De week voorbij

Alle mensen die mijn levenspad kruisten leverden mij iets op om dankbaar voor te zijn. Ja, zelfs de mensen die mij - al dan niet opzettelijk - pijn deden leerden mij belangrijke levenslessen. Eigenlijk best jammer dat wij die lessen niet leren voor wij geboren worden. Dat zou wat pijn en ellende schelen. Misschien is dat trouwens wel de reden dat pasgeboren baby's zo hard huilen: het besef dat zij al die lessen gekregen hebben in het vorige leven maar op het moment van geboorte alles weer vergeten en alle ellende van vooraf aan begint.

Maandag had ik een buurvrouw op de koffie en later ook op de thee. Ik sprak een paar andere buren, verzorgde de plantjes, verstuurde een paar mensen een paar berichten en las boek nummer 13 van dit jaar uit: There will be time van Poul Anderson is een prettig science fiction verhaal dat diverse (on)mogelijkheden van tijdreizen onderzoekt: als er iets vreselijks gebeurt en je kunt er iets aan doen, betekent dit dan dat het je niet gelukt is er iets aan te veranderen?

Het toetje van de avond kwam uit de oven: geitenkaas met honing in bladerdeeg met eigeel en een snufje kaneel. In tegenstelling tot volgende week dit keer wél een foto:

's Avonds genoot ik een kopje koffie bij een buurvrouw en haar man en later op de avond kreeg ik visite van mijn zoon. Tof! Het voelde niet echt als visite want jarenlang was mijn woning ook de zijne. Hoe dan ook: erg leuk.

Vanwege positieve redenen verder geen echt weekblog vandaag.

De akoestische versie van 'Everlong' van The Foo Fighters is de muziek van deze week:



In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/