Zij liep niet. Zij zweefde.
Zelfs de Tijd liet haar passeren.
Wanneer zij sprak, zwegen de goden.
In die tijd was ik nog jong.
En zij nog jonger.
Waarom ik aan haar dacht?
Vermoedelijk door de geur van haar parfum,
nu gedragen door de onrustige jongedame
achter mij in de bus.
Waarom zij onrustig was?
Ach, ik ben niet zo nieuwsgierig aangelegd
maar als u het weten wilt
staat het u vrij het haar zelf te vragen:
Elke morgen om kwart over acht
zit zij in lijn acht.
Net als ik.
=============================
Meer lezen? Mijn verhalenbundels
Posts
er moet ook wat te raden over blijven.
BeantwoordenVerwijderenLove as always
dimario
meestal zijn het altijd dezelfden en de ontmoetingen zijn oppervlakkig
BeantwoordenVerwijderen.Ik wens je een fijn weekend en hier is een @->- voor jou.
Nee ik vraag haar niets mar neem aan dat jij haar onrustig maakt.;-)
BeantwoordenVerwijderenAls jij niet nieuwsgierig bent ben ik dat ook niet, dat ben je dan toch echt zelf.
BeantwoordenVerwijderen