Hij ving de kus met zijn gedachten
en uit een hoekje van zijn geest
kroop een angstbeeld
het hokje uit waarin het jarenlang
opgesloten had gezeten
Eindelijk kon hij echt beginnen
met leven!
via GIPHY
=====================
Meer lezen? bravenewbooks.nl/terrenceweijnschenk
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Posts
*✧ ✿(⋆‿⋆)✿*✧
24 minuten geleden
Hij wist niet dat dat bestond! En het blijkt te bestaan, de reden van zijn bestaan.
BeantwoordenVerwijderenHa ik heb je plaatje mee gepikt...zo leuk voor de kleinkids ;)
BeantwoordenVerwijderenMinder vind ik je verhaaltje...wel leuk omschreven maar verdrietig is het wel
Groetjes
soms moet je er ondanks alles voor gaan en leven en durven te leven als het je gegeven wordt...
BeantwoordenVerwijdereneen fijn weekend :o)
Eén @->- voor jou
Sans Peur staat er op mijn familie wapen, dus dat zit wel goed ;-) Maar die kus, wens ik mijzelf ook toe, ook al leef ik wel, een mooie aanvulling om samen verder te gaan, ja.
BeantwoordenVerwijderenX
Mooi, de eerste dag van de rest van zijn leven.....!
BeantwoordenVerwijderenWeerom een knap geschreven verhaaltje lieve Terrebel, heel ontroerend ook...
BeantwoordenVerwijderen