Pret

Pret

Donderdag na schooltijd maakte Fer zijn Sint-Maarten-lampion bij de moeder van zijn vriend Marijn thuis om die vervolgens te gebruiken tijdens de rondgang vandaag vanaf het huis van de vader van diezelfde Marijn. Gezellig, niet? Dat vond ik ook van de eerste pencak-les sinds tijden waar ik weer'ns bij was, gisteravond. De spierpijn neem ik op de koop toe.

Toen ik m'n zoon vanavond afhaalde had ik nog wat meer last van eerder vermelde spierpijn. Bovendien suist mijn oor nog steeds nadat een nogal schrikachtige touriste daar luid in gegild had. Ik had haar echt maar een heel klein beetje laten schrikken...Maar ach, dat mag de pret niet drukken. En pret, dat hadden de kind'ren! Eva vertelde aan de telefoon uitgebreid wat zij en haar zusje aan snoepgoed hadden opgehaald en hoewel de Ferman niet zo veel had opgehaald als zijn zusjes was hij niet minder verheugd over het verloop van de avond. Tsja, hoe vaak kun je ook als bijna-tienjarige tot half elf 's avonds computerspelletjes spelen met een goede vriend?

Bovendien gaf het mij de gelegenheid weer'ns lekker bij te kletsen met diens vader. Nu nog even wat strijkgoed verwerken en de wekker op half acht zetten...brrrr.