Gehaald

De vaste lezer weet dat ik graag lui ben. Zo laat ik een pas gewassen pan gewoon op de kookplaat staan. Ik bedoel maar: waarom zou je 's avonds afwassen (en afdrogen!), 's ochtends de pan opbergen in de keukenkast en die er 's middags weer uithalen om 's avonds te kunnen koken? Overigens: Moeder Natuur kan uitstekend afdrogen. Gewoon de vaat in het afdruiprek laten staan en de volgende ochtend...voilá...droge borden en kopjes!

Gisteren was ik een uurtje of zo verplicht lui. Omdat mijn heup 'op slot' ging bleven m'n kinderen en ik langer dan alleen voor de lunch...

Gelukkig was daar de Ferman - de held! - die kilometers ver fietste om voor mij spierverslappers/pijnstillers te halen. Al vrij snel na inname van de drugs viel ik als een blok in slaap en een uurtje of twee later kon ik rustig aan met m'n kinderen naar huis wandelen. Vandaag rustig thuisgebleven en een filmpje gehuurd.

Inmiddels is dochterlief opgehaald en helpt mijn zoon met enkele buren en een vriend van hen om onze tuin op te ruimen. Mooi, zo'n systeem van buren die buren helpen. Wij moeten eens leren om niet voor alles op de overheid te vertrouwen.

De overheid wil taken van de gemeenten centraliseren. Zo wil men één landelijke politiemacht in plaats van tientallen verschillende gemeentekorpsen. Want, zo redeneert de overheid, door centralisatie maak je zaken vele malen goedkoper en efficiënter.

De overheid wil taken van de gemeenten decentraliseren. Zo wil men de uitvoering van regelingen voor werklozen, gehandicapten en kinderen voortaan overlaten aan gemeenten. Want, zo redeneert de overheid, door decentralisatie maak je zaken vele malen goedkoper en efficiënter.

De overheid wil mensen uit de auto hebben en het openbaar vervoer in krijgen. Daarom worden automobilisten gepaaid met hoger toegestane snelheden en wordt er gesnoeid in de budgetten voor openbaar vervoer.

Uit diverse onderzoeken blijkt dat de kwaliteit van het onderwijs in Nederland de laatste jaren is gedaald. Daarom zal de overheid nog meer gaan bezuinigen op onderwijs.

Een zekere gedoogpartij wil het onderwijs-niveau verhogen door elk jaar de 5 procent slechtste leraren te ontslaan. (En over percentages gesproken: zo'm 3 procent van de Europese bevolking bestaat uit Moslims. Van een "overheersing", laat staan van een "tsunami" is dus geen enkele sprake. Wát haatzaaiers ook mogen beweren.)

De redenering is dat de leraren die overblijven vanzelf harder gaan werken om te voorkomen dat zij het jaar daarop worden ontslagen. Op de vraag "wie zijn dan die slechte leraren?" antwoordde men: "Dat zijn de leraren waarbij leerlingen de slechtste cijfers halen." Het gevolg zal zijn dat leraren uit pure angst geen onvoldoendes zullen geven waarna de PVV kan zeggen: "Zie je wel: dankzij ons idee is het onderwijs-niveau gestegen want er worden geen onvoldoendes meer gehaald."

De Vortex (Een verhaaltje)

Er was sprake van een enorme vortex die op ons af zou komen. Echt een heel erg grote. Zo groot dat-ie alles en iedereen op de planeet kon wegvagen. Echt onvoorstelbaar groot dus. Nou ja, misschien niet onvoorstelbaar want iedereen kan zich wel voorstellen hoe een soort van oversized geëlectrificeerde tornado vanuit de ruimte over de aarde zou razen om al het leven daar uit te roeien. En ook het Vrijheidsbeeld, de Taj Mahal en de Eiffeltoren zou vernietigen.

Ik bedoel maar, iedereen heeft toch wel eens een rampenfilm gezien? Okee, behalve dan wellicht die één op de zes aardbewoners die leeft zonder electriciteit. En zonder electriciteit is het lastig TV-kijken kunt u zich indenken. Men kan dan wel naar de TV kijken maar persoonlijk lijkt mij dat minder boeiend dan TV kijken.

U merkt dat ik wat aan het raaskallen ben maar ik verzeker u dat daar een goede reden voor is. Hierbij mijn relaas van de gebeurtenissen.

Larry, ik en nog een paar anderen werden teruggestuurd naar het verre verleden om een echte ouderwetse sjamaan te halen die wellicht de aanstaande crisis voor ons kon bezweren. Letterlijk.

Affijn, wij een paar honderdduizend jaar terug naar het verleden. Misselijk aankomen natuurlijk. Op het geluid van ons kokhalzen - of misschien wel op de geur van onze kots - komt er een stel mannetjes af. Erg harige mannetjes. Met knotsen in de hand. Eentje van hen draagt een speer. In een universeel gebaar van overgave (wij hebben net overgegeven maar u weet vast wel wat ik bedoel) gooien wij onze handen in de lucht.

Larry heeft duidelijk iets teveel naar de natuurzender gekeken op TV. Hij gaat namelijk vlak voor de mannetjes op zijn rug liggen, trekt zijn shirt open en biedt zijn strot aan. De mannetjes kijken elkaar aan in opperste verbazing terwijl ze op Larry wijzen.

Wellicht is wat hij doet een hele goede truc bij wilde dieren maar wij hebben hier te maken met mensen. Beschaafde mensen zelfs want in hun nederzetting krijgen wij wat te drinken. Het smaakt naar een mix van bosbessensap en varkenspis en is dat waarschijnlijk ook. Maar zeker op een diplomatieke missie moet je niet al te kieskeurig zijn. En eerlijk gezegd smaakte het drankje helemaal niet zo slecht. Misschien omdat ze in deze tijd varkens nog niet vol spoten met allerlei chemische rotzooi om ze nog dikker te krijgen.

Hoe het ook zij, toen duidelijk was dat wij voor hun sjamaan kwamen begrepen zij niet dat wij hem alleen maar even wilden lenen. Zij dachten dat zij hun sjamaan voor altijd kwijt zouden raken (en zouden daar gelijk in krijgen maar we wilden hem echt alleen maar voor een paar daagjes lenen. Echt waar!).

Affijn, het werd dus knokken. Ik kreeg een hamer op m'n tenen en een maat van Larry kreeg een mooie schram op z'n bovenarm en een pracht van een bult op z'n voorhoofd maar verder waren wij okee.

Helaas kwamen twee van de mannetjes om. Eentje brak zijn nek bij Larry in de houdgreep en een ander trapte ik iets te enthousiast in het gezicht. Niet mijn schuld dat onze verre voorouders van die dunne schedels hadden. Toch?

