Respect

Respect



Googlewhack:

tuinopbergmeubel





"Mensen communiceren niet meer" zei de dame met de bling bling-bril in haar mobieltje terwijl zij de snackbar binnenwandelde en een fles cola uit de koeling haalde. "Ik vind dat mensen bij het communiceren elkaar in de ogen moeten kijken" zei zij terwijl zij achteloos gepast geld op de toonbank smeet, haar fles pakte en de zaak uitliep. En dat alles zonder de verkoper een blik waardig te gunnen.



"Oertijd in het venster" is de titel van een verhalenbundel van Manuel van Loggem. Tevens is dat het elfde boek dat ik dit jaar gelezen heb. Denk bij van Loggem's verhalen aan Roald Dahl die woont in Amsterdam en je hebt een aardig beeld van zijn cynische korte verhalen met onverwacht, vaak wat sadistisch, plot.


Vanmorgen mocht ik weer een uurtje praten over de dingen in het leven die mij tegenstaan en over de zaken die mij genoegen verschaffen. Daarna m'n zoon van school gehaald om vervolgens hem te misbruiken voor het helpen dragen van een week aan boodschappen. Samen met buurvrouw Angélique de lunch (Crackertjes met aardbei!) genuttigd in voorbereiding op de rapportbespreking van m'n zoon later in de middag: hij is over naar groep 6 zonder een enkele onvoldoende op zijn rapport!



Meteen door naar de afscheidsreceptie van onze huisarts en zijn assistente, tevens echtgenote. Drie generaties van onze familie hebben bij hem in de wachtkamer gezeten. En alle drie waren ook vertegenwoordigd in de lange gang die leidde naar de feestvarkens. Maar liefst anderhalf uur stonden wij in de rij voor dit populaire en geliefde stel voordat ook m'n moeder, m'n zoon en ik de dokter, z'n vrouw en de opvolgster de hand konden schudden.
35 Jaar heeft de heer van Riet zijn praktijk in Bos en Lommer gevoerd. 35 Jaar lang lief en leed gedeeld met de gemeenteleden. Daar kun je alleen maar respect voor hebben.


Het avondeten was een experiment: choco-fondue! In het pannetje verdwenen een paar chocoladerepen, het sap van een sinaasappel, kaneel en een flinke scheut melk. Flink blijven roeren met laag vuur en onderwijl stukjes kipfilet opbakken, een meloen in blokjes snijden, een half stokbrood in hapklare blokken zagen en een paar bananen veranderen in sjoelstenen. We hebben gesmuld, zitten vol en kunnen geen pap meer zeggen. Maar in elk geval hebben wij genoten.