Uitsterven

Uitsterven

Een knipoog
Een lach
en een ogenblik later
verwarmde zich mijn hart
door wat zij niet zei
met woorden

Geïnspireerd door twee dichtbundels die ik vandaag aanschafte van mijn vrijwilligersvergoeding ("De mooiste van Nederland en Vlaanderen"en "In memoriam mijzelve" van Slauerhoff schreef ik tijdens het avondeten bovenstaand werkje. Op een rolluik schreef iemand:
All our armies, all our fighters
all you tanks
all your soldiers
against a boy, holding a stone
standing there all alone
In his eyes I see the sun
In his smile I see the moon
And I wonder, I only wonder
who is weak and who is strong
Whos is right and who is wrong
And I wish, I only wish
That the truth has a tongue.

Mijn tien-jarige zoon wist dit nagenoeg correct te vertalen naar het Nederlands. Knap, hoor!

Bijna net zo knap als het feit dat zoveel politici het keer op keer weten te flikken om met hun leugens weg te komen. Zoals de recidivist Cees Veerman bijvoorbeeld. In plaats van hem te beboeten wil men nu de regels voor het gebruik van de dienstauto versoepelen. Nee, nu wordt-ie fraai. Doet mij denken aan het verhaal van de labiele jongeman die wordt ingehuurd om een gebouw in de fik te steken waarna hij wordt opgepakt en terwijl hij in de cel zit de strafmaat wordt aangepast: opeens staat op het in de hens steken van overheidsgebouwen de doodstraf.

Een vreemde manier van steunen kennen politici. Nadat eerder Boris Dittrich zijn vertrek kenbaar maakte stapt ook Lousewies van der Laan uit de Tweede Kamer. U weet wel: dat is die mevrouw die nadat zij de verkiezing om het lijsttrekkerschap van D66 verloor van Alexander Pechtold plechtig verklaarde volledig achter hem te staan en hem te steunen in zijn tot mislukken gedoemde poging om van D66 weer een grote partij te maken.

Had gisteren een partij dammen gewonnen. Was ook wel even nodig voor m'n ego want de dag ervoor had ik verloren met schaken. Van een jochie van acht. Weliswaar zit hij al een paar jaar op schaken maar dan nog...
Vandaag een schaaktoernooi opgezet maar niet zelf meegespeeld. Het was de laatste dag van mijn weekje mee als zomerkampvrijwilliger en het afscheid van kinderen en collega's was weer hartverscheurend...Goed, genoeg van deze sentimentele dwasheden en terug naar de realiteit: in ieder geval is er nu weer even tijd om het achterstallig huishouden bij te werken.

Onlangs m'n CV's (goed, ik heb er twee. Handig, toch?) ook bijgewerkt en m'n forum opgeschoond van door spambots aangemaakte berichtjes. Waarom blijven mensen in hemelsnaam op spam reageren? Als dat niet meer gebeurde zou het niet meer lucratief zijn en het verschijnsel uitsterven.