Hoe dan ook: terug in onze tijd bleek Larry opeens Harry te heten en de zangeres die bovenaan de hitlijsten stond was opeens een zanger. Voor het uiterlijk maakte dat trouwens weinig verschil want ze zag er toch altijd al uit als een verklede kerel. Tsja, zo zie je maar wat er gebeurt wanneer je een verre voorouder omlegt.

Zelf dacht ik overigens opeens linkshandig te zijn geworden. Maar dat leek maar zo omdat ik voor de spiegel stond te controleren of ik al m'n ledematen nog had. Maar behalve een gekneusde teen bleek ik niets te mankeren.

De kleine harige sjamaan die wij hadden meegenomen was vooral kwaad. M'n baas fluisterde mij toe dat als onze grote vriend uit het verleden en de vortex elkaar zouden ontmoeten, dat vrijwel zeker het leven zou kosten aan de kleinste van de twee.

Zo goed en zo kwaad (o, en wat was die kleine kwaad!) probeerden wij onze gast (wij hadden hem wreed ontvoerd en weggehaald bij zijn familie, zijn vrienden en zelfs zijn tijd. Maar wij noemden dat 'gerechtvaardigd') uit te leggen waarom hij hier was.

Nadat wij onze versie van de aankomende vortex voor hem hadden beschreven leek hij de bedoeling te snappen want hij nam het krijtje over, tekende zichzelf op het schoolbord tegenover de vortex en tekende ook nog een paar symbooltjes boven zijn eigen hoofd. Deze man was verre van dom!

Hij begon ons op te dragen bepaalde dingen voor hem te halen zoals stukken hout en kruiden en ingewanden van bepaalde dieren en zo. Intussen stond hij uitgebreid in zichzelf te mompelen en maakte een paar keer zelfs het teken van het kruis! Was dat al zó oud, dan?

Nu lijkt alles klaar te zijn voor de grote confrontatie. Met zijn allen kijken wij naar de lucht en wachten in spanning op de dingen die komen gaan.

Gepubliceerd

Vandaag op straat weer diverse buren ontmoet en even mee staan kletsen. Een buurvrouw gaat bijna op vakantie, bij een buurman werd een pakje voor mij bezorgd die hij aan een buurman afgaf die mij vaker ziet die het op zijn beurt aan zijn vriendin gaf die nóg dichter bij mij woont.

Ja, ik klets wat af! Niet alleen in mijn eigen buurt maar ook in Leipzig, Dresden of waar dan ook...

Op z'n minst even 'goedemiddag' zeggen tegen de buschauffeur of glimlachen tegen de kassadame bij het overhandigen van het wisselgeld. Het moet natuurlijk niet maar het maakt het leven gewoon wat plezieriger. Het is eigenlijk een sociale conventie.

Woningcorporatie Ymere denkt daar heel anders over. Onlangs waren in mijn tuin en in het lege huis naast mij bouwvakkers bezig. Er werd een steiger in mijn tuin neergezet en een week lang werd er flink veel herrie gemaakt om van de aanliggende woning een modelwoning te maken. Oppervlakkig zag het 120 jaar oude niet-geïsoleerde huis van 39m2 er prachtig uit en er zijn vast mensen te vinden die er 200.000 euro voor willen neertellen.

Ooit was het de primaire taak van woningcorporaties om mensen aan een passende woning te helpen maar tegenwoordig heeft ook woningcorporatie Ymere maar één echt doel: zoveel mogelijk geld verdienen waarbij het niet uitmaakt hoeveel mensen daar last van hebben.

Ene Daphne van de klantenservice vertelde zelfs letterlijk: "Wij zijn juridisch niet verplicht om huurders vooraf in te lichten over overlast, dus dat doen wij niet meer."

Vaste lezers weten dat er inmiddels een pittige brief in mijn vingers zit die binnen afzienbare tijd zal worden verstuurd én gepubliceerd.

Verdienen

Anders Breivik heeft al een advocaat. Eentje die ervan overtuigd is dat zijn cliënt zwaar gestoord is. Ik zie het er van komen dat de bekende Noorse massamoordenaar snel op zoek gaat naar een nieuwe advocaat. Wellicht komt dan Bram Moszkowicz in beeld. Dat er momenteel een onderzoek tegen hem loopt vanwege vermeende belastingontduiking doet niet ter zake. Zelf spreekt hij trouwens liever van "een zakelijk geschil met de belastingdienst".

Hij heeft ten slotte al eens eerder iemand verdedigd (én hij doet het met Journaal-lezeres Eva Jinek, de gannef. Waarom hij wel en ik niet? Het is oneerlijk verdeeld in de wereld...) die vrijwel dezelfde ideologie aanhangt als de inmiddels wereldberoemde Noor die onze eigen Geert zelfs als lichtend voorbeeld ziet voor de strijd tegen de Islam.

Natuurlijk: Geblondeerde Geert en zijn aanhang zullen nooit (niet onder eigen naam tenminste) verklaren voorstander te zijn van geweld maar roepen wel voortdurend op tot een "oorlog" tegen de Islam. Er zijn nu eenmaal mensen die dat begrip "oorlog" letterlijk nemen. En onze Blonde Gedoger begrijpt daar helemaal níets van. Zegt-ie.

Het enig lid van de "democratische" PVV verklaarde in een persbericht dat hij met "oorlog" bedoelt: het één keer in de vier jaar naar de stembus gaan en een weloverwogen keuze maken voor een partij die weigert te zeggen wie haar financieel steunt, die graag in Europees verband wil samenwerken met partijen die fel anti-homo zijn, graag en snel haar beloftes naar de burger toe breekt, etcetera, etcetera...

Op Twitter barstte na de aanslagen in Oslo en Utøya bijkans een strijd uit over de mogelijke achtergrond van de dader(s): waren het moslims? Waren het mensen die deden alsóf zij moslims waren? Links- of rechtsextremistische activisten? Persoonlijk vind ik dat een onzin-discussie: alsof het voor de slachtoffers en nabestaanden wat uitmaakt waar een moordenaar in gelooft!

Zo is het ook onzin dat er 2 oren zichtbaar moeten zijn op een pasfoto als "anti-terrorisme maatregel". Alsof het algemeen bekend is dat aanstaande zelfmoordterroristen maar één oor hebben en je ze dus onmiddellijk bij de douane eruit kunt pikken omdat ze op hun pasfoto maar één oor laten zien...

Bij het regeringsgebouw in Oslo stonden ook camera's. Maar ook die konden de aanslag niet voorkomen. Toch zijn er nu mensen die vinden dat er meer camera's moeten komen om dit soort aanslagen voortaan te voorkomen. Dat is van het soort logica dat ik niet begrijp. Het lijkt verdorie wel PVV-logica: "Alles wat de belastingbetaler geld kost is een linkse hobby en linkse hobby's zijn verwerpelijk behalve als het een linkse hobby is die ik zelf toevallig heel erg leuk vind want dan is het opeens geen linkse hobby meer."

