Klagen helpt! Maar alleen gericht.

Vandaag had ik naar een concert van Nick Cave kunnen gaan. Ik had ook kunnen filosoferen met een dozijn wijze mannen. In plaats daarvan besloot ik de avond door te brengen met mijn aanstaande vrouw die na een werkverblijf van ruim twee weken in China vast mooie verhalen heeft te vertellen. En daar ga ik natuurlijk naar luisteren! Zo ontdek ik misschien of het al dan niet klopt dat Chinezen steeds rijker worden en wij in het 'Westen' steeds armer.

Ja, zelfs mensen met een inkomen van tweemaal modaal of meer hebben last van de kredietcrisis. Gingen zij er de laatste jaren elk jaar ongeveer 7 procent in koopkracht op vooruit, het afgelopen jaar was dat 'maar' 3 procent! En ook mensen die gewend waren driemaal per jaar op vakantie te gaan voelen de economische malaise in de portemonnee; zij kunnen nog maar tweemaal per jaar op vakantie! Och heden! Het is toch verschrikkelijk, niet? Mensen die in hun eigen taal niet eens een woord voor 'vakantie' hebben hebben het eigenlijk veel makkelijker want wat je nooit gekend hebt kun je ook nooit missen. Toch?

Natuurlijk mag men klagen en ook ik maak mij daar regelmatig schuldig aan. Maar laten we het dan alsjeblieft écht ergens over hebben en niet meer zo veel over trivialiteiten. Natuurlijk is klagen een prima tijdverdrijf maar anderen helpen is vele malen nuttiger. Met een gerichte klacht als 'Waarom worden bladblazers met benzinemotoren ingezet om in de herfst voetpaden bladvrij te maken? De natuur doet die actie binnen enkele minuten teniet en velen hebben last van het lawaai en de betreffende medewerker voelt zich volslagen nutteloos.' kan men veel meer bereiken. 

Door deze bezigheid af te schaffen kan men in één klap velen tevreden maken. Zelf vroeg ik mijn woningbouwcorporatie dit bericht door te geven aan hun vaste hovenier. En men luisterde! De hovenier is verzocht dat áls er blaadjes moeten worden verwijderd (ze laten liggen is meestal beter; de rottende blaadjes zijn een prima voedingsstof voor de bomen, bloemen en planten in de algemene binnentuin!) dat men dat weer zal doen met hark en bezem. Zeer effectief, een goede lichaamsbeweging én minder slecht voor het milieu.

Met de algemene klacht 'waarom doet niemand er wat aan?' kan geen enkele instantie iets aanvangen. Behalve misschien een centrum voor psychotherapie. Althans, dat is mijn mening.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Leen Timp

Wat zijn uw redenen om wel of niet mee te doen met Movember?

Zondag ging ik samen  met broer en zus lunchen bij hun oma en daarna gingen wij even naar de Sunday Market. Daar stond niet mijn vriendin met haar bedrijf Rataplan Design https://www.facebook.com/RataplanDesign maar wel een vriendin van ons met haar stand met zeer originele sieraden: https://www.facebook.com/schakel.sieraden

 Bij de man die bekend staat als Ray LP scoorde ik een Amsterdamse gouwe ouwe:

Zaterdag deed ik een poging tot macarons bakken met mijn dochter. Dat viel nog niet mee, zeg!

's Avonds trokken wij traditiegetrouw een 'Eigenwijsje', een kaart uit een pak met daarop een positieve boodschap voor het slapen gaan. Altijd goed. Wat ik ook altijd zo goed vind is dat mijn zoon zijn zus zo graag helpt met haar huiswerk. Sterker nog: zij begrijpt dankzij hem meer van de Oude Grieken en in plaats van de kille cijfers heeft zij nu mooie verhalen in haar hoofd. Het rekenen met breuken werd aanschouwelijk toen zij 50 gram boter moest toevoegen aan het macaron-mengsel: 'Het pakje weegt 250 gram; welk deel van het pakje moet dan in de beslagkom?'

