en de kleur groen was nog nooit zo intens.
Van het ene op het andere moment
was de wereld verdeeld in zwart, wit en grijstinten.
Op het einde van een waanzinnig lange tunnel
zou er weer wat kleur komen, zo was hem verteld.
Vol goede moed zette hij een paar stappen
maar werd toen getroffen door stenen op zijn maag,
ijspriemen in zijn hart en steken in zijn hoofd.
Strompelend zette hij zijn weg voort
want de weg terug was afgesloten.
Wat was zou nooit meer komen.
Wat zal komen is nog onbekend.
====================
Meer lezen? bravenewbooks.nl/terrenceweijnschenk
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Posts
Toch maar je eigen plan trekken. Niet iedereen heeft het beste met je voor.
BeantwoordenVerwijderenLove As Always
Di Mario
Ik wens jou een mooie groene open vlakte aan het einde van de tunnel.
BeantwoordenVerwijderenOpmonterende groet,
Zo herkenbaar dit. Ik wil je hand pakken dan lopen we samen, dan is het vast minder eng! (En ik ben best gezellig!) sterkte!!
BeantwoordenVerwijderenJe hebt een práchtig plaatje gevonden om dit verhaaltje te illustreren.
BeantwoordenVerwijderenGoede zondagmorgen lieve Terrebel. Wow, wat een weer knap geschreven, heel ontroerend kortverhaal, heel autobiografisch ook hé?
BeantwoordenVerwijderenHet leven bestaat uit pieken en dalen, en elke berg is te beklimmen en elke tunnel door te komen, maar het komt nooit goed uit.
BeantwoordenVerwijderenOpen je armen en ontvang met liefde wat komen gaat wat nu nog onbekend is. Laat je verassen en verwacht het onverwachte, en dat meen ik vanuit het diepst van mijn hart.
BeantwoordenVerwijderenX