Zo'n linkse hobby is bijvoorbeeld de lokale bibliotheek. Logisch dat de huidige coalitie-met-gedoogpartners bibliotheken wil sluiten. Want stel je toch eens voor dat "Henk & Ingrid" gaan lezen en opeens op ideeën zouden komen die de regering niet welgevallig zijn? Dat kunnen we niet hebben, natuurlijk!

Kinderen op zomerkamp sturen is helaas ook een "linkse hobby" geworden want de subsidie wordt geschrapt. Eigenlijk wilde ik vandaag een dagje meelopen met mijn collega's van eerdere jaren zomerkamp maar helaas dacht mijn slechte been daar heel anders over. Misschien was onze werkvakantie in Duitsland iets te veel van het goede en had ik niet zo snel daarna moeten gaan rocken op een House-festival...

Daarom vandaag maar met zoon een filmpje gehuurd (en een column geschreven voor de bewonerskrant) en gaan eten bij de McDonalds. Vestigingen in Amerika zullen eerdaags de helft van de frietjes bij het Happy Meal gaan vervangen door stukjes appel. Ja, nog effe!

Als ik een ongezonde vette hap wil, dan wens ik daar geen appel bij! What's next? Dat ze bij de autodealer ook hometrainers gaan verkopen omdat alleen maar autorijden zo slecht is voor de gezondheid? Moet de bakker voortaan een plank inruimen voor groente omdat alleen maar brood eten heel slecht is voor het lichaam? Wat een onzin! Voor een vette hap ga ik naar de snackbar en voor wat gezonds ga ik naar de groenteboer.

Misschien moet de overheid mensen leren om zelf een keuze te maken. Maar ja, dan zou men bijvoorbeeld Fox News moeten afschaffen, en bovendien De Telegraaf.

Maar hoe het ook zij: wij gaan protesteren tegen het afschaffen van zomerkamp want vakantie mag niet voortaan voorbehouden blijven aan mensen die tweemaal modaal of meer "verdienen".

Mensen

Even wat achtergrondinformatie voor (nieuwe) lezers: onlangs ben ik aan de slag gegaan als Zelfstandige Zonder Personeel (ZZP'er). Ik verdien nu de kost als acteur, entertainer, cursusleider (eenvoudig boekhouden en sociale media) en schrijver (van korte verhalen en columns; ben ook bezig met een roman). Daarnaast ben ik bestuurslid van een goede doelen-stichting en help ik vrijwillig mensen als sociaal raadsman. In het verleden was ik ondermeer raadslid in de lokale politiek, boekhouder voor diverse bedrijven en groepsleider in de naschoolse opvang. Ik draag alleen (en met veel plezier!) de zorg voor mijn 15-jarige zoon en af en toe logeren zijn twee (half-)zusjes bij ons.

Via de gemeente zit ik in de zogeheten BBZ-regeling; een regeling voor startende ondernemers die hen een minimum-inkomen belooft. Verdien ik een maand een inkomen van onder bijstandsniveau dan wordt mijn inkomen aangevuld tot dat niveau.

Laatst verdiende ik met een week werken op een festival in Dresden - als lid van een groep die "sideshow-cabaret" brengt - bijna een half maandinkomen. Voor een in mei in Praag opgenomen commercial verdiende ik nog iets meer dan dat, al is het geld nog niet gestort.

Ook ben ik te boeken als presentator en gastheer. Bijvoorbeeld. Het komt er al met al op neer dat ik doorgaans (ondanks werken) een maandinkomen heb op bijstandsniveau en dat ik er soms iets boven zit. En ja, ik zou ervoor kunnen kiezen (zeker met mijn artrose in de heup) om thuis te gaan zitten kijken naar herhalingen van Wie is de Mol? en hetzelfde inkomen opstrijken maar daar voel ik helemaal niets voor.

Nu hoop ik maar dat het ook duidelijk is voor Hollie, die zich hier ook wel Tollie noemt of soms zelfs schrijft onder de namen van vaste bezoekers. Deze arme man loopt met zijn T-Mobile mobiel gratis-wifi punten af om steeds vanuit een ander IP-adres naar Google te surfen, de naam "Terrebel" in te typen om vervolgens mij proberen lastig te vallen. Hoe je een link onder "Favorieten" moet plaatsen weet hij niet. Waarschijnlijk omdat hij het IQ heeft van een PVV-er, de partij waarnaar hij ook graag verwijst onder zijn pseudoniemen.

Indertijd schreef hij onder mijn naam allerlei vuiligheid bij collega-webloggers. Via zijn vaste IP-adres (dagelijks was hij hier een paar uur mee bezig vanaf zijn werk) heb ik zijn werkgever achterhaald. Na een e-mail van mij werd hij op het matje geroepen bij personeelszaken. En blijkbaar vond hij dat niet aardig van mij.

Afgelopen zaterdag mocht ik met een paar collega's werken op een Houseparty in het Amsterdamse Bos: erg vermoeiend maar ook heel erg leuk. Op mijn Facebook-pagina vindt u een link naar een kort filmpje maar bij deze krijgt u een foto waarop u mij kunt zien als leadzanger van een wereldberoemde band ;-) :

Vannacht voor het eerst sinds een tijdje in één ruk doorgeslapen. Dus zonder 's nachts wakker te worden gemaakt door een pijnscheut in m'n heup! Dat doorslapen is echt geweldig. Ik ben dan ook zeker van plan dat vaker te doen. Ik krijg er gewoon weer energie van.

Bijvoorbeeld om te kunnen ageren tegen de advocaat Bram Moszkovicz

Uiteraard heeft De Grote Geblondeerde Gedoger afstand genomen van de daden van Anders Breivik. Onder publieke druk moest-ie wel. Zijn hele verklaring bestond uit welgeteld één enkele tweet (een geschreven stukje van minder van 140 lettertekens). Let wel: Wilders roept hoe afschuwelijk het is wat Breivik gedaan heeft maar zegt niets over de motieven van de gestoorde Noor. Eigenlijk ook wel logisch want uit zijn eerdere eigen verklaringen in de media blijkt dat het gedachtegoed van Wilders (en zijn partij-ideoloog Bosma) zeer sterk overeenkomt met dat van een zekere zeer blanke blonde "Christen" die vindt dat de Islam de schuld is van alles wat er ook maar mis is in de wereld. Er zijn zelfs vandaag in Nederland mensen die vinden dat de Islam de enige schuldige is van de recente moordpartij in Noorwegen! Echt ongelooflijk!

Ik vond het indertijd ook ongelooflijk dat het dochtertje van Femke Halsema met de dood werd bedreigd door een anonieme PVV-aanhanger (er bestaat overigens geen andere soort: stuk voor stuk zijn het lafaards die weigeren hun mening te onderschrijven met hun eigenlijke naam).

