De week voorbij

Mijn oma overleed toen ik nog een tiener was. Niet lang nadat zij met pensioen was gegaan. 'Dat zal mij niet overkomen!', dacht ik wellicht onbewust: 'Je hele leven hard werken in dienst van een ander die de vruchten plukt van jouw arbeid en in elkaar zakken zodra je niet meer nodig bent zonder zelf echt te hebben genoten.' Misschien is het daarom dat mijn leven er soms iets anders uitziet dan dat van veel anderen. Niet dat ik niet graag werk. Integendeel. Maar voor mij gaat het om meer dan geld en maatschappelijk aanzien.

Wat is voor u belangrijk in uw dagelijkse bezigheden?

Maandag op de zaak het kasboek bijgewerkt, thee gedronken met een buurvrouw en in de Loge die avond wijze woorden aangehoord: 'Soms loop je rond in duisternis en kun je het licht niet zien. Dat weerhoudt je er echter niet van om een licht te zijn voor een ander. Bovendien zal ook morgen een nieuwe dag aanbreken.' Bij al dat praten past een biertje:

Dinsdag op het werk vooral bezig geweest met de crediteuren en het beantwoorden van e-mails. Het was al vroeg donker. Op zich niet erg want het duister levert soms mooie plaatjes op:

Het avondeten bestond uit een macaroni-schotel, bereid door een buurvrouw. Later op de avond dronk ik thee met een buurvrouw en hield ik mij een paar uren lang bezig met inpakken van huisraad (binnenkort zijn er werkzaamheden in mijn woning en het is raadzaam om dan losse spullen goed op te bergen en kasten die verschoven gaan worden leeg te ruimen) en telefoontjes te plegen in verband met aankomende entertainment-opdrachten. Het einde van de dag reserveerde ik voor een aflevering van The Walking Dead. Over zeer verschillende mensen die onder onwaarschijnlijke omstandigheden verplicht moeten samenwerken om te kunnen overleven. Ik vind dat boeiend.

Woensdag nam ik op het werk de tijd om klussen op te pakken die een paar weken waren blijven liggen. Best nuttig, denk ik. Net als thee drinken met een buurvrouw en verder gaan met opruimen en inpakken. Daarbij dingen tegenkomen die best weg kunnen en uiteindelijk een vuilniszak en een verhuisdoos vullen met overbodige huisraad. Zal men in Engeland ook gaan opruimen als men over een paar maanden uit de EU stapt? Ik begrijp het Engelse sentiment achter dat besluit maar wat ik niet begrijp is dat men geen seconde heeft nagedacht over een alternatief plan. Alsof men dacht: 'Als we uit de EU stappen gaat vanzelf en compleet automatisch alles helemaal goed komen!' 'Een beetje dom', zou Máxima zeggen.

Donderdag aan de koffie en gebak bij een Broeder in verband met werkzaamheden als secretaris. Onderweg schoot ik deze foto's:

's Middags verder gegaan met het inpakken van huisraad en 's avonds een nabespreking met het team van De Elephantman. Wij dronken en praatten wat en bekeken de ruwe versie van de opname die te zijner tijd te koop aangeboden zal worden.

Mooie verhalen aangehoord en voordat je het goed en wel beseft gaan de luikjes dicht om vier uur in de ochtend.

Maar goed dus dat ik voor vrijdag een vrije dag had geregeld zodat ik een beetje kon uitslapen en verder kon met het vrijmaken van de buitenmuren die geïsoleerd gaan worden. Na het leegruimen van de kasten en planken was het deze dag tijd om de kasten en planken zelf van de muren te verwijderen. Heel dankbaar voor de hulp van een buurvrouw die met engelengeduld mijn serviesgoed inpakte.

Had mijn oven volgestouwd met potten en pannen en mijn badkamer met gevulde verhuisdozen. Erg fijn dus dat ik bij een buurvrouw kon eten en douchen. In het trapportaal samen met haar en een buurman staan kletsen.

Zaterdag - omdat dat bij mij thuis tijdelijk erg lastig is - koffie gedronken bij een buurvrouw en samen met haar ontdekt dat de opruimploeg die de zolderruimte van de overleden buurman moest leeghalen voor het gemak veel spullen niet via de verhuislift in de gereedstaande container heeft gestort maar in haar berging heeft geplaatst. Lekker makkelijk. Gordijnen en roedes verwijderd in de slaapkamer en hopen dat die snel weer kunnen worden opgehangen want slapen zonder gordijnen voor het slaapkamerraam is niet iets waar ik naar verlang.

Vervolgens met de trein van Amsterdam naar Breda voor een nachtje logeren bij een vriend. Het werd reuzegezellig!

Zondag na de koffie en een broodje de terugreis naar Amsterdam aanvaard. Mooie stad hoor, Breda:

Thuis bleek het koud, zo zonder gordijnen voor de ramen. Een buurvrouw bleek geholpen te hebben met het verder inpakken van keukengerei dus daar kreeg ik het weer wat warmer van. Vroeg naar bed want een drukke week voor de boeg.

Het Engelstalige stuk van deze week: https://terrebelius.blogspot.com/2018/11/he-believed-her-short-story.html

Hier is Nick Cave met The Mercy Beat:



In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/