Arresteren

Had een rustig avondje met mijn zoon en las met graagte de reacties die vooral op Twitter op mijn stukje van gisteren kwamen. Het is mij duidelijk geworden dat wij er niet snel uit zullen komen over wat nu beter is: wel of niet vegetariër zijn. En bovendien leeft groente in feite ook, al heeft een wortel dan geen zenuwstelsel. Betekent dat dat wij dan wel iets mogen eten als het geen pijn kan voelen?
Maar als wij een varken eerst doodmaken en dan pas opeten voelt-ie er toch óók niets van? En vissenvlees is toch óók vlees? Het dilemma wordt nog eens samengevat in dit prachtige stukje tekst
dat mede-blogger Gerda mij stuurde via het reactiepaneel:

Als ik thuiskom uit school
Rol ik eerst over de grond
Met mijn allerliefste vriend
Een grote zwarte hond
Maar om zes uur als ik
Aan de eettafel zit
En ik kijk naar mijn bord
Dan denk ik hee!
Ik eet toch ook mijn moeder niet op!

Morgen word ik vegetarier
Ik kan niet tegen al dat dierenverdriet
Van duizend kippen in een legfabriek
Maar er is niets lekkerder dan kip met friet!
Dus morgen word ik vegetarier
Maar vandaag
Vandaag nog even niet

In het weekend was ik
Op mijn oma's boerderij
Ik lag daar languit in het gras
Bij de koeien in de wei
Maar 's avonds zag ik op tv
Een programma op net twee
Over de bioindustrie
Toen dacht ik hee!
Zo hoef ik mijn rollade toch niet!

Ik heb een groot dilemma
Ik ben zo gek op vlees
Op vette karbonades, gehakt en kipsate
Maar steeds als ik het eet
Dan denk ik aan dat beest
Dat met zijn snuit graag door de modder veegt

Morgen word ik vegetarier
Ik kan niet tegen al dat dierenverdriet
Van duizend kippen in een legfabriek
Maar er is niets lekkerder dan kip met friet!
Dus morgen word ik vegetarier
Maar vandaag
Vandaag nog even niet
© Kinderen voor kinderen

Waarom andere mensen met vragen blijven zitten weet ik niet maar ik stel ze gewoon en dan is het aan de ontvanger om wel of niet te reageren. Ik was erg tevreden met de reacties van Marianne Thieme, lijsttrekker van de Partij voor de Dieren, gisteren! Altijd fijn als iemand de moeite neemt te reageren op een serieuze vraag. En bovendien heb ik mijn mening meer kunnen nuanceren naar aanleiding van diverse andere reacties van mensen. En leren is altijd goed!

Natuurlijk ergert u zich wel eens aan een bepaalde situatie. Thuis, op straat of op het werk. Mijn vraag is: probeert u er wat aan te doen, vindt u dat een ander er wat aan moet doen, blijft u zich ergeren aan het feit dat niemand er wat aan doet of haalt u gewoon de schouders op?

Edward Snowden, Glenn Greenwald en Bradley (eerdaags 'Chelsea') Manning zijn van die mensen die zich 'verplicht' zagen er wat aan te doen en zijn nu strafbaar omdat zij beschikken over informatie die levensbedreigende situaties zou kunnen opleveren. Eigenlijk zouden u en ik dus ook opgepakt moeten worden want wij weten dat als je iemand door het hoofd schiet die persoon dan zeer waarschijnlijk zal sterven. Los daarvan: als het bezit van al die overheidsinformatie strafbaar is, zou dan de overheid niet zichzelf moeten laten arresteren?