Uiteindelijk werd bekend dat het ging om een 36-jarige werkloze blanke Rotterdammer die als dagbesteding vanuit meerdere twitter-accounts zichzelf en zijn Grote Leider zit op te hemelen. Geert Wilders vond het niet nodig om de daden van deze man te veroordelen terwijl hij anders graag en zeer uitgesproken tekeer gaat tegen mensen die doodsbedreigingen uiten.

Of wacht'ns...misschien ziet Geert zélf zijn aanhang niet als mensen?

Luisteren

Deed het vandaag nog maar even rustig aan: wasje gedraaid, beetje aan de administratie gewerkt, bij m'n moeder geluncht en gewerkt aan een column voor de bewonerskrant. Heb nog steeds wel spierpijn van ons optreden als Mini-Kiss van afgelopen zaterdag en hoewel ik het nog wel in m'n benen voel is het lang niet meer zo verschrikkelijk.

Het is wél verschrikkelijk dat een of andere gek het goedpraat dat hij 76 mensen vermoordde. Het is ook verschrikkelijk dat er mensen zijn die zijn daden goedkeuren "want die jonge etterbakjes die hij heeft omgelegd werden later misschien wel linkse leiders', zo valt te lezen aan een door PVV-aanhangers vaak bezocht forum.

Waar ik mij persoonlijk ook aan stoor is het totale gebrek aan ook maar één originele gedachte bij de Noor Breivik. Zo heeft hij zijn 'Manifest' bijna letterlijk gekopiëerd van dat van de 'Unabomber' en doet hij met zijn uitspraken niets anders dan het napraten van enge mensen als Pamela Geller en haar grote Hollandse vriend Geert.

Onzin natuurlijk om te beweren dat elke aanhanger van het PVV-gedachtegoed in wezen een terrorist is. Zoals het ook onzin is om te zeggen: 'die terrorist was een moslim en dus is elke moslim in wezen een terrorist'.

Waar ik mij ook aan erger zijn al die spelfouten van 'DomRechts'. Zoals in: 'De revolutie verslind zijn eigen kinderen'.

En dan durven te beweren dat allochtonen verplicht op taalcursus moeten.

Misschien moet er gebeuren wat ik laatst op Twitter opperde: laat mensen eens goed naar zichzelf luisteren.

Breivik

'The holy Thief' van William Ryan is boek nummer acht van dit jaar en en is een detective-verhaal in de setting van het Moskou onder Stalin. Intrigerend én je leert iets over het leven in het Rusland van de jaren '30.

Bijvoorbeeld dat er daar en toen ook al berekenende gekken rondliepen die vonden dat zij de wet mogen overtreden op basis van hun levensovertuiging.

En wát Wilders en zijn vriendjes ons ook proberen wijs te maken, extremisme is níet voorbehouden aan moslims. Nee, zelfs mensen die Wilders een held vinden, zoals de Noor Breivik, blijken in staat om hun zielige gedachtenspinsels om te zetten in onvoorstelbare daden. Daar helpt geen beveiliging tegen.

Ook kun je mensen niet verbieden er extreme ideeën op na te houden. Dan ben je het snelst klaar met het oppakken van iedereen die nog nooit een gewelddadige gedachte heeft gehad.

Moeten we nu bang zijn voor Noren? Moeten we nu bang zijn voor blonde mannen met blauwe ogen? Moeten we nu bang zijn voor iedereen die, net als Breivik, vindt dat Geert Wilders groot gelijk heeft door de Islam de schuld te geven van alles? Moeten we nu bang zijn voor vrijmetselaars, waar Breivik er toevallig ook eentje van was?

Nee. Wij kunnen onszelf beschermen door onze kinderen en anderen in onze omgeving te laten weten dat ieders mening respect verdient en geweld nooit een oplossing kan of mag zijn.

Ik ga zo in mijn dromen verder zoeken naar een middel tegen extremisme. Ben namelijk nogal moe van het werken op 'A Day in the Park' in Amstelveen, gisteren. Een paar foto's van ons optreden en zelfs een kort filmpje zijn al te zien op Facebook.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van
Ina van Faassen, Johnny Hoes, Amy Winehouse en de slachtoffers van Anders Behring Breivik

Opkomen (Een verhaaltje)

Zij deelden een dans en een fles. De wereld was niet erg groot, deze vroege morgen.

Zij vertelde hem haar naam maar hij verstond die niet. Zij gaf hem haar naam op een briefje maar haar alfabet was hem vreemd.

Hij pakte haar hand en samen liepen zij naar de waterlijn om de zon te zien opkomen.

Could I have a bonnetje, bitte?

'In the year 2889' van visionair Jules Verne is boek nummer 7 van dit jaar. Ongelooflijk dat iemand de podcast bedenkt terwijl hij leeft in de tijd dat de phonograaf nog maar net is uitgevonden!

Zelf deed ik ook een ontdekking: zelfs als je een tijdje in het buitenland zit blijft de PVV rare dingen doen. Inzage eisen in geldstromen van hulporganisaties bijvoorbeeld. Maar zelf weigeren te melden dat Joe Lieberman wie jouw geheimzinnige anonieme geldschieter is.

Vandaag deed ik het rustig aan en ging ik alleen maar de deur uit om met mijn zoon naar de film te gaan: het officiële laatste deel van de Harry Potter-filmreeks. Op de weg terug naar huis werd ik hartelijk begroet door de trambestuurder, een bekende van me. Leuk!

Het leek trouwens af en toe de echte wereld wel, deze film: nog al wat onnodig geweld en het een en ander aan politiek gekonkel. Maar zeer interessant en mooi.

Ach ja, de politiek...Soms benijd ik onze zuiderburen: gewoon geen regering hebben! En dan toch doen "we" alsof landen waar men 'al' 5 maanden bezig is met een regeringsformatie achterlijk zijn...

Nee, laat mij maar lekker op de planken staan. Hoewel dat ook niet zonder gevaar is. Zo lag een vlamspuwende collega tijdelijk in het ziekenhuis nadat zij het brandbare goedje per ongeluk inslikte; een dronken idioot vond het nodig haar tijdens haar act in de rug te duwen!

Een andere zeer gewaardeerde collega is stomtoevallig óók ondermeer vuurspuwer en ligt al enige tijd in het ziekenhuis met zware brandwonden. Die hij - ironisch genoeg - opliep tijdens een huisbrand. Hij lag gewoon lekker te maffen bij een vriend op de bank toen hij midden in de nacht werd bevangen door rook, bewusteloos raakte en verbrandde door een stomme kleinigheid als een overgeslagen keukenbrand!

Vanmorgen werd ik ruw gewekt door wat al te luidruchtige bouwvakkers bij het huis hiernaast. Ik vroeg ze om in elk geval de deur dicht te doen en of ik gevrijwaard kon blijven van de intieme details van hun luidkeels verkondigde perikelen rond hun liefdesleven. "Ja maar, over een uur moeten wij spullen door die deur sjouwen!" -"Als het zover is, dan kan de deur weer open. Echt waar: kijk maar, daar zitten scharnieren en al je dan de deurkruk gebruikt zul je ontdekken dat-ie open én dicht kan. Hier is mijn kaartje dus zodra je je excuses wilt aanbieden kun je mij bereiken."

