Laat de overheid sex bestrijden!

Gisteravond vierden wij mijn verjaardag met een etentje met mijn vriendin en mijn zoon. Mijn vriendin en ik kwamen het restaurant in met de reiskoffers nog aan de hand want wij kwamen net terug van een ontzettend leuk weekend in Birmingham!

Vandaag besteedde ik aan het wassen van mijn kleren, het versturen van sollicitaties en het lezen van nieuwsberichten. Een bericht dat voorbij kwam ging weer eens over Zwarte Piet. Forza Haarlemmermeer (aanhangers van het gedachtegoed van wijlen Pim Fortuin en nu dus fans van Geert Wilders 'want hij heeft altijd gelijk') vindt dat het Sinterklaasfeest nooit mag worden aangepast 'want dat is een oeroude Hollandse traditie!' Racisten hebben absoluut geen historisch besef want iedereen die kan nadenken (en niet zijn 'mening' uit pure luiheid uit De Telegraaf haalt) weet dat tradities in de loop der tijden veranderen.

Sterker nog: bij de intocht in 1934 (...) kwam de Goede Sint Nederland binnenvaren, vergezeld van...witte (én zwarte) Pieten!

En Sinterklaas kwam pas in latere jaren per stoomboot aan. Men vond 'vroeger' namelijk dat ook Sinterklaas met zijn tijd mee moest gaan en de stoomboot was toentertijd het meest moderne vervoermiddel. In onze tijd zou de Goedheiligman dus per vliegtuig moeten arriveren want traditiegetrouw gaan tradities met hun tijd mee. En ach, die hele discussie rond Zwarte Piet heeft één groot voordeel: het voorkomt dat racisten en andere mensen met een IQ van minder dan 80 punten zich bezighouden met zaken waar wij écht last van kunnen hebben...

Donderdag ben ik flink in de weer geweest met het bouwen van meerdere CV's, handig voor het reageren op verschillende vacatures! Ook wat dingetjes geregeld vanuit mijn functie als penningmeester van een stichting, overleg gepleegd over een mogelijke toekomstige entertainment-opdracht, in mijn moeder's huis op de mensen van Waternet zitten wachten, 6 sollicitaties verstuurd en een thema-avond voorbereid en gepresenteerd over het onderwerp EMDR. O, en ingepakt voor het weekendje weg waar wij gisteren van teruggekomen zijn.

Onlangs sprak ik online de hoop uit dat Amerika belachelijk veel geld zou steken in het bestrijden van...sex. Om een bijzonder logische reden. Kijk, toen Amerika de oorlog verklaarde aan drugs bleek tien jaar later dat er veel meer drugs dan voorheen werden verhandeld en gebruikt. Nadat de 'War on Terror' was gestart viel het tien jaar later op dat er veel meer terroristische aanslagen werden gepleegd dan vóórdat Amerika vond dat er een einde aan moest komen. Ergo: als de Amerikaanse overheid iets bestrijdt zal het gebruik ervan toenemen. Vandaar dus mijn oproep: laat de overheid sex bestrijden, dan krijgen wij daar meer van!

De overheid zegt ook dat het fraude door bankmanagers bestrijdt...

Banken die het zwaar hebben krijgen steun van de overheid. En indirect dus van de burger. Boeren die het zwaar hebben krijgen steun van de overheid. En indirect dus van de burger.

Ik vind het erg netjes van ons want die banken kunnen er niets aan doen dat zij managers hebben die hun werk slecht doen en de boeren kunnen er niets aan doen dat zij producten voeren die onderhevig zijn aan weersinvloeden of de emoties van Vladimir Poetin. Toch?

Maar waarom krijgen loodgieters, leraren, winkeliers of eh...entertainers geen overheidssteun en heet het dan opeens 'ondernemersrisico'? Diezelfde overheid die banken met miljarden euro's beloond voor hun mismanagement zegt tegen veel zelfstandigen: 'Tja, dan moet je maar iets gaan doen dat wél geld oplevert. Eigen schuld, hoor!'

Begrijp mij niet verkeerd: ik wil niet mijn handje ophouden maar gewoon weten waarom de ene groep ondernemers wél overheidssteun ontvangt en de andere niet.

Eén van de argumenten kan zijn: 'Ja maar banken en boeren zijn nodig in de maatschappij!'. Helemaal mee eens. Maar zijn leraren dan niet nodig? Of brandweerlieden? Of bakkers? Of loodgieters? Als entertainer vind ik natuurlijk ook dat elke maatschappij mensen nodig heeft om het volk een spiegel voor te houden en te vermaken. Mensen kunnen dan even de sores van alledag vergeten, worden aangespoord tot zelfstandig nadenken en kunnen er weer even tegen. Dat komt dan weer ten goede aan hun productiviteit.

Misschien is dat de oplossing: mensen betalen naar rato van hun productiviteit. Dus boeren per verkochte koe of aardappel, banken per huishouden dat aan een betaalbare hypotheek is geholpen, entertainers per persoon die lachend het theater verlaat en politici per elke goede overheidsmaatregel.

Het pleonasme van de dag is: met anderen delen.

En nu even een eerbetoon aan een groot schilder:

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Richard Kiel