De week voorbij

Stel dat mijn ouders elkaar nooit hadden ontmoet, wat zou er dan op het naambordje bij mijn deur staan? Die duizenden mensen die ik heb gezien en gesproken, hadden die kennisgemaakt met iemand die op mij lijkt? Zouden mijn kinderen bestaan? Zou iemand anders de beslissingen hebben genomen die ik anders genomen zou hebben? Niet alleen op persoonlijk vlak maar ook als boekhouder, groepsleider kinderopvang, fabrieksarbeider, entertainer of politicus?

Kortom: zou de wereld er veel anders uit zien zonder mij daar in?

Ik stel mij dit soort vragen wel eens. U ook?

Maandag hard gewerkt op de brouwerij. Hier een kijkje op de buren:

Het is even wennen dat het oude boekhoudsysteem niet meer gebruikt kan worden

terwijl wij het nieuwe nog niet geheel onder de knie hebben. Een uurtje eerder weg van kantoor om mij te melden op het twee-jarig overleg tussen bewonerscommissie en woningcorporatie. Daarna bij de voorzitter van de commissie nog een en ander geregeld en weinig tijd gehad om te eten.

Was dus blij met de relatieve rust in de Loge die avond. Daar ging het onder meer over het symbool van Het Alziend Oog: is dat een 'Boos Oog' dat op ons neerkijkt en beoordeelt, ons eigen 'Innerlijke Oog' dat onze eigen acties beoordeelt of bijvoorbeeld een 'Stralend Oog' dat ons een kijkje biedt in een andere wereld, misschien wel de wereld 'hierna'? Boeiend!

Dinsdag de dag begonnen met het delen van een pot koffie met een buurvrouw. Vervolgens even gewerkt als Secretaris. Daarna bezocht ik een vriend in diens werkplaats.

Wij praatten honderduit over diverse onderwerpen: van buitenlandse politiek tot Bigfoot. Gezellig! Daarna mocht ik bij hem in de zijspan van zijn fiets naar een buurvrouw die ons en haar man liet meegenieten van het avondmaal. Later die avond nog een paar uurtjes een buurvrouw op visite en voor je het weet is het bijna middernacht. Toch nog even de tijd genomen voor een aflevering van The Walking Dead.

Woensdag op kantoor een paar uren hulp gekregen van een drietal financieel deskundige manspersonen. Erg nuttig en fijn om te merken dat ook zij niet zo maar een cashflow-overzicht kunnen produceren omdat er legio factoren zijn om rekening mee te houden. 's Middags met mijn baas samen een uurtje of wat zitten werken aan het correct invoeren van artikelcodes van ingrediënten. Mocht er ooit iets mis zijn met een biertje dan kan achterhaald worden bij welke leverancier en wanneer de betreffende ingrediënten zijn gehaald. Handig! Maar het invoeren van de basisgegevens is een tijdrovend klusje. De (adres-)gegevens van leveranciers en klanten invoeren gaat in het nieuwe systeem makkelijker dan in het oude omdat het systeem dat wij tegenwoordig gebruiken de data rechtstreeks uit de bestanden van de Kamer van Koophandel haalt. Handig! Deze dag ook afscheid genomen van een collega. En een biertje gedronken.

's Avonds zag ik stand up comedy, poëzie, 'spoken word', verhalenvertellers, een 'performance act', improvisatie en zelfs een burlesque act!

Dat allemaal georganiseerd en gepresenteerd door een vriendin van mij. Jaren geleden begonnen wij als collega's en inmiddels zijn wij vrienden.

Urenlang konden miljoenen mensen wereldwijd deze dag geen gebruik maken van Facebook, Whatsapp en Instagram. Dat merkte ik alleen toen ik een foto wilde plaatsen op Instagram en toen dat niet lukte dacht 'Ach, dan probeer ik het morgen weer.'.

Donderdag terwijl ik nog in bed lag liggen appen en bellen met vrienden van diverse kunne. Ongelooflijk eigenlijk dat dat dankzij al die moderne technologie allemaal kan. Eigenlijk is technologie per definitie modern - later niet meer maar altijd op het moment van ontdekking - en dus is 'moderne technologie' een pleonasme.

Met onze zoon samen was ik bij zijn moeder om haar moreel te steunen tijdens een kleine medische ingreep waar zij wat angstig voor was. Onderweg erheen zag ik vanuit de tram dat het regende:

Zij stelde onze aanwezigheid zeer op prijs en ik word er altijd weer blij van om mijn zoon te zien. Hij is nu ruim twee jaren het huis uit en dat is toch nog steeds wel een gemis. Extra reden om blij te zijn met het goede contact.

Op de weg terug naar huis haalde ik boodschappen voor mijzelf en een zieke buurvrouw en 's avonds at ik bij een vriend. Tussendoor deed ik een en ander voor mijn maandagavondclub en kleine huishoudelijke klusjes. Enigszins moe voor alle zekerheid vroeg naar bed.