Helaas blijkt sarcasme niet besteed aan veel bouwvakkers. Maar vreemd genoeg blijken ze een steiger te kunnen bouwen zonder te schreeuwen, zolang je als buurtbewoner ze maar aan blijft kijken...

Eigenlijk best zielig om ze zo hard aan te pakken want terwijl ik in mijn eentje ongewapend en in onderbroek (tegen de deurpost geleund vanwege mijn slechte heup) in de deuropening stond waren zij maar met drie breedgeschouderde sterke mannen, bewapend met steigermateriaal. Zij waren dus veruit in de minderheid...;-)

Intussen is het weer wat opgeklaard in mijn hoofd en is mijn strottehoofd voelbaar blij dat ik geen dingen meer zeg als "Could I have a bonnetje, bitte?"

Fotoverslag

Kon vanmorgen, na onze thuiskomst uit Duitsland gisteravond, helaas niet uitslapen; ik moest namelijk naar het ziekenhuis om foto's van mijn heup te laten maken. Daarna een stapel enveloppen gekocht om de verkoop van mijn nieuwe verhalenbundel te starten (het eerste stapeltje is onderweg van de drukker!).

Later in de middag liet ik mij - dankzij een tegoedbon die ik kreeg voor vaderdag - uitgebreid masseren in de lokale Thaise massagesalon en vanavond aten wij bij mijn moeder.

Volgende maand mag ik de foto's zien die vanmorgen van mijn binnenste zijn gemaakt en intussen ziet u hieronder wat beelden, behorend bij het verslagje van gisteren...Dit is een selectie van onbewerkte foto's, gemaakt met mijn mobiel; de foto's die mijn zoon maakte met de spiegelreflex dienen nog gesorteerd.

Wilt u (extra) uitleg bij een bepaalde foto, laat het dan even weten in het reactievenster, dan krijgt u van mij persoonlijk (ook weer via het reactievenster) antwoord.

En vandaag sta ik nog even stil bij het overlijden van Johnny Kraaykamp Sr.

==========================

Dresden (Een verslag; foto's volgen!))

Er waren op het festival in Dresden collega's uit ondermeer Brazilië, Israël, Chili, Italië, Oostenrijk, Zwitserland, Spanje, Zweden, Australië, Japan en Amerika.

De voertaal was toch vooral Duits en daarnaast hoorde je veel Engels, Spaans en Italiaans. Opvallend genoeg weinig Frans. Met m'n zoon sprak ik natuurlijk vooral Nederlands.

Blijft lastig, dat wechseln between Duits, Engels en Nederlands.

Na één van onze shows bleven een paar jongedames uit het publiek even hangen voor een praatje. Wij moesten echter opruimen en zo en om hen op een beleefde manier te laten merken dat het tijd was om te gaan, stelde ik hen voor dat zij zouden meehelpen met opruimen als ze wilden blijven. Zij keken elkaar even aan en stemden toen in met de deal. Om ze toch even weg te hebben (ook artiesten willen tenslotte wel eens wat privacy bij het omkleden en zo) stuurde ik hen op pad om wat te drinken voor ons te halen. Later konden wij wat uitgebreider babbelen en toen bleek dat één van hen Nederlands wilde leren. Of ik even wat in het Nederlands wilde zeggen? Vooruit dan maar!

Sowieso apart publiek in Dresden. Zo wordt op het einde van de show hen zeker tweemaal verteld dat het voorbij is maar nog blijft men zitten. Je zou toch denken dat wanneer de spelers beginnen op te ruimen, water gaan drinken en hun deodorant pakken dat een meer dan subtiele hint is...maar nee. Op gegeven moment moet men met zachte dwang uit de tent worden verwijderd...typisch!

De laatste avond bleven helaas veel festivalgangers weg vanwege de een of andere voetbalwedstrijd op TV en wellicht ook vanwege de enige regenbui die wij in de hele week mochten verdragen. Nietemin wisten wij gemiddeld per show (5 avonden à drie shows per avond) 52 bezoekers binnen te halen. Niet slecht voor een tent waar 60 mensen in kunnen, dacht ik.

De grote baas van het festival kwam ook een show van ons zien en vertelde ons dat hij die één van de betere vond van allemaal. Vermoedelijk zei hij dat van iedereen maar toch...

Traditioneel was er een afscheidsfeestje voor de artiesten en medewerkers. De grote baas had voor de gelegenheid een dubbeldekker-bus gehuurd. In de bus werden wij verwelkomd door de Cubaanse huisband. Toen iedereen voorzien was van een plastic bekertje met champagne kon de bus vertrekken.

In het oude stadscentrum wachtte ons een grote verrassing: wij werden opgewacht door de dame en heer van de festival-hotdogtent. Inclusief hun hotdogtent! Iedereen was al snel voorzien van een hotdog en vegetariërs konden een kaal broodje krijgen en/of een klein bekertje ketchup. Terwijl de band verder speelde en iedereen gezellig stond te kwebbelen en/of te dansen reed plotseling onze bus weg!

Al snel werd duidelijk dat de rest van de verrassingstocht te voet zou worden afgelegd. In een vrolijke optocht besteeg het bonte gezelschap - diverse artiesten waren nog in kostuum - de trappen van een kerk die nog maar een decennium geleden was herbouwd nadat er een jaar of 60 geleden een bom op was gesodemieterd...

Uiteindelijk werden wij verzameld onder een oude brug bij de Elbe voor de volgende verrassing: een verse band met aanstekelijke zuid-Amerikaanse muziek en een lange eettafel met allerlei heerlijkheden, gemaakt door onze eigen huiskoks.

Er werd gedanst, de drank ging rond en nieuwe vriendschappen werden gesloten. Rond de vuurkorf werden ervaringen uitgewisseld en toen de zon het tijd vond om langzaam boven de horizon te verschijnen toog de hele groep naar de waterkant om de Elbe beschenen te zien worden met een zacht-oranje gloed. Spontaan besloot een aantal mensen de temperatuur van het water te testen. Maar niemand had aan zwemkleding gedacht en dus...;-)

Het was maar goed dat de dame die enkele uren eerder nog een zeemeermin speelde in een show haar staart al had ingepakt; anders had de passerende binnenvaartschipper een bijzonder goede reden gehad om zich af te vragen of zijn thermosfles wellicht meer bevatte dan koffie...

Dresden

Zitten nu aan het ontbijt in Leipzig en gaan straks naar Dresden voor het opbouwen van de tent en het podium en zo. Vanavond komt mijn zoon daar aan en een collega zal hem ophalen omdat ik dan in m'n eerste show zal zitten.

