Met angst vervuld keek hij toe hoe de gekapte figuur zich langzaam en dreigend van hem verwijderde en zich bewoog in de richting van de bosrand. De rand van het bos waarin hij zijn geheim bewaarde!
Hij bereidde zich voor op de ontdekking door een nieuw heenkomen te zoeken. Hij had de perfecte plek in gedachten maar er was één moeilijkheid: die was al bezet. Het meest voor de hand liggende scenario - het gebruik van excessief geweld - stond hem niet aan. Overleg plegen dan maar? Of zou hij zich verlagen tot het gebruik van list en bedrog? Hij kwam er niet uit maar er een nacht over slapen was geen optie. Al snel zou het te laat zijn en werd het besluit voor hem genomen. De rest van zijn leven zou hij boeten voor de fout, die ene fout die hij in zijn jeugd had begaan. Vorige week.
Voor de schaduwen die hem achtervolgden was hij niet bang. Hetzelfde kon niet worden gezegd van de oorzaak. Ooit kon hij zich verschuilen achter woorden maar die schoten vandaag te kort:
Het einde naderde en het einde wist dat.
=========================
Meer lezen? Mijn auteurspagina
Posts
Elke dag (g)een lach.(2)😎
30 minuten geleden
In feite was de verrassing er af.
BeantwoordenVerwijderenWat een mooie slotzin is dit: Het einde naderde en het einde wist dat....
BeantwoordenVerwijderenEen dubieus verhaaltje. Tja, boete voor iets uit het verleden, Veel mensen hebben daar last van, en het eigenlijk niet nodig moeten zijn.
BeantwoordenVerwijderenBehalve als je politicus bent :) Dan wel.
Je moet met jezelf en je beslissingen kunnen leven, zelfs als je beslissing nare gevolgen heeft kán het toch de enige juiste beslissing geweest zijn en dan hoef je er geen spuit van te hebben.
BeantwoordenVerwijderen