Terrebel

Zwartgallig



Minder dan een jaar geleden was D66 voor "een hard verbod op gasboringen in de Waddenzee".
Hoeveel mensen houden er vertrouwen in een bewindspersoon die binnen een tijdsbestek van twaalf maanden 180 graden van mening verandert?
Ik ben benieuwd naar het antwoord van De heer Dittrich op mijn mailtje van gisteren.


Het heb effe geduurd maar het is dan eindelijk gebeurd:
Een Nederlandse militair is omgekomen in Irak tijdens het uitoefenen
van zijn functie. Balkenende spreekt er uiteraard schande van en de publieke opinie? Die zal omslaan. Wat ik je brom. De mensen worden dusdanig geïndoctrineerd dat zij het nu rechtvaardig zullen vinden als "Nederland" in Irak blijft om "die terroristen" (Pardon hoor, maar wie is hier ook alweer de indringer?) een lesje te leren.
Dat wordt dan een lesje in strategisch terugtrekken aangezien "wij" alleen maar achteraf helden zijn. Kijk maar'ns naar WO II. Achteraf waren er duizenden meer helden dan er in die paar jaren van bezetting hadden gepast. En elk jaar komen er, tegen alle natuurwetten in, meer bij...

En hoe zit dat met die onthoofde Amerikaan? Zou die dood zijn?
Excuseer mijn zwartgalligheid maar dat is wat de toestand in de wereld momenteel met mij doet. Ik zal U met een tweetal voorbeelden lastigvallen. Vanmorgen kwamen de steigerbouwers hun produkten weghalen die al een tweetal weken ongebruikt stonden te wezen.
Het afbreken ging gepaard met het luidruchtig op de hoogte stellen van hun aanwezigheid. Degeen die klaarblijkelijk het meest om aandacht verlegen zat wist zelfs een redelijke imitatie van een geit in bronsttijd ten gehore te brengen. Enkele tientallen malen.
Ik besloot hem de aandacht te geven waar hij zo naar verlangde door om en nabij vier minuten lang niets anders te doen dan met mijn ogen zijn verrichtingen (en niets anders) te volgen. Vanaf dat moment vertoonde hij trekjes van nervositeit, begon daadwerkelijk met de uitvoering van zijn eigenlijke werkzaamheden én hield op met zijn provocatieve gedrag. Missie volbracht en op naar de volgende:
Niet lang na voorgaand incident belde ik de afdeling WW van het CWI. In eerste instantie duurde het al ongeveer een uur voordat er daadwerkelijk iemand de moeite nam de hoorn van de haak te tillen en "Hallo?" te mompelen.
Vervolgens zegt dezelfde stem "Momentje" en lig ik vervolgens anderhalf uur in de wacht. Lig, inderdaad, want ik heb't mijzelve gemakkelijk gemaakt met een goed boek. Als uiteindelijk mij de gelegenheid wordt geboden mijn vraag te stellen meld ik dat ik graag een bepaald formulier van hen zou ontvangen dat ik, volgens mijn gegevens én die van de Sociale Dienst al een paar weken in mijn bezit zou moeten hebben. Als antwoord krijg ik een vraag:"Waarom heeft U dat formulier niet ontvangen?"
Soms is het jammer dat er wetten in dit land van kracht zijn die het gebruik van geweld niet toestaan. En soms is dat maar beter ook...

In ieder geval bij wijze van werk weer lekker in het park zitten luieren, wederom wat klusjes in huis verricht en buurvrouw Angélique op de koffie gehad.