Knap hoor om als 15-jarige die hele reis te ondernemen: met de trein van Amsterdam naar Dresden betekent 7,5 uren onderweg zijn en in totaal drie keer overstappen.

Maar ja, Superfer is tenslotte overgegaan naar de derde klas van het Gymnasium met maar liefst een 9 voor Natuurkunde dus dit moet ook lukken. Hij had bovendien een 7 voor Engels en een 6 voor Duits en degene die hem vanavond ophaalt spreekt die twee talen dus dat is heel handig.

Op mijn eerste avond hier gingen wij naar een semi-illegaal openlucht-festival waar een bere-goeie punkrock-band optrad: http://www.ponypack.nl De band kwam helemaal uit Amsterdam en de dame achter de drums blijkt vlak bij mij te wonen...Het blijkt maar weer: de wereld is een dorp!

Het was ook voor het eerst sinds 1987 dat ik weer mensen zag pogo'en...

Eergisteren at ik met mijn groepje collega's gezellig in de achtertuin van http:www.bimbotown.de na de repetities. Ook de muskieten hebben heerlijk gegeten...

Gisteravond waren de muskieten terug maar nu vermomd als mensen...Het krioelde van het volk in de achtertuin waar er werd feestgevierd met barbecue, tafeltennis, tafelvoetbal en drank. De ter plekke gevormde band bestond uit zo'n 12 mensen; van hobo tot keyboard.

Zou graag een rondje weblogs lezen maar dat zit er helaas even niet in.

Later een uitgebreider verslag maar nu is het tijd voor een paar dagen Dresden.

Stil (Een verhaaltje)

M'n tweede verzamelbundel is nu al verkrijgbaar. Ook als e-book. Zie de schaamteloze reclame-uiting hierboven. Over een paar weken ook rechtstreeks via mij te bestellen voor wie een gesigneerd exemplaar wil. En later zelfs via Amazon. Een recensie van de vorige bundel vindt u hier.

Morgen ga ik naar Duitsland om te werken op een festival. Volgende week vrijdag dus waarschijnlijk geen verhaaltje...maar nu wél! Voor wie nog gaat: fijne vakantie en hoe dan ook allen een fijn weekend gewenst.

================

Het was gewoon gezellig. De muziek was wel aardig, de wijn een beetje te zuur en het bier een beetje aangelengd. Maar zij was er. Voor hem reden genoeg er ook te zijn. De plaatjes werden gedraaid door haar ex maar de situatie was vredig en er heerste zelfs harmonie. Totdat de DJ (met opzet?) "hun" liedje draaide. Beiden stonden met een ander te kletsen maar bij de eerste tonen van het nummer draaiden zij de hoofden naar elkaar, gaven hun glazen af aan wie toevallig zijn of haar hand uitstak om te voorkomen dat het glas zou vallen en keken elkaar diep in de ogen. Totaal gefixeerd liepen zij op elkaar af en kwamen midden op de dansvloer bij elkaar. Als vanzelf hadden de andere dansers ruimte gemaakt voor dit stel en het leek wel alsof één enkel spotje dit deel van de wereld verlichtte en de rest van het universum in duister gehuld hield. Met hier en daar een eenzame kaarsvlam. Hij greep haar bij de heup. Iets te laag. Zij greep zijn vrije hand. Iets te stevig. Zij begonnen te dansen. Vergaten dat zij niet thuis waren. Het publiek was ademloos en de tijd stond stil.

Politie

"After Dark" van Haruki Murakami is boek nummer 7 van dit jaar en hoewel ik 'm een paar jaar geleden ook al had gelezen blijft-ie fascineren.

Vandaag had mijn zoon zijn laatste repetitie in het kader van de repetitieweek, een week lang vrijwel elke dag twee zware proefwerken. Ik geef het u te doen! Volgende week heeft hij nog een paar dingetjes op school te doen en dan reist hij mij achterna naar Duitsland. Ik werk dan een paar avonden op een parade-achtig festival in Dresden (http://schaubudensommer.de/) en de repetities zijn in Leipzig) en de rest van de tijd vieren wij lekker vakantie. In feite is het dus zo'n beetje een betaalde vakantie. Brilant, toch?

Bijna net zo briljant was het plan van de VVD indertijd om mensen die veel zorg nodig hebben een "rugzakje" met geld te geven dat zij vrij kunnen besteden, al naar gelang hun behoefte.

Het Christen Democratisch Appèl (CDA) vindt dat er teveel wordt uitgegeven aan het Persoonsgebonden Budget. Diverse entrepeneurs roken een kans om rijk te worden over de ruggen van gehandicapten en andere zorgbehoevenden. Salarissen van managers van zorginstellingen stegen exorbitant en ook een aantal zelfstandige zorgverleners zag er wel wat in om tegen een aardig bedragje hun zieke buurvrouw te helpen. En ja, ook een aantal mensen dat gebruik maakt van een PGB doet dat ten onrechte.

Volgens een recent onderzoek fraudeert meer liefst één hele procent van het aantal PGB'ers! Ik vraag mij af: zijn daar de frauderende managers van zorginstellingen en bemiddelingsbureaus in meegeteld?

Er zijn ook mensen die vinden dat een dagje pretpark niet mag worden betaald van het PGB van een gehandicapt kind. Helemaal gelijk hoor, mensen! Gehandicapte kinderen horen zielig thuis uit het raam naar spelende leeftijdgenootjes te kijken en te wachten tot papa of mama thuiskomt van het werk om hun luier te wisselen.

Ik zei het al eens eerder, geloof ik: het huidig kabinet heeft veel weg van die rotjongens op het schoolplein; rugzakjes afpakken van zwakke kinderen maar te schijterig om de grote jongens lastig te vallen.

Met het (deels) wegvallen van het PGB dreigt voor velen straks opname in een verzorgingshuis. En daar begint de ellende. Zo zijn er die - tegen de wettelijke regels in - aan bewoners extra geld rekenen voor fruit, toiletpaper of het organiseren van een bingo-avond. Ook blijkt opname in een verpleeghuis gemiddeld drie maal zo duur dan iemand in eigen huis te laten zitten met een budget voor hulpmiddelen en thuiszorg.

Het extreem bezuinigen op het PGB is dus typisch weer zo'n geval van: daar is over nagedacht. Maar niet goed.

Over bezuinigen gesproken: hier ziet u hoeveel in Nederland eigenlijk écht wordt uitgegeven aan kunst en hoe die uitgaven staan in verhouding tot bijvoorbeeld de JSF en de Betuwelijn.

En hier is een mooi stuk van Karin Spaink over de miljoenen verslindende pogingen van de overheid om meer te automatiseren bij ondermeer brandweer en politie.

Dansen

Soms heeft het leven wel iets van een achtbaan: allemaal pieken en dalen, scherpe bochten en abrupte versnellingen. En je lijkt er geen controle over te hebben. Je kunt dan in paniek raken maar waarom zou je niet lui achterover leunen en genieten van de rit?