Vrijdag deed ik het rustig aan: formulieren invullen, onderhandelen over een nieuwe opdracht, plantjes water geven, e-mails beantwoorden, aantekeningen verwerken, een nieuwe versie van LibreOffice installeren... en zomaar opeens was de dag voorbij. De dag waarop het precies 23 maanden geleden was dat mijn aanstaande vrouw en ik voor het eerst een nacht samen waren. Voor elke dag dat ik haar tijdens haar zakenreis moest missen (morgen komt zij terug!) liet zij een kaart voor mij achter met een persoonlijk boodschap op de achterkant. Deze is van 1 november:

Het is weer november en dus laten veel mannen hun snor staan in het kader van Movember http://nl.movember.com/: jezelf laten sponsoren om een hele maand de snor te laten staan en de opbrengst te storten op een rekeningnummer van een organisatie die prostaatkanker bestrijdt. Dames kunnen meedoen door hun haar te doneren voor pruiken voor kankerpatiëntjes. Een prima initiatief hoor maar ik doe niet mee. Vooral omdat ik er belachelijk uit zie met een snor (ja, ik heb die wel eens laten staan. Verschrikkelijk!) maar ook omdat ik zelf vindt dat je niet per sé in het openbaar met een actie hoef mee te doen om een goed doel te steunen. Dat kan ook prima in stilte. Anderzijds is het natuurlijk prima om even bewust stil te staan bij mensen die het minder fijn hebben dan wij. Er zijn mensen die bewust meedoen 'omdat dat hip is, om erbij te horen'. Er zijn ook mensen die bewust niet mee doen 'omdat dat hip is, om erbij te horen'. Zij horen dus bij de grote groep die iets alleen maar niet doet 'omdat iedereen dat doet.' En ook dat is een manier om erbij te horen natuurlijk. Maar laten wij elkaar gewoon elkaars mening gunnen en elkaar niet afrekenen op één enkele mening over één enkel onderwerp. Iedereen doet nu eenmaal de dingen die men doet om hem of haar moverende (...) redenen.

Ik waagde het laatst om te zeggen bewust niet mee te doen aan Movember en werd spontaan voor 'fascist' uitgemaakt omdat ik dús niet tegen kanker zou zijn. Ik bedoel maar.

Voor sommigen zijn fascisten mensen die (indertijd) aanhanger waren van het systeem dat de Italiaanse dictator Benito Mussolini gebruikte om zijn volk te onderdrukken. Anderen kwalificeren 'fascisten' als 'iedereen die het niet voor de volle honderd procent met mij eens is.' In een recent debat noemde iemand mij een 'hoer' en een 'crypto-fascist'. Dat zijn dusdanig 'moeilijke' woorden dat ik vermoed dat de anonieme persoon (onder hun eigen naam iemand uitschelden vinden mensen echt heel erg moeilijk!) stemt op de Partij van de Vrijheid van Geert Wilders.

Gek is dat ook, als ik mensen vraag waarom zij PVV stemmen zij uitzonderlijk boos reageren maar vraag ik mensen waarom zij bijvoorbeeld PvdA of SP stemmen dan proberen zij mij dat met argumenten uit te leggen. Zou het zo zijn dat PVV-stemmers meer moeite hebben met nadenken? Vraag hen maar eens om drie standpunten van de PVV te noemen waar zij het mee eens zijn en waarom en vraag hen maar om één wapenfeit dat dankzij de PVV tot stand is gekomen.

Uit onderzoek bleek al eerder dat mensen die de denkbeelden van Geert Wilders aanhangen gemiddeld tien punten lager scoren op een IQ-test dan weldenkende mensen. De vraag rijst dan: worden mensen minder slim door naar de Grote Geblondeerde Gedoger te luisteren of luisteren zij naar hem omdát zij behept zijn met een lager IQ?