Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

woensdag, november 02, 2011

Christen

Heb mij weer flink zitten uitsloven op de loopband bij de fysio vandaag en hoewel de poster van een opengewerkt lichaam dat daar voor m'n neus hangt mij niet bepaald opwindt, kreeg ik toch een verhoogde hartslag...

Dat kreeg ik de laatste tijd ook een beetje van alle commotie rondom Mauro Manuel die -  waarschijnlijk vermoedelijk maar zeker misschien - het land uit moet; een zielige buitenlander over wie kamervragen gesteld worden door de PVV (Goed, het gaat om een in de plomp gestorte olifant. Maar het idee alléén al!) en het gekrakeel rondom Griekse Euro's. Of zo.

Heb voor de zekerheid maar alvast een paar "Griekse" euromunten apart in een potje gestopt. Als een bepaalde politieke "Partij" (Heel zielig: duizenden stoere anonieme macho's die gezamenlijk maar één lid hebben!) z'n zin krijgt kunnen die muntjes nog wel'ns heel veel waard worden.

Over geld gesproken: hieronder volgt een Joden-grapje. Maar eerst nog een grapje voor Theo van Gogh. Gewoon, omdat ik hem ondanks z'n grote mond stiekem best wel mocht. En er nog maar een stuk of 12 mensen op de herdrinking...pardon...herdenking van zijn moord afkomen.

Een grafschrift: "Hier rust Theo van Gogh/Verdomd, hij ligt er nòg!"

Een Joodse man geeft zijn zoon, als beloning voor het slagen voor diens studie, een reis naar Israël. Na 6 weken komt de jongeman thuis en natuurlijk sluit papa hem hartelijk in de armen. "Vader", zegt zoonlief "In Israël zag ik het licht. Ik ben nu Christen."

"Oy, oy, oy!" roept de vader uit. "Waar heb ik dit aan verdiend?" Hij besluit zijn rabbi om raad te vragen en spontaan springen bij de rabbi de tranen in de ogen bij het aanhoren van het verhaal. "Waarom huilt u nu, rabbi?" vraagt de man. "O, mijn beste Bram. Mij is dat óók overkomen! Ik stuurde mijn zoon naar Israël en hij kwam terug als Christen!"

Samen besluiten de twee mannen te bidden dat het een lieve lust is..."Oy, oy, oy! O, waarom doet u ons dit toch aan, o Heer!?" En...poef!...God verschijnt voor de ogen van de verbaasde mannen. "Denken jullie dat jullie de enigen zijn met problemen!? Sterker nog: Ik had precies hetzelfde probleem: zo'n tweeduizend jaar geleden stuurde ik Mijn Zoon naar Israël en toen werd Hij óók zomaar Christen!"

Met dank aan een buurvrouw die mij op het bestaan van bovenstaande grap wees...

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Rijk de Gooyer

7 opmerkingen:

  1. Als iedereen die Leers heet en zich christen noemt, zich ook eens zo zou gedragen. Dat zet veel meer zoden aan de dijk.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. religie en humor gaan bij veel mensen niet samen en daar zit het probleem.
    Als je ermee kunt lachen heb je ook geen zin om te vechten in naam van het ware geloof.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Het geloof makt mee kapot dan me lief is.
    Helaas is afschaffen nog steeds geen optie, maar eens komt die dag. Hoop ik.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. wat een raar grafschrift

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wie op een loopband zit, zal niet ver komen Ter. En je dan nog uitsloven ook :D

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Anoniem15:23

    voor nu wel ff handig een miniwonging nieuwe heup. Hoef je niet zoveel te lopen binnens huis om ergens te komen.

    wij wonen het kleinst van alle kinderen uit de klas van Uk, maar bij jou vergeleken hebben wij een riante woning. :)

    ctje

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie wordt zeer op prijs gesteld. Mits die netjes blijft. Dus zonder beledigingen en scheldpartijen en zo. Bedankt!