Iedereen die lacht leeft zorgeloos?

'Ik vrees niet de dood maar wel het sterven en afscheid nemen' - Een anonieme Vrijmetselaar. In andere woorden: het was een bijzondere avond, gisteren.

Vanmorgen schreef ik dit aan mijn coach bij uitkeringsinstantie DWI:

En zomaar opeens schoot mij een idee te binnen dat ik - indien jij en je collega's het levensvatbaar achten - met mijn connecties in politiek Den Haag wil bespreken:
Als de DWI het cliënten zou toestaan een KvK nummer te hebben dan kunnen die makkelijker opdrachten krijgen als ZZP'er! De inkomsten worden uiteraard verrekend met de uitkering (en wellicht mag er - bijvoorbeeld via een belastingvoordeel - iets van de eigen inkomsten worden gehouden als stimulans) maar zo wordt het voor velen makkelijker om aan de omlaag zuigende werking van de bijstandsuitkering te ontsnappen. Denk ik als leek.

Zo blijft een mens wel lekker bezig natuurlijk!
Vandaag zou ik eigenlijk bij een vriend in Den Haag langsgaan maar vanwege mijn huidige financiële situatie (die vast heel snel verbetert!) heb ik geen geld voor de trein. Sorry, Ad!

Bij ons in de binnentuin begon men al vroeg met het in stukken hakken van een boom. Er was ook een meneer met een benzine aangedreven bladblazer maar behalve heel veel lawaai en voor zichzelf een pijnlijke arm en rug leverde zijn actie niets op: Moeder Natuur blies de blaadjes namelijk net zo hard weer terug het algemene tuinpad op!

Geïnspireerd door de harde werkers ging ik zelf ook maar aan de slag. Als werkmuziekje een tweedehands op de kop getikte LP (ja, zo eentje van vinyl!) van Weekend at Waikiki. Vriendin Ankie en de twee vriendinnen die zij bij zich had op de markt waar ik die kocht bleken de wat obscure jaren '80 Amsterdamse New Wave band zowaar te kennen! Kent u toevallig deze muziek? Klik op de link om al hun LP's te kunnen beluisteren. 'Villa' is mijn favoriet.

-E-mails beantwoorden en nieuwe schrijven
-Dieetdagboek bijwerken
-Een paar sollicitaties schrijven.
-Voorbereiden jaarvergadering Oudervereniging
-Ruwe video's aangeleverd voor showreel
-Administratie
-Schoonmaken oven en koelkast (zelfs de onderkant van de pannen kregen een schrobbeurt!)
-Opruimen en zwabberen
-Uurtje trainen

Er zijn mensen die jaloers op mij zijn. Ja, echt waar!
Zij roemen mij om mijn zorgeloosheid: 'Het lijkt wel alsof jij glimlachend van dag tot dag leeft, alsof jij je geen zorgen maakt om de toekomst!' Het is duidelijk dat die mensen mij niet goed kennen. Ook vinden zij dat iedereen die het leven serieus neemt voortdurend met een chagrijnig gezicht moet rondlopen. Nou, daar pas ik voor. Toevallig!

Ja, ik lach vaak en veel. Maar dat wil niet zeggen dat ik mij geen zorgen maak. Wanneer het kan spaar ik voor de toekomst. Momenteel dus niet. Ik heb het dan alleen maar over geld. Geld voor een (aanvullend) pensioen (want met de huidige bezuinigingsdrift zal men de AOW ook wel afschaffen en managers van pensioenfondsen krijgen zóveel aan bonussen uitgekeerd dat er niets meer overblijft voor de klanten, zo lijkt het) maar ook voor de studies van mijn kinderen en ons voorgenomen huwelijk.

Behalve geld kun je nog iets delen met je toekomstige zelf en je geliefden: idealen, moreel besef, vriendschap, liefde en vertrouwen. Ook in die zaken kun je investeren en dat is misschien wel belangrijker dan geld. Nee, dat is zéker belangrijker dan geld.

Maar u hoeft het niet met mij eens te zijn, hoor! Ik wil u alleen maar helpen met zelfstandig nadenken en u mijn mening, mijn visie geven. Het staat u uiteraard geheel vrij er compleet andere denkbeelden op na te houden. Of om mij bij te staan. Dat mag ook. Wij leven gelukkig in een maatschappij waarin die vrijheden zijn gewaarborgd. Nog wel.

Even een oud liedje:

Anne Murray - you needed me