Koffietijd

Vrijdag lekker gegeten bij mams. Gisterochtend vroeg de deur uit voor een hoelahoep-workshop in Breda (check http://www.hoopdance.nl!) om daarna als kerstelf mee te lopen in de plaatselijke optocht en de nacht doorgebracht bij vriend Erwin. Gezellig!

Vanmiddag om half drie thuisgekomen en meteen maar even m'n administratie gedaan. Bovendien opeens overvallen door inspiratie om een stukje toe te voegen aan m'n NaNoWriMo-roman terwijl ik gisteren weer een vers kort verhaaltje toevoegde aan m'n (inmiddels derde) verhalenbundel. M'n schrijfproduktie lijkt maar toe te nemen...

Het aantal overvallen is sterk gedaald. Dat komt vast door het strengere regeringsbeleid. Maar nu komt het mooie: stel dat uit de cijfers was gebleken dat het aantal overvallen is gestegen? Dan had de regering gezegd: 'Dat geeft aan dat het huidig beleid nog niet streng genoeg is.' Elk feitje kan ten eigen gunste worden gebruikt. U kent natuurlijk ook die mensen die graag de woorden uit de Bijbel (of Koran, Thora, etcetera...) uit het verband rukken en in eigen voordeel misbruiken. Dat gebeurt zelfs met kookboeken waar een enkel zinnetje uit wordt gebruikt om de consument op bepaalde gedachten te krijgen.

Zo moeten wij 'gezonder' eten. Leuk idee, hoor. Maar wie gaat dat betalen? Ik was laatst bij een 'Natuurwinkel' waar men het waagde mij vier euro te rekenen voor een half bruin brood. Vier euro! Voor een half brood! Uiteindelijk werd het brood voor mij gekocht door een vriendin en dus kon ik het proberen. Best lekker hoor en 'zelfgemaakt' maar wat zit er in brood dat 'zelfgemaakt' is dat niet zit in fabrieksbrood? Ofwel: hoeveel maakt het uit voor de smaak of het deeg is gekneed met stalen kneedarmen of met blote mensen-armen? U kunt zich bovendien afvragen wat die 'natuurbakker' met z'n handen deed voordat hij die in uw brooddeeg stak. En wat zat er eigenlijk onder zijn nagels? Maar wilt u dat wel weten? Of laat u zich liever voorliegen door mensen die zeggen dat het beter is voor je gezondheid om vier euro te betalen voor een half brood dan 80 cent voor een hele?

Ik zie het nog gebeuren dat onze politiestaat mensen oplegt om het duurdere brood te kopen 'want anders is dat slecht voor hun gezondheid'. Iedereen die wordt betrapt op het kopen van fabrieksbrood moet 60 euro boete betalen. Terwijl de geschiedenis uitwijst dat het verbieden van zaken gewoon niet werkt. Sterker nog: het zet -uitzonderingen daargelaten. Maar ik ken er geen. - alleen maar aan tot het overtreden van regels. Elke ouder die ooit een poging heeft gewaagd een puber iets te verbieden kan dat beamen. Weet u wat: de eerste lezer die komt met een praktijkvoorbeeld uit de eigen omgeving waarbij het bewezen is dat verbieden werkt, krijgt van mij een gesigneerd exemplaar van m'n volgende boek.

'Ja maar, dat brood is tenminste biologisch!' Onzin. Alle stoffen in het universum zijn chemisch. Dat biologisch brood dus ook. En die biologische koe ook. Sterker nog: u bent zèlf een groot vat met chemische stoffen. Echt waar.

Vanavond vermoedelijk echt vroeg m'n bedje in.

Vandaag met zoonlief naar de film en morgenvroeg de trein pakken richting TV-studio's. Kijkt u gezellig mee naar Koffietijd?

De Oplossing (Een verhaaltje)

Bijna elke dag schaaf ik nog wat bij aan m'n NaNoWriNo-roman maar soms ben ik't even zat en schrijf ik iets geheel anders. Anders zelfs dan de korte (romantische) schrijfsels die ik doorgaans hier op vrijdags publiceer. Woensdag schreef ik bijvoorbeeld:

===
Sommigen zouden hem een moordenaar noemen maar hij zag dat anders. Hij noemde zichzelf liever een oplossing. Van jongsaf aan gehoorzaamde hij aan De Hoge Heren. Hij was hen tenslotte veel dank verschuldigd omdat zij ooit een klein onooglijk mannetje van straat hadden geplukt. Zij hadden hem in bad gedaan, te eten gegeven en vervolgens zijn opleiding betaald. Henzelf zag hij nooit. Alles ging via tussenpersonen. Zelfs De Meester wist niet wie er schuilging achter de organisatie. Het was zelfs niet duidelijk hoeveel het er waren maar dat het er meer dan één moest zijn wist hij eigenlijk wel zeker. Want hoe kon één enkele persoon alle bekende werelden besturen?

Hij vond het jammer dat hij De Meester moest ombrengen. Maar zo hoorde dat. En anders zou hij zijn examen niet halen. Hij keek wel even vreemd op toen hij het lijk aan zijn voeten zag liggen en achter zich een bekende stem hoorde. 'Bravo!' riep de meester vanuit de deuropening van de speelkamer. 'Ik wist wel dat't je zou lukken!' Hij had wel eens geruchten gehoord over nieuwe kloontechnieken. Natuurlijk, wie niet? Maar dat men al zo ver was had hij niet voor mogelijk gehouden. Achteraf gezien wel logisch want zodra je een gerucht hoorde wist je eigenlijk al dat De Hoge Heren ervoor hadden gezorgd dat't waar was. Zo kregen zij de bevolking wel onder contrôle. En met de hulp van hem natuurlijk; hun oplossing.

Tevreden na weer een nuttige werkdag begroef hij zijn hoofd in het kussen. Het kussen dat nog naar haar rook. Het was best wel jammer want zij was best een leuk meisje. Maar als De Hoge Heren jou vertellen dat zij gevaarlijk is en dus 'opgelost' moet worden, dan twijfel je niet. Twijfel is dodelijk, werd je al vroeg geleerd. Twijfel zal altijd staan tussen jou en De Hoogste Eer. Op een dag zou hij zelf een Leerling hebben. Hij zou zichzelf dan Meester mogen noemen en een naam krijgen. Wat was hij trots toen hij zichzelf Leerling mocht noemen! En niemand die het wist. Behalve dan De Meester en De Hoge Heren. En hij zelf natuurlijk.

Hij voelde zich groots en bevoorrecht. Voorbestemd om grootse daden te verrichten.

'Hoe heet je?' had ze hem gevraagd. 'Noem mij maar een leerling van de school des levens', had hij geantwoord. En hij lachte om zijn eigen gevatte antwoord. Van binnen harder dan van buiten.