Vandaag maar even wat rust genomen om m'n administratie en het huishouden wat bij te werken maar ook om m'n nieuwe verhalenbundel te promoten. Binnen een paar weken rechtstreeks via mij te bestellen maar nu al via lulu.com (en later ook via Amazon)!



Onvoorstelbaar eigenlijk dat in sommige landen schrijvers niet mogen schrijven wat zij denken! Nu moeten wij niet meteen denken dat wij het zo goed hebben omdat wij "vrijheid van meningsuiting" kennen. Is dat wel zo? Maar waarom vinden wij dan massaal dat de Indiase minister van Buitenlandse Zaken moet aftreden omdat hij homoseksualiteit een "westerse ziekte" noemt? Geldt dan toch die zo geroemde Vrijheid van Meningsuiting uitsluitend voor hen die het volledig met ons eens zijn?

Vreemd ook eigenlijk dat wanneer een blanke meneer een kind doodrijdt er nooit bij staat welke geloofsovertuiging hij heeft. Ook niet wanneer een blank stel hun dochter van 8 te huur aanbiedt als seksspeeltje. Twitter staat dan niet vol van :"Wéér een stel christenen dat zich crimineel gedraagt!" Maar heet de dader van een crimineel feit Mohamed dan staan de anonieme PVV-aanhangers op Twitter in de rij om elkaar na te apen met een opmerking over de buitenlandse herkomst of de geloofsovertuiging van de beoogd crimineel.

Er zijn ook heel veel autochtone criminelen. Een paar daarvan zitten zelfs in de Tweede Kamer en zouden zonder hun Groot Leider vermoedelijk gewoon in het gevang hebben gezeten vanwege criminele daden als dronken een stopsignaal negeren en veel te hard rijden zonder verlichting, buren met de dood bedreigen, lid zijn van een extreem nationalistiche beweging, een concurrent met spikes in het gezicht slaan of een zwangere vrouw in de buik schoppen.

Maar tegen allochtonen zijn er nu eenmaal meer vooroordelen dan tegen "keurige" Tweede Kamerleden.

Zo zijn er ook vooroordelen tegen jongeren. Veel supermarkten weigeren meer dan twee jongeren tegelijk toe te laten "omdat die zoveel stelen". Je zou toch denken dat managers van ketens als Albert Heijn en C1000 ook de rapporten hebben gelezen die aantonen dat verreweg de meeste supermarktdiefstallen worden gepleegd door bijstandsmoeders met ouden van dagen op een eervolle tweede plek en dat de schooljeugd "pas" op de derde plek is terug te vinden.

Maar ja, als een filiaalmanager een briefje op de deur hangt met "Bijstandsmoeders en bejaarden moeten hun jassen en tassen bij de ingang afgeven" dan heb je natuurlijk de poppen aan het dansen.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Cy Twombly en Jaap Blokker

Mensenrechten

Vandaag even verder genutseld aan de lay-out van m'n boekje (had daarbij hulp van een mooie jongedame!), m'n debiteuren-administratie gedaan (met succes want meteen twee toezeggingen van betalingen binnen!), de was weggevouwen, treinkaartjes gekocht voor onze aanstaande werkreis naar voormalig Oost-Duitsland en nog zo wat klusjes.

Gisteren nog even een verslag geschreven in verband met een training sociale media die ik dit najaar (weer) mag geven. En het is echt een basis-cursus. Er zitten namelijk mensen in de groep voor wie het verschil tussen Hyves en Google nog niet bekend is. Logisch ook dat je dat niet weet wanneer je net je eerste schreden zet op het internet.

Op internet kom je allerlei berichten tegen. Petities tegen het neerknuppelen van zeehondjes bijvoorbeeld. In vervolg op gisteren: er zijn er (dankzij Lenie't Hart en anderen) simpelweg te veel van. Ze waren ooit met uitsterven bedreigd maar inmiddels al lang niet meer.

De natuur zelf zorgt voor de balans maar nu elk zeehondje dat ook maar een beetje pips rond de neus ziet wordt "gered" zijn er gewoon zo veel in de Waddenzee dat virussen makkelijker kunnen overspringen van zeehond tot zeehond. Die dieren die bij Tante Lenie op schoot hebben gescheten gezeten hebben de minste natuurlijke weerstand en zullen - eenmaal terug in het water - snel het loodje leggen.

Ja, dieren zijn zielig (zeggen ook die hypocrieten die niet graag een stukje vlees laten staan en mooie leren laarsjes kopen) maar mensen dan?

Waarom kan het ons zo weinig schelen dat er dagelijks ruim 35.000 mensen gewoonweg sterven van de honger? Waarom maken wij ons zo druk om die ene dode gans die elk jaar de kop wordt afgerukt tijdens een Limburgs cultureel festival? Dezelfde minister die onlangs opdracht gaf om tienduizenden ganzen te laten afschieten (met goedkeuring van de dierenbescherming maar met tegenwerking van de vereniging van jagers!) wil nu de wet laten veranderen om dit Limburgs gebruik te verbieden...

Ja, verbieden, daar zijn we erg goed in geworden. Terwijl Pavlov al lang geleden bewees dat belonen veel beter werkt...

Eigenlijk hebben wij het best goed: het feit dat wij ons druk maken om dierenrechten bewijst dat wij ons in eigen land geen zorgen hoeven te maken om mensenrechten...

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Otto Habsburg-Lothringen

Verdacht

Vanmorgen met een vriend wat zitten brainstormen over nieuwe artikelen en columns voor de buurtkrant, daarna even bij m'n moeder langsgeweest, vervolgens naar het postkantoor vanwege het eerste bankpasje van m'n eigen bedrijf en daarna langs de apotheek voor een paar overheerlijke Diazepam (spierverslappende)-pilletjes.

Toen was het tijd voor de laatste fotoshoot voor m'n tweede verhalenbundel. De betreffende foto komt op de achterzijde. Het bundeltje gaat eerdaags naar de drukker en zal dan spoedig te koop zijn.

De volgende foto zal worden gemaakt wanneer ik de AKO-literatuurprijs voor korte verhalen in ontvangst neem...dat spreekt voor zich...;-)

'Prostituee mishandeld', 'Conducteur in elkaar geslagen', 'Politieagent neergeschoten'...u kent de berichten. Allemaal heel erg natuurlijk maar toch leest u nooit 'Schoonmaker slachtofer van zinloos geweld' of 'Boekhouder laat leven in caféruzie'. Blijkbaar zijn mensen zwaar geschokt wanneer een hoer of een agent iets naars overkomt. Maar wie mist er nu een boekhouder of een schoonmaker?