Vrijdag bleek dat die extra nachtrust goed van pas kwam want het was op kantoor flink aanpoten. Een nieuw boekhoudsysteem leren kennen terwijl de dagelijkse administratie gewoon doorgaat en in 24 uren per week het werk doen waar eigenlijk - als het echt goed en secuur moet gebeuren - drie full time werknemers voor nodig zijn. Tussendoor het toilet schoonmaken, de vaatwasser uitruimen en andere huishoudelijke klusjes op kantoor er bij nemen en een collega uitleggen waar hij op een andere dan zijn eigen laptop het bureaublad kan vinden. Gelukkig houd ik wel van een uitdaging!

Persoonlijk vond ik het vrijdagmiddagbiertje dan ook meer dan verdiend.

Was ook blij met een collega die mij een lift naar huis gaf. Even een praatje gemaakt met een buurvrouw die toevallig ook net (half acht) thuiskwam. Paar mailtjes beantwoord en zo en thee gedronken met een buurvrouw. Natuurlijk had ik nog uit kunnen gaan maar ook ik heb zo mijn grenzen. En soms blijf ik daar binnen...

Zaterdag bezocht ik de moeder van mijn zoon. Samen met hem en zijn oudste (half)zus. Had die laatste een tijdje niet gezien en het was fijn even bij te kletsen. De laatste keer dat zij de moeder van mijn zoon zag was toen zij een jaartje of vijf jong was. Inmiddels is zij achttien. Beiden kwamen mee naar het ouderlijk huis waar ik voor beiden een tas had staan met spullen van hen die zij zelf mochten beoordelen op 'nuttigheid'.

Ik twee tassen vol spullen kwijt, zij ieder een tas met herinneringen en leuke spullen mee. Iedereen blij! Ook de buurvrouw waar wij met z'n drieën even langs gingen en die zij beiden nog kenden uit de tijd dat zij in dezelfde buurt woonden: mijn dochter die opgroeide in hetzelfde huis als waar de betreffende buurvrouw nu woont en waar zij zelf ooit woonde met haar moeder en zus en mijn zoon die vooral bij mij thuis woonde maar ook regelmatig bij de moeder van zijn zussen te vinden was en vaak op visite was bij een buurman die toentertijd de partner van zijn moeder was. Geen idee of u de familiebanden nu nog volgt maar als het u nu al duizelt kunt u misschien een beetje begrijpen hoe ik mij voelde indertijd.

Toen de kinderen waren vertrokken deed ik nog even een kopje koffie bij de buurvrouw. Daarna boodschappen gedaan en even op de bank gestrekt gelegen terwijl een buurvrouw de boodschappen omtoverde in een lekker maaltje. Was wat koortsig dus voor alle zekerheid tijdig naar bed die avond. Voor het slapengaan nog even een aflevering gekeken van The Orville. Bedoeld als parodie op en eerbetoon aan Star Trek gaat deze serie over vooroordelen, racisme, gelijke rechten, hebzucht en andere maatschappelijke thema's. Vermakelijk én met een boodschap.

Zondag een 'normale mensen dag' gehad: beetje uitslapen, was draaien, een diploma opstellen, koffie drinken met een buurvrouw,

opruimen, mensen bellen, een verslag schrijven, eten aannemen van een buurvrouw, mijn belastingaangifte doen, een potje strijken, mailtjes beantwoorden als Secretaris en het laatste nieuws lezen over de terroristische aanslag in Nieuw Zeeland waarbij 49 mensen tijdens het bidden werden doodgeschoten door een stel mensen die streven naar 'een volledig blanke maatschappij' en verwezen naar de website Voice of Europa (de link mag u zelf opzoeken) waar een verzameling haatdragende en valse boodschappen aanhangers van mensen als Wilders en Baudet doet roepen: 'Zie je wel dat 'het' de 'schuld' is van 'de moslims' want het staat op deze website!'

Ook kwamen ruim 60 mensen om bij onverwachte overstromingen in Indonesië en zal het dodental nog stijgen. Was dat in de provincie Zeeland gebeurd en niet in de provincie Papoea dan had u daar ook al van gehoord. Gelukkig zijn er nog mensen die in staat zijn tot het tonen van compassie en zich niet verschuilen achter een twitter-berichtje waarmee zij 'gedachten en gebeden' sturen. Zie hier de Premier van Nieuw Zeeland bij de plek van de lafhartige aanslag:

En ja, uit respect draagt zij een hoofddoek. Zoals mannen die een Sjoel bezoeken een keppeltje dragen, ook al zijn zij zelf niet Joods.

Wilde eigenlijk nog een potje strijken maar koos voor het delen van een pot thee met een buurvrouw voor het slapengaan.

De muziek van deze week is een ouwetje. Hier is Robert Plant met 'Big Log':



Het Engelstalige stukje van deze week: https://terrebelius.blogspot.com/2019/03/not-all-heroes-wear-capes.html

Deze week staan wij stil bij het overlijden van Janine van Elzakker

Meer lezen? Mijn verhalenbundels

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/