Terrebel

Doorgaan



Zolang het slechter kan gaat het goed. Het leven gaat door. Ik ook. Al is nog niet bekend in welke richting.
Een gesprek met mijn leidinggevende aanstaande maandag geeft wellicht wat duidelijkheid. In ieder geval gaan wij samen de opties op een rijtje zetten. Handig wanneer je een keuze moet maken: weten waartussen je kunt kiezen.


Volgens het kaartje dat ik gisteren trok kan ik alles veranderen wat ik wil. Dat is toch wel goed nieuws, niet?
Bovendien vond ik op de bestekplank in de keuken een onbekende tandenborstel. Een leuk raadsel voor de lezers: welke inbreker breekt er in een huis in zonder een spoor van braak achter te laten met uitzondering van zijn/haar/hun tandenborstel? Is er nog een andere mogelijkheid over het vrij plotseling verschijnen van een onbekende tandenborstel? Of ben ik nu gewoon echt rijp voor het laten aanleggen van een psychiatrisch dossier met mijn naam erop? Zit iets of iemand mij bewust gek te maken? Ben ik paranoïde? Is het normaal om een blauw konijntje te zien weghupsen in je rechter-ooghoek?


Vandaag op het werk de ruzie van gisteren tussen mij en een negen-jarige jongeman bijgelegd. Een spontane knuffel en een zacht gefluisterd "Het spijt me van gisteren" waren voor mij voldoende om mijn hartje te doen smelten. Dit werk is zo gek nog niet. Door andere factoren gaat het even niet zo lekker met mij.
Kun je gelukkig zijn terwijl je je ellendig voelt? Mijn antwoord op die vraag luidt "Ja!"