Goed, als de schoonmaker een allochtoon is (wat doorgaans zo is want PVV-stemmers blanke Nederlanders weigeren nog steeds massaal andermans rotzooi op te ruimen voor 6,50 per uur. Dat was dan ook de reden dat met name de VVD indertijd massaal Turken en Marokkanen naar Nederland heeft gehaald en nu graag werkloze Spaanse jongeren naar ons land wil halen) dan zal met name De Telegraaf niet nalaten dat feit te melden in een krantenkop als 'Marokkaan overhoop gestoken in drugsruzie'. Waarna uit het artikel blijkt dat de dader een junk was (en hoogstwaarschijnlijk blank want als hij dat niet was zou De Krant van Wakker Nederland dat heus wel vermelden) en dat er dús drugs in het spel waren.

Bij het troetelkindje van de favo 'krant' van aanhangers van een bekende geblondeerde politicus, GeenStijl.nl komt een bericht te staan als: 'Gerechtigheid: wéér een Turk dood!' Waarna er een massaal gejuich uitbarst onder de mensen die via Twitter graag 'linksmenschen' anoniem bedreigen.

Bovenstaand teruglezend zie ik dat ook ik er niet voor terugdeins om mensen over één kam te scheren en ook ik beschik over enige vooroordelen...;-)

Zo heerst het vooroordeel dat baby-zeehondjes zielig zijn en uitsluitend mannen zich schuldig maken aan het produceren en verspreiden van kinderporno. Helaas: de zielige zeehondjes verstoren de natuurlijk balans in de waddenzee door diverse vissoorten met uitsterven te bedreigen en onlangs werd er in Scandinavië een bende van dames (en één man) in de kraag gevat vanwege produktie, bezit en verspreiding van kinderporno.

Ze konden zo lang hun gang gaan omdat vrouwen doorgaans niet van zo'n ernstig vergrijp worden verdacht.

EHEC-bacterie

Voor de geïnteresseerden: het verhaaltje waarvan gisteren het tweede deel verscheen zal deel uitmaken van een roman die gepland staat voor het najaar van 2012...

Had een heerlijk weekend met m'n zoon en z'n zusje. Eigenlijk heel weinig gedaan: lunchen bij oma (m'n schoonzus was er ook!), beetje TV-kijken, beetje spelletjes doen en even naar de speeltuin. Dochter (10 jaren jong) zocht liedjes uit voor een door mij voor haar te branden CD'tje: Zij ging voor Grieg, Bowie, Bizet, the Fine Young Cannibals, Selena Gomez, Kinderen voor kinderen en Rossini.

Vrijdag had ik helaas geen tijd meer om langs te gaan bij een foto-expo in Arnhem want mijn bezoekje aan de orthopedische chrirurg nam meer tijd in beslag dan verwacht: babbelen, foto's maken...Maar de expert gaat akkoord: ik krijg eerdaags een nieuwe heup!

Wie is er door de regering eigenlijk ingehuurd als expert bij het bestrijden van de Ehec-bacterie?

Is dat diezelfde man als indertijd met inentingen van jonge meiden tegen baarmoederhalskanker, Ab Osterhaus? 'Dankzij het medicijn dat toevallig wordt geproduceerd door het bedrijf waar ik adviseur van ben zal het aantal gevallen niet toenemen.' Dat klinkt toch echt als een middeleeuwse charlatan: 'Dankzij mijn wonderelixer zal uw haar niet meer uitvallen!' 'Maar ook niet minder' maar dat zegt men er niet bij.

Hoe het moderne equivalent heet van het middeleeuwse elixer dat soms gewoon een mix was van kattenurine en slootwater is nog niet bekend...Wat wél bekend is is dat iemand ergens zeer rijk zal worden aan het goedje én dat de overheid helaas nog wat meer zal moeten bezuinigen om de wonderbaarlijke anti-stof te kunnen aanschaffen waarmee niet meer mensen dan nu al zullen sterven aan een Ehec-infectie.

Natuurlijk is het heel erg voor die enkele tientallen mensen (25 mensen wereldwijd?) die zijn gestorven aan de nieuwste oorzaak van de jaarlijkse hysterie-golf-tijdens-komkommertijd maar per dag sterven er meer mensen in Europa aan de gewone griep (4000 per jaar, alleen al in Nederland)...Persoonlijk ben ik er ook van overtuigd dat jaarlijks meer mensen stikken in een spruitje dan er doodgaan aan de Ehec-bacterie.

De Brief (Een verhaaltje: deel 2)

Vandaag het tweede (tevens laatste) deel van het korte verhaal dat ik instuurde voor een verhalenwedstrijd. Het is op zich los te lezen van deel 1 maar voor wie dat wil die kan dat hier nog even teruglezen.

==============================

Versnipperde herinneringen overvielen hem als kleine cadeautjes. Bij elke raakte hij even geroerd, slikte een brok in zijn keel weg of moest even glimlachen.

Het kwam allemaal door die ene tastbare herinnering die hij zojuist uit de envelop haalde: haar foto.

Zij kwam uit een land waar trouw en eer vaste waarden waren in het leven van alledag. Op de foto die hij had gemaakt zag zij er wat bezorgd uit maar wat zij vooral uitstraalde was sereniteit. Het geheim dat zij met zich meedroeg was zo groot en zwaar dat zij het niet veel langer meer bij zich kon dragen. In elk geval niet langer nog dan een maand of zes.

In de envelop zat ook een handgeschreven brief. Hij herkende het handschrift niet maar wel de lettertekens, al kon hij die dan niet ontcijferen. Aan de brief zat een slecht getypte vertaling vastgeniet.

Zijn blik trok als vanzelf naar een symbool op het einde van de brief. Op de een of andere manier ging er enorm veel kracht uit van de combinaties van strepen en rondingen.

Op de plek van het woord in de vertaling stond in schrijfmachineletters 'Your daughter'.

Hij had zijn vrouw nooit verteld van zijn werkvakantie van zes maanden in dat verre land, een paar jaar voordat hij haar ontmoette. Misschien had hij dat wel moeten doen maar wat schoot hij ermee op? De dingen die hij daar had meegemaakt waren deel geworden van de belevenissen van een ander en hij had zich er niet meer druk om gemaakt. Tot nu.

Zijn hart ging enorm te keer en hij moest zich concentreren om te kunnen blijven ademhalen. Met een hand leunend tegen de deursponning liet hij zich langzaam op de grond zakken. De brief dwarrelde uit zijn gevoelloze vingers. Maar de foto klemde hij tegen de borst en voor het eerst in jaren voelde hij tranen opwellen.

De rest van de dag was hij een zombie in zijn eigen huis. Het lichtje op de telefoon knipperde dus er was gebeld. Maar hij had niets gemerkt. Zijn maag knorde maar hij had geen honger. De vogeltjes buiten kondigden aan dat de lente over twee maanden zou beginnen maar hij negeerde hen.

Voor de zoveelste keer viel hij met zijn kleren nog aan in een onrustige slaap.