planten. Als tastbaar symbool van een bloeiende toekomst.
Wat voor toekomst dat precies gaat worden, is nog even spannend. Zo wil de nieuwe - tijdelijke - regering dat onderwerpen als Evolutieleer en de Grote Knaltheorie niet meer onderwezen worden. Geïnitieerd door onderwijsminister Nazir al-Quadri.
Precies wat mensen die zichzelf religieus noemen ook in andere landen voorstaan. Niet alleen in de VS maar ook in Nederland heb je [gekken] creationisten.
Ik vind dat parlementsleden ten minste enige topografische kennis mogen bezitten voordat zij r4cistische nonsens uitkramen. Zoals de Britse Suella Braverman (zelf een immigrante die tegen immigratie is) die doodleuk beweerde zelf de muur te hebben gezien die Italië bouwt aan de grens met Turkije.
Ontzettend dom idee natuurlijk, immigratie tegenhouden. Wat zijn volgens u de voordelen van het tegenhouden van immigranten?
Voordeel van het op 40 minuten loopafstand wonen van het theater is dat mijn conditie is verbeterd en ik ben afgevallen. Ook om andere redenen voelde het onwerkelijk om deze dag voor de laatste keer van mijn huurappartement naar het theater in Middlesbrough te lopen.
Een laatste keer inchecken:
Traditioneel pakte in deze voorlaatste voorstelling de crew uit met kleine grapjes. Zowel achter de schermen alsook op het toneel. Uiteraard zonder dat het publiek het doorhad en zonder de voorstelling te verstoren:
Ook traditioneel zette elke medewerker alles op alles om een perfecte laatste show te presenteren en publiceerde ik vlak voor aanvang een vers stukje prosa.
Wat voor mij bijdroeg aan die perfectie, was de spontane groepsknuffel in de coulissen, vlak voor de laatste scène. Het toonde weer eens aan hoe hecht de groep was en bovendien zeer inclusief: geen diva gedrag en elke medewerker werd betrokken bij feestjes, uitstapjes, roddels, lunches en borrels; of je nu voor een middag was ingehuurd voor het helpen schilderen van een decorstuk of dat je naam op de reclameposter stond, iedereen werd door alle anderen zichtbaar gewaardeerd.
en ik kreeg het weer even te pakken bij het opschrijven van die zin.
Dus met een deel van de groep stelden wij het afscheid uit door één laatste drankje te delen
Leukste anecdote van de avond: de dame rechts op de foto werd ooit versierd door Henry 'The Fonz' Winkler.
Maar kon - vreemd genoeg - niet direct de slaap vatten. Teveel gedachten en emoties om te verwerken.
Zondag las ik dat de meesten inmiddels thuis waren of onderweg, al dan niet (soms zwaar) gehinderd door sneeuwval die leidde tot geannuleerde vluchten en treinreizen.
Zelf was ik nog een dag in Middlesbrough. Dan kun je natuurlijk de hele zondag chillen, maar dat is voor 'normale' mensen. Gekkigheid uiteraard, want iedereen heeft gewoon andere wensen en behoeften. Persoonlijk heb ik zelden de behoefte aan 'chillen'.
Dus ik wandelde een stukje en zag sneeuw
en bracht wat van mijn oude kleding weg naar een van de vele liefdadigheidswinkels in de stad.
Waar een theatermedewerker bleek te werken:
Er zijn noodgedwongen veel liefdadigheidsinstellingen in het VK omdat het land vooral 'rechtse' politiek bedrijft en dus de minder fortuinlijken het nakijken hebben en afhankelijk zijn van liefdadigheid.
Van kerken, buurthuizen, de Vrijmetselarij en van andere liefdadigheidsinstellingen dus. Zoals winkels waar men voor zeer weinig geld aan kleding en andere spullen kan komen.
Ook in Nederland gaan we steeds meer die kant op met een paar decennia VVD aan de teugels en nu een nòg rechtsere regering. Belachelijk natuurlijk dat de morele afbraak van Nederland wordt toegeschreven aan 'links'.
Noem eens één linkse premier uit de laatste 20 jaar. Of één linkse partij met regeringsverantwoordelijkheid in die periode.
Vind u dat een overheid voor de zwakkeren in de samenleving moet zorgen of prioriteit moet geven aan het rijker worden van een handvol multimiljonairs?
Vind u dat de Wilders Coalitie goed zorgt voor de zwakkeren in de maatschappij? Voor ouderen, vluchtelingen, gehandicapten en dieren?
Wat doet de huidige regering PVV/VVD/BBB/NSC precies tegen dierenmishandeling?
Helemaal niets. Of eigenlijk: in plaats van hulp van de Wilders Coalitie, krijgen dierenwelzijnorganisaties boetes opgelegd 'vanwege het niet goed genoeg zorgen voor dieren'. Terwijl hulp van bijvoorbeeld dierenartsen door diezelfde overheid is wegbezuinigd.
Daarom steun ik van harte organisaties als Camp Beagle, een organisatie waar een collega mij op wees en die zich hard maakt om het fokken van Beagles - om medicijnen op hun geoogste organen te testen - te verbieden.
Wat vindt u belangrijker: dierenwelzijn of het rijker maken van multimiljonairs in Big Agro en Big Pharma?
Kortom: ik vroeg in de fijne lunchroom waar ik at
of men een affiche van Camp Beagle wilde ophangen.
Aardige anekdote: de taxichauffeur die mij er - voor maar twee pond meer en een stuk sneller dan de bus - heen bracht, deed mij een heus onzedelijk voorstel. Het was al dagen geleden voor het laatst dat iemand mij probeerde te versieren. Erg leuk voor mijn ego.
Proberen mensen u vaak te versieren?
Vlieghaven Schiphol had geen kerstversiering meer.
Vanuit Middlesbrough kon ik gelukkig een paar alternatieven aanbieden. Zoals logeren bij een vriendin van mij. Uiteindelijk werd zij opgepikt door een vriend van mij die toevallig - al was het oorspronkelijk een halve dag later - in haar thuisregio van Antwerpen moest zijn.
Waarop zij mij appte: "Jij ziet iets positiefs in de grootste ellende, niet?" En ik haar dit antwoordde:
Al met al miste ik een (virtuele) vergadering van de Rozekruisers waar ik aan zou deelnemen. Dus telefonisch even mijn excuses doorgeven. Noodsituatie is nu eenmaal noodsituatie.
Goed. Vriendin veilig onderweg naar huis in goed gezelschap
dus ik kon met blij gemoed uit eten. Had tenslotte mijn laatste restant aan Chicken Ding (sorry, inside joke) al eerder opgepeuzeld.
En kwam in het betreffende restaurant een eerder gemaakte vriendin tegen. Wij ontmoetten elkaar één keer - een paar weken eerder - in het café bij het theater en herkenden elkaar onmiddellijk. De hereniging was leuker dan mijn oorspronkelijke plan van 'een uurtje Netflix en chill':
Een waardige afsluiting van mijn verblijf van ruim vijf weken in Middlesbrough. Nog even een aardigheidje regelen voor de schoonmaaksters van mijn huurappartement
en tegen middernacht het hoofd op het kussen gelegd.
Het pleonasme van de week is: domrechtse wappie
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Jimmy Carter en Joost den Draaijer
Posts
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Een reactie wordt zeer op prijs gesteld. Mits die netjes blijft. Dus zonder beledigingen en scheldpartijen en zo. Bedankt!